Procesory. Procesory Intel Devil's Canyon i dołączający do nich jubileuszowy Pentium Wydajność interfejsu termicznego i nowy schemat połączeń

reklama

Po uważnym przestudiowaniu tabeli staje się jasne, że Intel zamierza zastąpić ubiegłoroczne rozwiązania szybszymi modelami procesorów.

Łatwo to zrozumieć na podstawie zalecanej ceny trio Intel Core i5-4460, i5-4440 i i5-4430. Najbardziej obiecujący jest pierwszy z nich. Intel Core i5-4590 zastąpił i5-4570, i5-4690 zastąpił i5-4670, a i5-4690K przesunął i5-4670K do przodu. Tym samym z całej gamy serii Core i5 pozostały właściwie tylko 4 modele. .

W przypadku Core i7 sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana. Dodatkowym ogniwem był Intel Core i7-4771, wydany najprawdopodobniej w celu podtrzymania zainteresowania. W przeciwnym razie wszystko jest proste - i7-4790 i i7 4790K zastępują odpowiednio i7-4770 i i7-4770K. Jednocześnie koszt nowych procesorów nie spada, a wyjaśnienie tego zjawiska jest proste – skoro nie ma konkurencji, to po co tracić rentowność?

stanowisko probiercze

• Płyta główna: ASUS Maximus VII Hero (Intel Z97, LGA 1150);
• Układ chłodzenia: układ chłodzenia wodą;
• Interfejs termiczny: Arctic Cooling МХ-2;
• RAM: Corsair Vengeance Pro Series DDR3 1600 MHz, 2 x 8 GB, (7-8-8-20-1T, 1,65 V) @ 2400 MHz 10-12-12-30-1T;
• Przechowywanie danych:
• Corsair SSD Force GT 128 GB;
• WD Caviar Green WD10EADS, 1 TB;
• Zasilacz: Corsair AX1200i 1200 W;
• Karta dźwiękowa: ASUS Xonar Essence STX;
• System operacyjny: Microsoft Windows 7x64 SP1.

Procesory i ich tryby pracy:

• Core i7-4790K 4,0 GHz, Turbo Boost do 4,4 GHz, 4 rdzenie, 8 wątków;
• Core i7-4790 3,6 GHz, Turbo Boost do 4,0 GHz, 4 rdzenie, 8 wątków;
• Core i7-4770K 3,5 GHz, Turbo Boost do 3,9 GHz, 4 rdzenie, 8 wątków;
• Core i5-4690K 3,5 GHz, Turbo Boost do 3,9 GHz, 4 rdzenie, 4 wątki;
• Core i5-4690 3,5 GHz, Turbo Boost do 3,9 GHz, 4 rdzenie, 4 wątki;
• Intel Pentium G3258 3,2 GHz, 2 rdzenie, 2 wątki;
• Rdzeń [e-mail chroniony] 4,7 GHz, 47x100 MHz, 4 rdzenie, 8 wątków;
• Rdzeń [e-mail chroniony] 4,4 GHz, 44x100 MHz, 4 rdzenie, 8 wątków;
• Rdzeń [e-mail chroniony] 4,7 GHz, 47x100 MHz, 4 rdzenie, 4 wątki;
• Intel Pentium [e-mail chroniony] 4,7, 47x100 MHz, 2 rdzenie, 2 wątki.

Narzędzia i metodologia testowania 2D

Poziom zużycia energii mierzony jest w trzech wymiarach.

• Po pierwsze, w stanie bezczynności: wszystkie funkcje oszczędzania energii płyta główna(a nie procesor) są wyłączone.
• Po drugie: 100% obciążenia procesora odbywa się poprzez uruchomienie Prime x64.
• Po trzecie: 100% wykorzystania CPU + GPU - oprócz Prime x64 pojawia się EVGA OC Scanner X.

Warto trochę porozmawiać o programach używanych w testach i powodach ich wyboru.

WinRAR 4.2 x64- Używany jest wbudowany test wydajności. Sam program znajduje się na partycji dysku, która znajduje się na dysku SSD, eliminując w ten sposób niską wydajność klasycznego dysku twardego. Wynik testu jest średnią wartością uzyskaną po trzech uruchomieniach programu. WinRAR pojawia się w tej recenzji nie bez powodu, ponieważ często musimy pobierać i rozpakowywać pliki. Co więcej, RAR jest bardzo popularny wśród archiwizatorów i dobrze obsługuje wielowątkowość.

Test porównawczy Java Micro. Nietypowy test wśród recenzji procesorów, który pozwala porównać wydajność systemu na różnych platformach. Wynik do porównania pochodzi z kategorii Operacje arytmetyczne.

Test porównawczy Excela jeszcze rzadszy gość. Początkowo jest to tabela z danymi, według których w trakcie testu budowany jest dynamicznie zmieniający się wykres. Sam program (ten Excel, ten Word) nie bardzo zależy od liczby rdzeni, daj im dużą prędkość jednego rdzenia. Co więcej, w niektórych konfiguracjach wielordzeniowych, z zastrzeżeniem Hyper Threading, wręcz przeciwnie, zmniejsza wydajność.

W sumie jest sześć podtestów.

• Pierwszy tworzy pięć kolumn * 65 535 wierszy losowych danych.
• Drugi pokazuje czas potrzebny do obliczenia wskaźnika dla pięciu kolumn po 65 535 wierszy danych utworzonych w pierwszym teście.
• Trzeci - pokazuje szybkość wyświetlania zmian cen w ciągu 30 sekund.
• Po czwarte, 63 000 zmienionych cen jest konwertowanych na dane OHLC.
• Piąty to test z wykorzystaniem kilku warunków (poczekaj, aż uformują się wszystkie wartości zmian cen) i wzorów obliczeniowych. W rezultacie możesz zobaczyć wynik liczby zmian cen, które można wykonać za pomocą formuły przeliczenia w ciągu 30 sekund.
• Szósty - Ten test jest identyczny z piątym, z tą różnicą, że wszystkie formuły jednocześnie zależą od zmiany w komórce E5000.

XnView Dość popularny program do przeglądania materiałów fotograficznych. Jest darmowy i łatwy w użyciu. Dodatkowo ma wbudowane proste funkcje do konwersji formatów, wprowadzania zmian i nie tylko. Interesuje nas czas, w którym program dokona zmian i zapisze trzydzieści pięć plików NEF. Przedstawiono typowe wymagania fotografa-amatora: zmiana balansu kolorów, zmiana temperatury, wyrównanie horyzontu, usunięcie wypukłości, dodanie ostrości, zmiana rozmiaru do 1900 pikseli na największym boku. Sam test przeznaczony jest tylko dla kilku rdzeni, ale nowe instrukcje bardzo dobrze wpływają na program. Innymi słowy, im świeższa architektura i im wyższa częstotliwość rdzeni, tym szybciej przebiega test.

Xilisoft Video Converter Ultimate to popularny konwerter wideo. Powodem jego wyboru jest to, że wie, jak dobrze załadować procesor, wykorzystując jego możliwości na 100%. Z całej listy możliwości mój wybór padł na dwudziestominutowy plik wideo z jednym odcinkiem serialu w formacie MKV 720p, a wyjściem powinien być plik wygodny do oglądania na tablecie. Test jest wielowątkowy i wykorzystuje wszystkie dostępne rdzenie, w tym wirtualne.

reklama

Xilisoft Audio Converter Pro. Konwertujemy album artysty z formatu FLAC do formatu MP3, nadającego się do użytku w telefonach, tabletach i odtwarzaczach. Plik FLAC jest monotonny i wypełniony po kolei wszystkimi utworami, musimy go podzielić na utwory i zapisać każdy z nich w formacie MP3. Test jest jednowątkowy i mało reaguje na nowoczesne instrukcje w procesorze.

Pracownia Pinnacle 16. Oprogramowanie do przetwarzania wideo. Zadaniem jest połączenie kilku fragmentów z kamery w jeden film, zapewnienie im płynnych przejść, sprowadzenie palety kolorów do tego samego mianownika, usunięcie szumu (ziarnistości), zmniejszenie balansu kolorów i ostrości.

Adobe Photoshop CS6 (64-bitowy). Wynikiem testów jest czas nałożenia filtrów na jedno zdjęcie. Do testów zwykły plik JPGśredniej wielkości obraz, który przeszedł przez filtry, zmianę rozmiaru, regulację gamma i nie tylko. W przeciwieństwie do kodowania wideo, Photoshop nigdy nie stał się wielowątkowy; można go raczej nazwać programem umiarkowanie obciążającym procesor.

Cinebench R15. Typowy test procesora w renderowaniu.

Adobe Premiere Pro CC. Popularny edytor wideo, który umożliwia pracę z wideo 4K. Zadanie polega na połączeniu kilku fragmentów wideo w jeden film, z redukcją szumów, pojedynczymi ustawieniami gammy i balansu bieli. Następnie wynikowy film został przekonwertowany do formatu YouTube 1090P (1920 x 1080 30p).

reklama

• Home (uruchamiane są testy symulujące pracę w Internecie, m.in Edytor tekstu, edycja obrazu, prosta gra swobodna i czat wideo) to ocena wydajności systemu dla zadań typowych dla użytkowników domowych.
• Creative (uruchamia testy symulujące przeglądanie sieci, edycję obrazu, edycję zdjęć wsadowych, edycję wideo, konwersję plików audio i wideo, gry, czat wideo) - ocena wydajności systemów, których użytkownicy nie tylko dobrze się bawią, ale także tworzą treści.
• Praca (uruchamiane są testy symulujące pracę w Internecie oraz z przeglądarką tekstową) - ocena wydajności systemów klasy biurowej.

Poziom zużytej energii elektrycznej *

* Stanowisko testowe jest kompletne, z wyłączeniem monitora.

Tabela podsumowująca porównująca zużycie energii.

Zaledwie półtora miesiąca temu Intel zaktualizował swoją linię procesorów komputery osobiste. Ogromna poprawa specyfikacji dotknęła prawie całą rodzinę Haswell, w tym oferty komputerów stacjonarnych w obudowach LGA1150. Jednak procesory dla entuzjastów z literą K w oznaczeniu nie zostały dotknięte przez Haswell Refresh. Nie chodzi tu wcale o to, że Intel postanowił po raz kolejny pozostawić elitarną część społeczności komputerowej bez swojej uwagi i zmusić ją do dalszego zadowalania się modelami Core i7-4770K oraz Core i5-4670K. Wręcz przeciwnie, firma zrobiła sobie dodatkową przerwę, by przygotować ulepszone modyfikacje overclockerów o zupełnie unikalnych właściwościach – Devil’s Canyon. I wreszcie, te flagowe procesory dla platformy LGA1150 są gotowe do wejścia na rynek.

Pojawienie się procesorów Devil's Canyon, które obsługują podkręcanie i są przeznaczone do wysokowydajnych systemów stacjonarnych, możemy tylko powitać. W ciągu ostatnich kilku lat rynek komputerów stacjonarnych znajdował się pod poważną presją ze strony segmentu mobilnego. Sprzedaż komputerów stacjonarnych spada, co oznacza, że ​​programiści przenoszą swoją uwagę z tradycyjnych procesorów na oszczędne i energooszczędne architektury, które można znaleźć w kompaktowych laptopach, tabletach, smartfonach i wszelkiego rodzaju urządzeniach hybrydowych. Na przykład ostatnim razem pisaliśmy o podkręcaniu produktów Intela zeszłej jesieni, a potem rozmawialiśmy o procesorach Ivy Bridge-E, które, szczerze mówiąc, nie wniosły nic nowego i oferowały jedynie przyrostową modyfikację starej platformy LGA2011. Przełomem nie wydają się też wypuszczone rok temu procesory Haswell, które w porównaniu do poprzedników z serii Ivy Bridge nie zwiększyły znacząco ich wydajności, a ponadto otrzymały znacznie gorszy potencjał podkręcania. W rzeczywistości pozostaje najnowsza innowacja Intela, którą ciepło wspominają wszyscy bez wyjątku zwolennicy systemów stacjonarnych Piaskowy Most. Doskonałą ilustracją braku atrakcyjnych ofert dla zaawansowanej części użytkowników komputerów stacjonarnych od początku 2011 roku jest fakt, że wielu z nich nadal korzysta z platform opartych na procesorach Core drugiej generacji i nie zamierza inwestować w ich modernizację.

Jednak na szczęście Intel nadal nie zapomniał o istnieniu warstwy entuzjastów komputerów stacjonarnych, którzy starają się pozostać w czołówce technologii. Nie tak dawno temu Intel zrozumiał, że ta publiczność składa się prawie w całości z jego ideologicznych lub wymuszonych fanów, którzy w jakiś sposób wymagają szczególnej uwagi. Dlatego teraz Intel postanowił zwiększyć nacisk na produkty dla overclockerów, w wyniku czego pojawił się Devil's Canyon.

Ciekawe, że taki nieoczekiwany zwrot w kierunku zaawansowanych użytkowników desktopów nastąpił w Intelu całkiem niedawno - w grudniu ubiegłego roku. Wtedy to projekt Devil's Canyon dostał zielone światło na najwyższym szczeblu w firmie. Deweloperzy otrzymali dość trudne zadanie: musieli w krótkim czasie stworzyć całkowicie nowy procesor do przetaktowywania, który otrzymałby znacznie wyższe częstotliwości taktowania i lepszy potencjał przetaktowywania, ale jednocześnie nie straciłby kompatybilności z istniejącym ekosystemem i nie wykraczać poza zwykły pakiet termiczny. I to zadanie zostało rozwiązane: zaprezentowane na początku tego miesiąca procesory klasy Devil's Canyon spełniają wszystkie sformułowane warunki. Oczywiście nie są idealne, gdyż deweloperzy musieli pójść na wiele kompromisów, aby przyspieszyć wypuszczenie produktu na rynek, ale należy rozumieć, że Devil's Canyon to tylko zapowiedź ciekawszych produktów do podkręcania, które będą pojawiać się nadal. podczas nadchodzącej jesieni i zimy.

Nie odchodźmy jednak od głównego tematu tej recenzji i zobaczmy, co teraz Intel postanowił zadowolić entuzjastów. W nasze ręce trafił najstarszy z Devil's Canyon - Core i7-4790K.

⇡ Dowiedz się więcej o Core i7-4790K

Krótko mówiąc, procesory Devil's Canyon to Haswell Refresh dla overclockerów. Nie mają żadnych ulepszeń na poziomie mikroarchitektury, a o ich wyższości nad poprzednikami decydują tylko takie rozwiązania inżynierskie, które można było zaimplementować bez zagłębiania się w wnętrze procesora. Ale podczas gdy Haswell Refresh różni się od „pierwszej fali” Haswell tylko nieznacznie zwiększonymi częstotliwościami taktowania, istnieją trzy podstawowe różnice między Devil's Canyon i poprzednimi overclockerami Haswell.

Po pierwsze, jest to oczywiście częstotliwość zegara. Jeśli mówimy konkretnie o modelu Core i7-4790K, to wzrost jego częstotliwości wygląda bardzo imponująco. Procesor ten został zaprojektowany do pracy z częstotliwością 4 GHz, aw trybie turbo może przyspieszyć do 4,4 GHz. Tak więc dzięki Devil's Canyon pojawiły się produkty z linii procesorów Intel do komputerów stacjonarnych, które pewnie pokonały znak 4 GHz. Jednocześnie obliczone rozpraszanie ciepła przez Core i7-4790K prawie się nie zwiększyło: jego pakiet termiczny jest ustawiony na około 88 W, czyli tylko o 4 W więcej niż TDP starszych procesorów Haswell, które istniały do ​​​​tej pory. Ta zmiana wydajności termicznej będzie prawie niezauważalna dla użytkowników końcowych: Core i7-4790K pozostaje w pełni kompatybilny z istniejącą flotą płyt głównych dla LGA1150 oraz systemów chłodzenia średniej i wysokiej klasy.

Po drugie, w procesorach Devil's Canyon producent zmienił skład materiału przewodzącego ciepło znajdującego się między chipem półprzewodnikowym a pokrywą procesora. Ten krok jest bezpośrednią odpowiedzią na krytykę overclockerów, którzy wyrażali niezadowolenie ze słabej przewodności cieplnej wewnętrznego interfejsu termicznego starego Haswella, przez co rdzenie procesorów przegrzewały się nawet w systemach z bardzo wydajnymi systemami chłodzenia. Jednak radość z dokonanej zmiany nie będzie pełna. Rzecz w tym, że najbardziej skuteczna metoda parowanie kryształu i pokrywy - poprzez lutowanie bez topnika - nigdy nie wróciło do Devil's Canyon. W rzeczywistości Intel po prostu zastąpił jedną markę pasty termicznej inną. Nowy materiał, nazwany w dokumentacji NGPTIM (Next-Generation Polymer Thermal Interface Material), wyróżnia się składem chemicznym i lepszą niż dotychczas przewodnością cieplną. Oczywiste jest jednak, że aby osiągnąć maksymalne wyniki podkręcania, radykalni entuzjaści będą musieli również „wyskalpować” Devil’s Canyon.

Po trzecie, w Devil's Canyon dokonano pewnych zmian w układzie zasilania procesora. Aby poprawić stabilność napięć zasilających, Intel opracował nowy schemat instalacji elektrycznej, co znalazło odzwierciedlenie w pojawieniu się dodatkowych kondensatorów na „brzuchu” procesora.

Przy tym wszystkim rdzeń półprzewodnikowy Haswell zastosowany w Devil's Canyon pozostał niezmieniony. Nowe procesory overclockerów bazują na tym samym krysztale krokowym C0, który zastosowano zarówno w Haswell Refresh, jak iw zwykłym Haswellu rok temu. Dlatego wszystkie ulepszenia potencjału częstotliwości są wyłącznie wynikiem zmiany wewnętrznego interfejsu termicznego i ulepszenia obwodu zasilania.

Tym samym Core i7-4790K pozostaje zupełnie zwyczajnym procesorem LGA1150 z cholewką Przedział cenowy z czterema rdzeniami procesora i obsługą technologii Hyper-Threading, z 8 MB pamięci podręcznej L3, obsługą dwukanałowej pamięci DDR3, ze zintegrowanym akceleratorem graficznym klasy GT2 i kontrolerem PCI Express 3.0 na 16 linii. W porównaniu do poprzedniego flagowego overclockingu, Core i7-4770K, oraz starszego Haswell Refresh, Core i7-4790, jego charakterystyka wygląda następująco:

Ponieważ Core i7-4790K nie ma żadnych zmian na poziomie mikroarchitektury, jest kompatybilny z dowolnymi płytami głównymi LGA1150, zarówno nowej, dziewiątej serii, jak i starej, ósmej. Ale pamiętaj: starsze płyty mogą wymagać aktualizacji oprogramowania układowego.

Otrzymany przez nas do testów egzemplarz procesora Core i7-4790K działał w pełni zgodnie z deklarowaną specyfikacją - na częstotliwości ponad 4,0 GHz. Po aktywacji Technologia Turbo Boost 2.0 przy obciążeniu wielowątkowym jego częstotliwość wynosiła 4,2 GHz, natomiast w przypadku działania jednowątkowego wzrosła do obiecanych 4,4 GHz. Jednocześnie napięcia robocze mieściły się w przedziale 1,19-1,29 V, co należy zauważyć, jest wyższe niż napięcia charakterystyczne zarówno dla konwencjonalnego Haswella, jak i nowych modyfikacji Haswell Refresh.

Warto podkreślić, że w Core i7-4790K, w przeciwieństwie do Core i7-4770K, Intel zdecydował się nie wyłączać technologii zabezpieczeń vPro i TXT, wirtualizacji VT-d oraz instrukcji TSX-NI. To sprawia, że ​​Devil's Canyon jest interesujący nawet w sektorze korporacyjnym, gdzie użytkownicy mogą pokusić się o znacznie wyższe taktowania niż zwykły Core i7-4790.

Poza powyższym pozostaje tylko dodać, że Devil's Canyon to nie tylko Core i7-4790K. Ta rodzina obejmuje jeszcze dwóch przedstawicieli: czterordzeniowy procesor bez obsługi Hyper-Threading, Core i5-4670K, zaprojektowany dla częstotliwości 3,5-3,9 GHz; a także bardzo ciekawy, ze względu na kuszącą cenę, dwurdzeniowy Pentium G3258 - pierwszy budżetowy procesor Intela skoncentrowany na podkręcaniu. Z tymi nowościami zapoznamy się nieco później, ale na razie przyjrzyjmy się funkcjom Core i7-4790K w praktyce.

⇡ Test temperatury

Skoro Devil's Canyon pod względem architektury jest absolutnie podobny do Haswella, główne pytanie brzmi: na ile wymiana interfejsu termicznego pod osłoną procesora poprawiła odprowadzanie ciepła z układu procesora?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, przeprowadziliśmy prosty eksperyment — porównaliśmy temperatury pracy świeżego Core i7-4790K i starego Core i7-4770K podczas pracy z tą samą częstotliwością zegara i tym samym napięciem zasilania. W szczególności przy 4,2 GHz, które dla Core i7-4790K są typową częstotliwością roboczą, a dla Core i7-4770K są już dość zauważalne przetaktowywanie. Napięcie dla obu procesorów zostało ustawione na 1,2 V, wyłączona została technologia Turbo Boost 2.0. Aby usunąć ciepło w naszym systemie testowym, użyliśmy nowego supercoolera Noctua NH-D15 zainstalowanego na procesorze za pomocą pasty termoprzewodzącej Arctic Cooling MX-2. Ładowanie zostało utworzone przez narzędzie LinX 0.6.5, które obsługuje zestaw instrukcji AVX2.

Poniższy wykres przedstawia chwilowe temperatury obserwowane podczas testu, mierzone co 2 sekundy.

W rzeczywistości żaden cud się nie wydarzył. To właśnie przy „skalowaniu” Haswella i wymianie standardowej pasty termoprzewodzącej na płynny metal można odzyskać ponad dwie dziesiątki stopni pod dużym obciążeniem. W Devil's Canyon nie ma czegoś takiego. Wydaje się, nowy materiał interfejs termiczny nie różni się zbytnio od starego, więc różnica temperatur Core i7-4790K i Core i7-4770K w tych samych warunkach wynosi nie więcej niż 7-10 stopni. To oczywiście wystarczy do lekkiej poprawy potencjału przetaktowywania, ale zdecydowanie nie należy spodziewać się poważnych efektów po wprowadzeniu osławionego NGPTIM.

Nawiasem mówiąc, różnica między temperaturami procesorów wydanych w odstępie roku może być spowodowana spadkiem rozpraszania ciepła w wyniku dojrzewania technologii procesowej 22 nm używanej przez Intela do produkcji swoich procesorów. Jednak w tym przypadku wpływ tego czynnika jest minimalny. Oto jak wygląda pobór mocy obu procesorów mierzony równolegle z temperaturą:

Jak widać, zużycie Core i7-4790K i Core i7-4770K przy tej samej częstotliwości i przy tym samym napięciu jest prawie takie samo. Oba procesory są oparte na kryształach półprzewodnikowych o tym samym skoku C0, co odzwierciedla powyższy wykres. Innymi słowy, nie ma żadnych ulepszeń w rozpraszaniu ciepła z Devil's Canyon. Przegrzewanie się procesorów Haswell to problem zakorzeniony w cechach mikroarchitektury, a nowe modyfikacje CPU nie są pod tym względem lepsze od starych. To nie żart, przy dużym obciążeniu AVX2 zużycie Haswella przy częstotliwości 4,2 GHz przekracza 150 watów. Oczywiście narzędzie LinX, oparte na pakiecie Linpack, wyciska wszystkie soki z zasobów obliczeniowych procesora, w czym niewiele przypomina rzeczywiste aplikacje. Niemniej jednak Core i7-4790K wymaga wysokiej jakości chłodzenia nawet podczas pracy w trybie nominalnym. W W przeciwnym razie właściciele tego wariantu Devil's Canyon będą musieli poradzić sobie, jeśli nie z niestabilnością, to przynajmniej z dławieniem temperatury.

⇡ Przetaktowywanie

Devil's Canyon jest skierowany do entuzjastów firmy Intel. Dlatego wszystkie procesory z tej serii, w tym Core i7-4790K, mają odblokowane mnożniki, które pozwalają na niezależne podkręcanie procesora, magistrali, pamięci i rdzenia graficznego. Jednak w tym zestawieniu nie ma nic nowego, a pod względem możliwości podkręcania Core i7-4790K jest podobny do swojego poprzednika z serii K, Core i7-4770K.

Wcześniejsze Haswell z odblokowanymi mnożnikami zostały nieco zlekceważone przez overclockerów. Wynika to z dużego nagrzewania, dzięki któremu maksymalna częstotliwość odpowiednia do codziennego użytku procesora nie przekraczała 4,3-4,5 GHz. Na tle tego, że trzyletnie procesory generacji Sandy Bridge często dawały się rozkręcić do częstotliwości powyżej 4,8 GHz, wyglądało to na zdecydowany krok wstecz.

Ale Devil's Canyon jest pozycjonowany przez Intela jako „praca nad błędami” przede wszystkim pod względem odprowadzania ciepła z układu procesora. Oznacza to, że producent wprost obiecuje, że nowe procesory będą mniej się nagrzewać i dzięki temu podbijać wyższe częstotliwości bez interwencji chirurgicznej (scalpingu) i wymiany wewnętrznego interfejsu termicznego. Mieliśmy jednak pewne wątpliwości co do znaczenia usprawnień, które miały miejsce od samego początku. Po pierwsze, nawet pracując z częstotliwością nominalną, Core i7-4790K pobiera bardzo wysokie napięcia, sięgające 1,29 V w trybie turbo. Jednocześnie nawet sam Intel nie zalecał instalowania na Haswell napięć powyżej 1,3 V do długotrwałego użytkowania, aby uniknąć degradacji kryształu półprzewodnikowego. Nie ma więc miejsca na manipulację napięciem podczas podkręcania. Po drugie, dane dotyczące zużycia energii w Devil's Canyon, które zmierzyliśmy, wyraźnie wskazują, że problem z odprowadzaniem ciepła przez te procesory pozostaje bardzo poważny, a wymiana jednego polimerowego interfejsu termicznego na inny, jak pokazuje praktyka, nie daje bardzo zauważalnego wzrostu temperatury.

Właściwie wszystkie te obawy potwierdziły się w praktycznych eksperymentach. Maksymalna częstotliwość, przy której udało nam się (z dużym trudem) osiągnąć stabilną wydajność Core i7-4790K podczas testów w LinX 0.6.5, wynosiła 4,5 GHz. Musieliśmy ustawić napięcie na 1,25 V, aby upewnić się, że w teście nie było błędów, ale granica temperatury w tym samym czasie prawie osiągnęła granicę krytyczną i osiągnęła 97 stopni, mimo że zastosowaliśmy bardzo wydajną Noctua NH -Chłodnica D15. Przypomnijmy, że dławienie temperatury dla przedstawicieli rodziny Devil's Canyon, a także dla zwykłych Haswellów, włącza się przy 100 stopniach.

W rzeczywistości jest to bardzo smutny wynik. Okazuje się, że Core i7-4790K nie jest dużo lepszy w podkręcaniu niż jego podkręcający poprzednik, Core i7-4770K. Prosta zmiana skład chemiczny polimerowy interfejs termiczny to za mało, aby zrobić nowy Sandy Bridge z Haswella i możemy mieć tylko nadzieję, że beztopnikowe lutowanie chipa półprzewodnikowego do obudowy procesora za pomocą niskotopliwego lutu indowego powróci w przyszłych produktach LGA1150 dla entuzjastów pokolenie Broadwella.

Muszę powiedzieć, że nasz wynik przetaktowania Core i7-4790K - 4,5 GHz - może wydawać się zbyt niski na tle tego, że wiele zagranicznych źródeł wskazuje na możliwość podkręcenia tego procesora do 4,6-4,7 GHz lub nawet więcej. Nie ma w tym jednak nic dziwnego – wykorzystywane przez nas narzędzie LinX 0.6.5 do sprawdzania stabilności systemu, dzięki aktywnemu wykorzystaniu instrukcji AVX2, tworzy bardzo duże obciążenie, poważnie przegrzewając procesor. Jeśli na przykład weźmiemy do testów poprzednią wersję tego narzędzia (0.6.4), która używa poleceń AVX zamiast AVX2, to wydajność naszej instancji Core i7-4790K można również osiągnąć przy częstotliwości 4,6 GHz z napięcie zasilania 1,275 V. Przy tych ustawieniach procesor jest w stanie przejść wszystkie nasze testy wydajnościowe i nie wykazuje żadnych oznak niestabilności w ogólnym użytkowaniu.

Tak czy inaczej, wszystkie problemy Haswella, które objawiają się podczas podkręcania, przeniosły się do Devil's Canyon. Kiedy pojawia się obciążenie, temperatura rdzeni procesora gwałtownie i znacząco wzrasta, a utrzymanie jej w akceptowalnych granicach wymaga niezwykłych wysiłków. Tak jak poprzednio, zwiększenie wydajności układu chłodzenia niewiele pomaga i dość oczywiste jest, że znajdujący się pod pokrywą materiał termoprzewodzący pozostaje wąskim gardłem w odprowadzaniu ciepła z układu procesora.

Czy możesz nazwać wydanie Devil's Canyon pracą nad błędami? Moim zdaniem tak. Gdyby taki Core i7-4790K, pracujący z częstotliwością 4 (4,4) GHz, pojawił się w zeszłym roku, nikt nie odważyłby się pisnąć. Wszyscy byliby zadowoleni i szczęśliwi. Jednak dostaliśmy to, co dostaliśmy. Devil's Canyon właśnie się ukazało i może zainteresować użytkowników, którzy jeszcze nie zdecydowali się na skorzystanie z architektury Haswell, ale bardzo chętnie to zrobią. Co więcej, koszt tych procesorów nie przekracza znacznie kosztu Core i5-4670K i Core i7-4770K. Tak więc różnica między Core i5-4670K a Core i5-4690K nie jest bardzo zauważalna. Nic dziwnego, ponieważ w trybie zwykłym Devil's Canyon jest najszybszy na 100 MHz, a ich potencjał przetaktowywania jest w przybliżeniu taki sam. Ale różnica między Core i7-4770K a Core i7-4790K jest już zauważalna. Mimo to dodatkowe częstotliwości 500 MHz to miły bonus (za te same pieniądze).

Recenzowane dziś nowe „kamienie” doskonale pokazują, choć niewielki, ale rozwój rynku procesory. Jak widać, fabryki poprawiły produkcję rozwiązań 22nm: spadł współczynnik odrzuceń, wzrósł próg częstotliwości. Zwiększenie okablowania elektrycznego i wymiana interfejsu termicznego pozytywnie wpłynęło zarówno na wydajność chłodzenia, jak i podkręcanie. Drugi punkt odnosi się raczej do Core i7-4790K. Jednak powtarzam: podkręcanie to zawsze loteria. I niech ci się poszczęści!

Recenzja procesora Intel Core i7-4790K | Seria Devil's Canyon dla entuzjastów

Pomyślcie tylko – minął już rok, odkąd pisaliśmy o Intelu jako firmie skupionej na rozwoju komputerów stacjonarnych. I nawet w takim przypadku rozmawialiśmy o procesorze Intel Core i7-4960X jako nieco zaktualizowany produkt dla platformy, która pojawiła się około trzech lat temu (mówimy o X79 Express, jeśli zapomniałeś). I to całkiem niezły wskaźnik tego, jak długo Intel ignorował nas, entuzjastów.

Chociaż być może nie jest to do końca sprawiedliwe, aby tak powiedzieć; może po prostu Intelowi zaczęło trochę brakować pary, podczas gdy produkty AMD bardziej odpowiadały potrzebom zaawansowanych użytkowników, którym zależy na wysokiej wydajności w komputerach stacjonarnych. W wyniku tej smutnej stagnacji przestaliśmy pisać recenzje typu „Core i7-4770K na architekturze Haswell: podgląd i test”. Jesteśmy dość surowi Intel Core i7-4770K, taka sama postawa z naszej strony była wobec. Żaden z flagowców Intela nie dał nam przekonującego powodu, aby je wybrać, i nie podkreślili znaczenia przejścia z Z77 na Z87 do Z97 Express.

Ale dobrze, że Intel słucha tego szmeru.

Dostaliśmy procesor do testów Intel Core i7-4790K. Opierając się na nomenklaturze, nadal jest zbudowany na architekturze Haswell dla interfejsu LGA 1150. Zmieści się nawet na obecnych płytach głównych z chipsetem Z87, jeśli ich producenci są odpowiedzialni za aktualizację oprogramowania. Ciekawe, co Intelowi udało się zrobić z nowym procesorem Intel Core i7-4790K przyciągnąć uwagę pasjonatów?

Poznaj procesor Intel Core i7-4790K

Na początek uwzględniono jedną z twierdzeń doświadczonych użytkowników i konstruktorów systemów, którzy musieli oddzielić zintegrowaną płytkę rozpraszającą ciepło od procesora (proces zwany „deliddingiem”). Niewiele wiemy o „polimerowym materiale interfejsu termicznego nowej generacji” stosowanym przez firmę w procesorach Devil's Canyon, ale wiemy, że Intel szybko (nietypowo jak na producenta) wprowadził go do komercyjnych rozwiązań. Szybkość, z jaką firma podjęła decyzję o zastosowaniu tego konkretnego materiału, jest jednym z powodów, dla których nie będzie można wrócić do zasady, która umożliwiła skuteczne podkręcanie Sandy Bridge.

Spód Intel Core i7-4790K wyposażony w dodatkowe kondensatory, które według Intela powinny zapewniać stabilne, nieprzerwane zasilanie układu procesora.

Modyfikacje te zaimplementowano w jednym produkcie, który jest gotowy do zastąpienia poprzedniego modelu. Intel Core i7-4770K, który jest również kompatybilny z LGA 1150. Najbardziej podstawowe specyfikacje są bardzo podobne: cztery fizyczne rdzenie współpracują z ośmioma wątkami dzięki technologii Hyper Threading, jest też 8 MB współdzielonej pamięci podręcznej L3, znana już zintegrowana karta graficzna HD Graphics 4600 oraz 16-liniowy kontroler PCI Express 3.0, podczas gdy ten obsługuje pamięć DDR3 o maksymalnej prędkości 1600 MT/s.

Intel Core i7-4790K ma częstotliwość bazową 4 GHz i osiąga 4,4 GHz dzięki technologii Turbo Boost, która z kolei wymaga maksymalnej mocy 88 W (poprzednio 84 W).

Procesory Devil's Canyon są gotowe do pracy na płytach głównych z serii 9, chociaż Intel twierdzi, że twórcy platform z serii 8 powinni po prostu zaktualizować oprogramowanie układowe.

Recenzja procesora Intel Core i7-4790K | Podkręcanie i podkładka termiczna

Na początku byliśmy wielkimi fanami agresywnego przetaktowywania, osiągając maksimum przy ustawieniach, które nie były zaprojektowane z myślą o długoterminowej wydajności systemu. Wszystko z korzyścią dla dużych liczb, prawda?

Często słyszałem od wielu czytelników, że procesory i karty graficzne działały świetnie przez pół roku, ale przy początkowych ustawieniach nie zapewniały już stabilności działania. Teraz ważniejsze wydaje się osiągnięcie wysokich, ale stabilnych taktowań, które z łatwością wytrzymają każde obciążenie. Kiedy rozmawiamy z konstruktorami systemów (tymi, którzy potrzebują podkręcania, a także muszą przestrzegać zobowiązań gwarancyjnych podczas pracy z ich konfiguracjami), dyskusje stają się bardziej szczere i dowiadujemy się, na jakie parametry z czasem zostanie zwrócona uwaga.

Procesor z czterema rdzeniami Intel Core i7-4770K pracuje z częstotliwością 3,5 GHz i może osiągnąć 3,9 GHz dzięki technologii Turbo Boost. Pomimo reklamowanych częstotliwości taktowania, pierwsza partia procesorów nie zawsze im odpowiadała, a większość urządzeń działała idealnie z częstotliwością 4,3 GHz, wiele osiągnęło 4,4 GHz, a niektóre nawet do 4,5 GHz. Nic dziwnego, że udało nam się podkręcić jedną z próbek do 4,7 GHz. Ale oczywiście tego stanu rzeczy nie można nazwać normalnym.

W przypadku Intel Core i7-4790K firma wykorzystuje w większym stopniu swój potencjał częstotliwościowy dzięki bardziej wydajnemu interfejsowi termicznemu (TIM) i zapewnia bardziej stabilne i nieprzerwane zasilanie. Dlatego czterordzeniowy procesor 4 GHz może pracować z częstotliwością 4,4 GHz przy niezbyt dużym obciążeniu rdzeni. Dlaczego nie skorzystać z dodatkowej częstotliwości 500 MHz, zwłaszcza że Intel Core i7-4790K dostępne w tej samej cenie co Intel Core i7-4770K(340 USD w przedsprzedaży).

Oczywiście nawet teraz chcielibyśmy wydobyć z procesora jak najwięcej, jeśli nam się to uda. Przy napięciu rdzenia wynoszącym 1,25 V (co jest bezpieczne dla podkręcania urządzenia z procesorem Haswell), możesz obsłużyć obciążenia wielowątkowe przy 4,4 GHz, podczas gdy 4,7 GHz było granicą w testach takich jak iTunes i LAME. Oto jak przeprowadziliśmy nasze testy. Po zwiększeniu napięcia do 1,31 V procesor w naszych testach pracował z częstotliwością 4,6 GHz i 4,8 GHz w trybie obliczeń jednowątkowych.

Być może najbardziej zauważalny jest fakt, że Intel Core i7-4790K, nie wydaje się zbytnio cierpieć z powodu nasycenia termicznego, w przeciwieństwie do Intel Core i7-4770K. Zamiast dławienia termicznego z powodu zbyt dużej ilości Wysokie napięcie podczas przegrzania napotkaliśmy pewne trudności, których można uniknąć, przykładając większą moc do procesora. Testowanie go z Prime95 może nie być łatwe, ale nasze testy porównawcze nie wykazały żadnych ograniczeń, biorąc pod uwagę stosowane poziomy temperatur.

Dzięki naszym testom zobaczysz wyniki pomiarów wydajności w stanach fabrycznych i przetaktowanych procesora przy stabilnych częstotliwościach zegara, czyli w pewnym zakresie częstotliwości, biorąc pod uwagę zastosowany test.

Recenzja procesora Intel Core i7-4790K | Wpływ nowego polimerowego materiału termicznego

Zanim przejdziemy do studiowania wyników testów, należy jeszcze raz wspomnieć o tym samym polimerowym materiale termicznym nowej generacji i jego wpływie na nowy procesor. Wzięliśmy dwa procesory - Intel Core i7-4770K I Intel Core i7-4790K, zainstalowałem je na płycie głównej MSI Z97 Gaming 7, ustawiłem napięcie na ten sam poziom 1,275 V i ręcznie ustawiłem częstotliwość taktowania na 4,2 GHz. W przypadku Intel Core i7-4770K można to uznać za podkręcanie i za Intel Core i7-4790K jest to zwykłe działanie czterordzeniowego procesora w trybie Turbo Boost.

Temperatury były monitorowane w odstępach jednosekundowych dla wszystkich czterech rdzeni każdego procesora i obliczyliśmy średnią temperaturę, gdy potencjał procesora został wykorzystany w 100% w teście 3ds Max 2013 (innymi słowy, dane zostały wygenerowane na tle obciążenia, które program umieścił w rzeczywistych warunkach).

Minął ponad rok od ogłoszenia procesorów Intel Core czwartej generacji 22 nm o nazwie kodowej Haswell i co najmniej kolejne sześć miesięcy przed ogłoszeniem procesorów Intel Core piątej generacji 14 nm (o nazwie kodowej Broadwell) (oczekuje się, że pojawi się dopiero na początku 2015 roku). Aby więc nie dopuścić do stagnacji rynku komputerowego, konieczne jest przynajmniej poszerzenie oferty procesorów Haswell. Oczywiście można było pójść tradycyjną drogą i po prostu dodać nowe modele do listy istniejących procesorów, jednak marketerzy Intela postanowili nie tylko rozszerzyć ofertę Haswell, ale także zmienić nazwy nowych procesorów. Tak więc, jednocześnie z ogłoszeniem chipsetów Intel z serii 9, firma ogłosiła dostępność linii procesorów Haswell Refresh (zaktualizowane procesory Haswell). Najwyraźniej zgodnie z zamysłem strategów Intela nowe chipsety, w połączeniu z nową linią procesorów, miały poruszyć depresyjny rynek komputerów stacjonarnych. Być może tak by się stało, gdyby pojawiło się coś naprawdę nowego. Ale, niestety, nie ma prawdziwej aktualizacji w Haswell Refresh. W rzeczywistości są to te same procesory Haswell, ale z nieco wyższą częstotliwością taktowania. Chipsety Intela z serii 9 są praktycznie takie same jak chipsety z serii 8. Istnieją zatem bardzo dobre powody, by wątpić, czy pojawienie się nowych płyt głównych i procesorów Haswell Refresh w jakiś sposób wpłynęło na wzrost sprzedaży podzespołów do komputerów stacjonarnych. Jednak w tym artykule nie skupimy się na procesorach Haswell Refresh, ale na dwóch nowych procesorach Intela, o nazwie kodowej Devil's Canyon, a także nowym rocznicowym procesorze Intel Pentium G3258, który został ogłoszony równolegle z nimi.

Co nowego w nowych procesorach?

Tak więc na początku czerwca w ramach targów Computex 2014 zaprezentowano procesory z rodziny Devil’s Canyon („kanion diabła”), znane również jako Haswell Refresh-K. Ponadto ogłoszono tak zwany jubileuszowy procesor Intel Pentium G3258, którego wydanie poświęcone jest 20-leciu marki Pentium.

Procesory z rodziny Devil's Canyon i dołączający do nich Intel Pentium G3258 są skierowane do overclockerów i entuzjastów komputerów. Do tej pory rodzina Devil's Canyon składa się tylko z dwóch modeli: Intel Core i7-4790K i Core i5-4690K. Ich wyróżnikiem jest to, że posiadają odblokowany mnożnik, czyli należą do procesorów z serii K. Wydawać by się mogło, po co nam nowa nazwa Devil's Canyon, skoro rodzina Haswell ma już odblokowane procesory z serii K (Core i7-4770K oraz Core i5-4670K)? A czym nowe procesory różnią się od tego, co jest na rynku od dłuższego czasu? Oczywiste jest, że częstotliwość taktowania nowych produktów jest nieco wyższa. Nie są to jednak tylko ulepszone procesory Haswell z odblokowanymi mnożnikami – jest jeszcze jedna różnica między zwykłymi procesorami Haswell z serii K a procesorami Devil's Canyon. Mowa o zmianie rodzaju interfejsu termicznego między powierzchnią kryształu a rozpraszającą ciepło osłoną obudowy procesora. Przypomnijmy, że overclockerzy wielokrotnie krytykowali procesory Haswell za to, że wewnętrzny interfejs termiczny ma słabą przewodność cieplną, co z kolei negatywnie wpływa na potencjał przetaktowywania procesora. Nawiasem mówiąc, dlatego niewiele zależy od wydajności chłodnicy podczas podkręcania procesorów Haswell i dlatego niektórzy overclockerzy zdejmowali pokrywę procesora i samodzielnie zmieniali interfejs termiczny.

Nowy materiał interfejsu termicznego zastosowany w procesorach Devil's Canyon nosi nazwę Polimerowy materiał interfejsu termicznego nowej generacji (NGPTIM). Oczywiście Intel twierdzi, że ten materiał ma lepszą przewodność cieplną i rozwiązuje problem przegrzewania się procesora z powodu niewystarczająco szybkiego odprowadzania ciepła. To prawda, że ​​​​nie jest jasne, dlaczego konieczne było ponowne wynalezienie koła. W końcu najskuteczniejszym interfejsem termicznym między kryształem a pokrywą obudowy procesora jest lutowanie beztopnikowe. A dlaczego procesory Devil's Canyon nie używają lutu jako interfejsu termicznego, nie jest zbyt jasne. Cóż, przekonamy się, jak skuteczny będzie polimerowy interfejs termiczny NGPTIM podczas testów nowych procesorów.

Jest jeszcze jedna różnica między Devil's Canyon i Haswell: nieco zmieniło się tak zwane wiązanie procesora. Mowa o zmianie schematu zasilania: na spodzie procesora pojawiły się dodatkowe kondensatory, co zdaniem Intela poprawia stabilność zasilania procesora.

Cóż, jeśli chodzi o sam chip nowych procesorów Devil's Canyon, nie różni się on niczym od chipa procesorów Haswell. W rzeczywistości Devil's Canyon to ten sam Haswell, ale ze zmodyfikowanym interfejsem termicznym, zmodyfikowanym schematem elektrycznym i nieco zwiększoną częstotliwością zegara.

Jeśli chodzi o jubileuszowy procesor Intel Pentium G3258, wydany z okazji 20-lecia marki Pentium, to tak naprawdę jest to również procesor Haswell (choć w wersji lekkiej) i jedyne, co ma wspólnego z Devil's Procesory Canyon polegają na tym, że są odblokowane (nawiasem mówiąc, to jedyny odblokowany procesor Pentium). Jednak w tym procesorze interfejs termiczny i schemat połączeń elektrycznych nie zostały zmienione.

A teraz przyjrzyjmy się bliżej Specyfikacja techniczna Procesory Devil’s Canyon i Intel Pentium G3258. Dla porównania dodaliśmy również Intel Core i7-4770K i Core i5-4670K, ponieważ Core i7-4790K to ulepszona wersja procesora Core i7-4770K, podczas gdy Core i5-4690K to ulepszona wersja procesora Core i7-4770K. Procesor Core i5-4670K.

Jeśli porównamy Core i7-4770K i Core i7-4790K, to, jak widzimy, różnica dotyczy tylko częstotliwości taktowania, a także maksymalnej mocy znamionowej. W przypadku procesora Core i7-4790K ten ostatni jest o 4 W wyższy, co oczywiście nie jest absolutnie krytyczne.

Podobnie procesory Core i5-4670K i Core i5-4690K różnią się od siebie jedynie częstotliwością taktowania i maksymalną mocą znamionową.

Sprawność interfejsu termicznego i nowy schemat połączeń

Aby ocenić skuteczność nowego interfejsu termicznego w połączeniu z nowym, zoptymalizowanym okablowaniem elektrycznym w procesorach Devil's Canyon, porównaliśmy temperaturę i zużycie energii przez procesory Intel Core i7-4770K i Core i7-4790K pod tym samym obciążeniem. Oba procesory zostały przetaktowane na tym samym stanowisku, zmieniając mnożnik synchronicznie dla wszystkich rdzeni procesora. Częstotliwość przetaktowywania obu procesorów wynosiła 4,4 GHz, a napięcie rdzenia ustalono na 1,218 V.

Do obciążenia procesora wykorzystano testy Stress CPU i Stress FPU z pakietu AIDA64.

Wyniki testu są więc następujące. Po obciążeniu w teście obciążeniowym CPU temperatura rdzeni procesora Intel Core i7-4770K nie przekracza 67°C, a pobór mocy wynosi 72 waty.

W dokładnie tych samych warunkach procesor Intel Core i7-4790K zużywa 64 W, a temperatura jego rdzeni nie przekracza 59°C. Jak widać różnica temperatur wynosi 8 stopni, co oczywiście jest bardzo istotne przy podkręcaniu procesora.

Podczas testu obciążeniowego FPU temperatura rdzeni procesora Intel Core i7-4770K osiąga krytyczną wartość 100 °C i włącza się tryb dławienia. Zużycie energii w tym przypadku wzrasta do 133 watów.

Jednocześnie procesor Intel Core i7-4790K nagrzewa się w tych warunkach tylko do 88 °C, a jego pobór mocy wynosi 127 watów. Nie obserwuje się dławienia.

Wydawać by się mogło, że te testy wskazują, że procesor Intel Core i7-4790K ma większy potencjał podkręcania. Nie spieszmy się jednak z wnioskami.

Oprócz porównania procesorów Core i7-4790K i Core i7-4770K przy tej samej częstotliwości i stałym napięciu rdzenia, przetestowaliśmy również każdy z nich, aby określić maksymalną częstotliwość przetaktowywania. Podczas przetaktowywania zmieniał się tylko mnożnik, a wszystkie pozostałe parametry były ustawione na Auto.

Okazało się, że dla Intel Core i7-4790K maksymalna częstotliwość z jaką pracuje to 4,9 GHz. Jednak począwszy od 4,5 GHz obserwuje się dławienie podczas ładowania testu Stress FPU. Oznacza to, że temperatura rdzeni procesora dochodzi do 100 °C, a częstotliwość taktowania w trybie throttlingu waha się od 4,4 do 4,5 GHz. zużywane przez procesor ten tryb moc wynosi około 145 watów. Co więcej, to samo obserwuje się przy częstotliwościach 4,6, 4,7, 4,8 i 4,9 GHz: w przypadku ładowania testu Stress FPU procesor Intel Core i7-4790K zachowuje się dokładnie tak samo, jego rzeczywista częstotliwość jest spowodowana zmianami dławienia od 4,4 do 4,5 GHz, a temperatura rdzeni procesora osiąga wartość krytyczną.

Podobnie procesor Intel Core i7-4770K może pracować z częstotliwością do 4,9 GHz, jednak przy obciążeniu testem Stress FPU, zaczynając od takiej częstotliwości 4,4 GHz, obserwuje się throttling (temperatura rdzeni procesora osiągnie 100 °C), a prawdziwie stabilna częstotliwość procesora będzie wynosiła 4,0 GHz. Pobór mocy procesora wynosi około 135 watów.

Jak widać, pod względem maksymalnej częstotliwości możliwej do osiągnięcia w przetaktowywaniu procesory Intel Core i7-4790K i Intel Core i7-4770K nie różnią się. Jednak w trybie dławienia Intel Core i7-4790K działa z wyższą częstotliwością taktowania i teoretycznie powinien zapewniać lepszą wydajność.

Jednak, jak to często bywa, teoria to jedno, a praktyka to zupełnie co innego.

Testowanie

Aby ocenić wydajność nowych procesorów Intel, wykorzystaliśmy naszą metodologię pomiaru wydajności przy użyciu iXBT Notebook Benchmark v.1.0, która jest oparta na rzeczywistych niestandardowe aplikacje. Jedyne, co zmieniliśmy, to usunięcie testu szybkości pobierania aplikacji i treści. Faktem jest, że wyniki tego testu zależą przede wszystkim od wydajności podsystemu przechowywania danych i szybkości pamięć o swobodnym dostępie, a ponieważ testowaliśmy procesory bezpośrednio i na tym samym stanowisku, po prostu nie ma to sensu. W związku z tym wynik całkowy został obliczony bez uwzględnienia testu aplikacji i szybkości pobierania treści.

Ponadto znormalizowaliśmy wszystkie wyniki w stosunku do wyników procesora Intel Core i7-4770K w normalnej pracy (bez podkręcania), a nie referencyjnego laptopa opartego na procesorze Intel Core i5-3317U (jak sugeruje nasza metodologia). Sam sposób obliczania wyniku całkowego pozostał niezmieniony.

Wszystkie procesory zostały przetestowane na tym samym stanowisku, które miało następującą konfigurację:

• płyta główna: Asus Sabertooth Z97 Mark II
• Chipset płyty głównej: Intel Z97
• RAM: dwa moduły 8 GB Geil Evo Veloce PC3-19200
• Tryb pamięci: DDR3-1600 (dwukanałowy)
• pamięć masowa: Intel SSD 520 Series 240 GB
• Chłodzenie: Thermaltake Contac 30

Każdy procesor przetestowaliśmy dwukrotnie: podczas normalnej pracy oraz w trybie podkręcania. Procesor został podkręcony poprzez zmianę mnożnika synchronicznie dla wszystkich rdzeni procesora. Oznacza to, że niezależnie od liczby załadowanych rdzeni wszystkie rdzenie pracowały z tą samą częstotliwością. Napięcie zasilania i inne parametry nie uległy zmianie (tryb Auto). Zostały przetaktowane, o ile były w stanie wykazać stabilną wydajność w naszym teście bez zawieszania się.

Wyniki przetaktowywania procesorów są następujące. Intel Core i7-4770K działał stabilnie z częstotliwością 4,6 GHz. Przypomnijmy, że ten sam procesor mógłby działać z częstotliwością 4,9 GHz, ale przy tej częstotliwości nie jest w stanie przejść naszych testów opartych na rzeczywistych aplikacjach.

Intel Core i7-4790K, jakkolwiek może się to wydawać dziwne, był w stanie zademonstrować stabilną pracę tylko przy częstotliwości 4,5 GHz. I to pomimo faktu, że można go uruchomić również na częstotliwości 4,9 GHz. Być może powodem jest to, że w trybie dławienia Intel Core i7-4790K ma wyższą częstotliwość taktowania w porównaniu z procesorem Intel Core i7-4770K, co powoduje jego niestabilność.

Intel Core i5-4690K był w stanie zademonstrować stabilną pracę tylko przy częstotliwości 4,4 GHz. Otóż ​​najbardziej przetaktowanym procesorem był Pentium G3258, który wykazał się stabilną pracą na częstotliwości 4,8 GHz. W rzeczywistości fakt, że Pentium G3258 wykazał doskonałe możliwości przetaktowywania, jest całkiem naturalny. Mimo to podkręcanie dwóch rdzeni jest znacznie łatwiejsze niż czterech (ze względu na mniejsze zużycie energii).

Cóż, przejdźmy teraz do wyników testów naszych procesorów.

Nie ma sensu omawiać każdego testu osobno, dlatego od razu porozmawiajmy o wskaźnikach integralnych.

Zacznijmy od wyników testów Core i7-4770K oraz Core i7-4790K. Tak więc przetaktowanie Core i7-4770K do 4,6 GHz pozwala zwiększyć zintegrowaną wydajność o 18%. Mówić w tym przypadku o tym, jak bardzo wzrost produktywności jest adekwatny do wzrostu częstotliwość zegara, bez sensu. Po pierwsze, przy normalnej pracy taktowanie procesora zależy od aplikacji (jednowątkowej lub wielowątkowej), a fakt, że jego maksymalna częstotliwość w trybie Turbo Boost wynosi 3,9 GHz, wcale nie oznacza, że ​​w tym będzie działać częstotliwość. Po drugie, to, że procesor jest podkręcony do 4,6 GHz, wcale nie oznacza, że ​​faktycznie będzie działał na tej częstotliwości w rzeczywistych aplikacjach. Jak pokazano powyżej, w trybie dławienia rzeczywista częstotliwość Core i7-4770K spada do 4,0 GHz.

Dla procesora Core i7-4790K podczas normalnej pracy integralny wskaźnik wydajności wynosi 110 punktów, czyli jest o 10% szybszy niż Core i7-4770K (jest to całkowicie naturalne, jeśli pamiętasz, że ma wyższą częstotliwość taktowania - zarówno podstawowe, jak i turbodoładowanie). Ale w trybie podkręcania do częstotliwości 4,5 GHz integralny wynik jego wydajności wynosi 118 punktów, czyli dokładnie tyle samo, co dla procesora Core i7-4770K przy częstotliwości 4,6 GHz. W rzeczywistości nie ma w tym nic niezwykłego, ponieważ rzeczywista częstotliwość procesora i częstotliwość, do której jest przetaktowany, to nie to samo.

Jeśli chodzi o wyniki testów Core i5-4690K, to w normalnej pracy wykazuje on wydajność o 17% niższą od Core i7-4770K, a jego podkręcenie do częstotliwości 4,4 GHz pozwala na wzrost wydajności o 15%. Jednak nawet w trybie maksymalnego podkręcania wydajność Core i5-4690K jest o 4% niższa niż wydajność procesora Core i7-4770K podczas normalnej pracy.

Podsumowując, rozważmy wyniki testów procesora Pentium G3258. Podczas normalnej pracy wykazuje zintegrowaną wydajność o 53% niższą niż Core i7-4770K (przypomnijmy, że ma o połowę mniej „rzeczywistych” rdzeni, a zastosowania naszej metody dobrze zrównoleglają obliczenia na kilku wątkach). Podkręcenie tego procesora do 4,8 GHz pozwala zwiększyć jego zintegrowaną wydajność o 36%. Biorąc pod uwagę fakt, że częstotliwość taktowania procesora jest w tym przypadku zwiększona o 50%, jest to bardzo dobry wynik.

wnioski

Spróbujmy więc podsumować nasze testy nowych procesorów Intela.

Wspomniana technologia procesu 22 nanometrów umożliwiła masowe tworzenie procesorów zdolnych do pracy z wyższymi częstotliwościami taktowania niż procesory Haswell, które zostały wprowadzone na rynek rok temu. Zmieniając również wewnętrzny interfejs termiczny i optymalizując schemat okablowania elektrycznego, Intel wprowadził na rynek dwa nowe procesory, które tworzyły rodzinę Devil's Canyon. Ponadto wydano budżetowy procesor Pentium G3258 z odblokowanym mnożnikiem.

Jak wykazały nasze testy, podczas normalnej pracy zintegrowana wydajność Core i7-4790K jest nieco wyższa niż wydajność Core i7-4770K. Właściwie jest to zrozumiałe, ponieważ podstawowa częstotliwość taktowania nowego procesora jest nieco wyższa. Podobnie możemy się spodziewać, że zintegrowana wydajność Core i5-4690K będzie nieco wyższa niż wydajność Core i5-4670K podczas normalnej pracy. To już dobry wynik sam w sobie, biorąc pod uwagę fakt, że koszt procesorów w parze Core i7-4770K i Core i7-4790K, a także Core i5-4670K i Core i5-4690K jest taki sam.

Ale w trybie podkręcania wszystko nie jest takie jasne. Wydaje się, że potencjał przetaktowywania procesora Core i7-4790K jest wyższy niż Core i7-4770K: w tych samych warunkach obciążenia, przy tej samej częstotliwości zegara i przy stałym napięciu zasilania temperatura i pobór mocy Core i7 -4790K są niższe niż w przypadku Core i7-4790K.4770K. Niemniej jednak na naszym stanowisku testowym maksymalna częstotliwość taktowania, do której można było przetaktować te procesory, okazała się taka sama i wyniosła 4,9 GHz. Przy pełnym obciążeniu przy tej częstotliwości oba procesory pracowały z dławieniem, ale w nieco inny sposób: dla Core i7-4770K w trybie dławienia częstotliwość zegara spadła do 4,0 GHz, podczas gdy dla nowego Core i7-4790K zmieniła się z 4,4 do 4,5 GHz. Wydawać by się mogło, że oznacza to, że Core i7-4790K powinien wykazać się wyższą wydajnością po podkręceniu, ale testy na rzeczywistych aplikacjach przyniosły niespodziankę: Core i7-4770K konsekwentnie przeszedł test przy częstotliwości 4,6 GHz, podczas gdy Core i7-4790K tylko przy 4,5 GHz iw stanie przetaktowanym oba procesory wykazywały taką samą zintegrowaną wydajność (ponieważ, jak pokazano, częstotliwość przetaktowywania i rzeczywista częstotliwość procesora to nie to samo).

Ogólnie rzecz biorąc, musisz zrozumieć, że podkręcanie jest zawsze loterią. Wszystko zależy od konkretnej instancji procesora, a następnie od szczęścia. Ogólnie rzecz biorąc, przeciętny Core i7-4790K prawdopodobnie podkręca się lepiej niż jego poprzednik, Core i7-4770K. Jednak średnia jest jak średnia temperatura w szpitalu.

W zasadzie to samo można powiedzieć o procesorach Core i5-4670K i Core i5-4690K, chociaż nie mieliśmy okazji bezpośrednio ich ze sobą porównać.

Jeśli chodzi o procesor Pentium G3258, pomimo braku nowego interfejsu termicznego, doskonale się podkręca: w naszym przypadku częstotliwość zegara wzrosła o 50%. Jak na procesor kosztujący mniej niż 100 dolarów, zintegrowana wydajność Pentium G3258 na poziomie 64% Core i7-4770K jest bardzo dobra.

Cóż, podsumowując, powiedzmy o zalecanych cenach rozważanych procesorów. Core i7-4790K i Core i7-4770K kosztują 350 USD (w pudełku), Core i5-4670K i Core i5-4690K kosztują 243 USD, a budżetowy Pentium G3258 kosztuje 72 USD.