LG Optimus L7 II Dual – Dane techniczne. LG Optimus L7 II - Dane techniczne Specyfikacje LG Optimus L7 dual white

Problem rozwiązany

Zalety: 1. Równowaga - nie zwalnia i nie laguje. 2. Pojemna bateria. Trzyma się 2 dni bez żadnych problemów. Oczywiście dzieje się tak, jeśli nie grasz godzinami i nie siedzisz w sieci. ale w trybie 40-60 minut rozmowy dziennie, kawałek filmu na wieczór, muzyka w trasie, godzina czytania - 2 dni na żywo. jednak w nocy zwykle przełączam go w tryb samolotowy. 3. Kompaktowy rozmiar etui jest odpowiedni dla tych, którzy chcą schować smartfona do kieszeni dżinsów, a jednocześnie założyć nogę na nogę :) dobrze leży w dłoni, można nim sterować jednym palcem bez żadnego nacisku problemy. 4. Ekran z dobrym odwzorowaniem kolorów, ziarnistość nie jest zauważalna, touchpad jest bez zarzutu. 5. Montaż norm, żadnych luzów nie piszczy, wszystko jest monolityczne. 6. Lekka waga - 115g. Wrzuciłem do szortów i zapomniałem, a gdy waga łopat przekracza 160 gramów, to nie jest katastrofa, ale smart zawsze przypomina o sobie ciężarem i zwisaniem podczas spaceru lub jazdy na rowerze. 7. Powłoka Optimus UI jest przyjemna, wygodna i intuicyjna nawet dla tych, którzy nigdy wcześniej nie mieli do czynienia z Androidem. 8. Aparat robi dobre zdjęcia, autofokus działa. 9. Oddzielny przypisywalny przycisk to drobiazg, ale miły. Jeśli chcesz - przypisz kamerę, jeśli chcesz - dowolny inny program. takie rozwiązanie jest lepsze niż osobny przycisk do aparatu, bo jest uniwersalne. 10. 768 MB pamięci to na pewno niewiele, ale też nie 512. Zwykle mam 200-300 MB wolnego miejsca, więc interfejs nie jest głupi. jednocześnie zrobię rezerwację, że zadzwonię na smart, czytam, słucham muzyki i oglądam filmy. internet to rzadkość, bo w domu iw pracy to już męczy :) 11. 2 karty sim - oczywiście plus. kto nie potrzebuje drugiej karty - można to wyłączyć, w moim przypadku jest to szkodliwe dla kart dwusymbolowych z pojemną baterią i kompaktowy rozmiar Ten smart to po prostu złoty środek. Oddzielny przycisk przełącznika jest wygodny, bardzo równy. i przez przypadek nie klika na mnie, jak wielu pisze. a jak ktoś ma taki problem to można na wierzch nakleić dowolną białą lub inną naklejkę, orakala kawałek itp. - a guzika nie ma. 12. Ryflowana powierzchnia tylnej okładki (w przypadku białego korpusu) - pewnie leży w dłoni. Wady: 1. Na słońcu ekran blaknie nawet przy maksymalnej jasności. Myślę, że da się to załatwić folią antyrefleksyjną, ale jeszcze do tego nie doszedłem :) 2. Chciałbym, żeby przyciski się poruszały i miały trochę większy rozmiar. w kieszeni z głośnością muzyki itp. Regulacja dotykiem nie jest łatwa. 3. cóż, przynajmniej jakiś zestaw słuchawkowy mógłby być zawarty w zestawie. Komentarz: dla graczy oczywiście nie będzie działać z powodu nie najmocniejszego sprzętu i problemów z instalacją programów z dużą pamięcią podręczną na wbudowanej pamięci. ale do pracy i po prostu na co dzień do multimediów - super, niezawodny przyjaciel. te niedociągnięcia - nie psuj wrażenia. Preinstalowane programy pozwalają na korzystanie ze smarta po wyjęciu z pudełka, nie zauważyłem żadnych błędów. Nie zaobserwowałem przegrzewania się i resetowania maksymalnej jasności wskazywanej przez wielu użytkowników, prawdopodobnie z tego powodu, że jeśli grałem w gry, to były one proste. a internet, muzyka, wideo - nagrzewają się w granicach rozsądku, a jasność nie zwalnia. może w najnowsze oprogramowanie układowe 10s właśnie to naprawiło. Głośność i jakość dźwięku głośnika i słuchawek są akceptowalne, nie ma żadnych skarg. Brak podświetlenia przycisków tylko mnie osobiście cieszy, palce przyzwyczajają się do lokalizacji w dzień-dwa i jak dla mnie jest to absolutnie niepotrzebne. Boczne umiejscowienie przycisku zasilania/blokowania jest bardzo wygodne dla kciuka, druga ręka nie jest potrzebna do komunikacji ze smartem. cena gwałtownie spada - 200 UAH (mniej więcej 1000 rubli) miesięcznie - jeszcze przez miesiąc lub dwa będzie całkiem tanio, każdy może sobie na to pozwolić. Podsumowanie: Nie spodziewałem się po Ski tak przyjemnego i niedrogiego produktu.

Firma LG była jednym z pierwszych producentów smartfonów z systemem Android, który włączył się do wyścigu o udział w rynku dual-SIM. Pierwsze próby były nieśmiałe, ale doświadczenie w produkcji telefonów z obsługą dwóch kart SIM zrobiło swoje. W tym czasie (koniec 2011 r.) Interfejs i wygoda pracy z dwiema kartami odniosły największy sukces wśród analogów, których nie było tak wiele. Od samego początku LG zaczęło wyznawać jedną zasadę - oferować użytkownikowi dwa identyczne urządzenia (jedyną różnicą jest obecność dodatkowego klucza do pracy z kartą SIM) - jeden jest zwyczajny, drugi dokładnie taki sam w konstrukcji, funkcjonalność i możliwości, z wyjątkiem obsługi drugiej karty SIM i zgodnie z interfejsem do pracy z nimi. Dziś wasza uwaga zostanie zwrócona na starszy model zaktualizowanej linii stylowe smartfony Styl L — LG Optimus L7 II Dual. Jak można się domyślić, smartfon może pracować z dwiema kartami SIM i jest spadkobiercą popularnego modelu LG Optimus L7.

Design i ergonomia

Wygląd LG Optimus L7 II Dual jest jego wizytówka. Smartfon wygląda kompaktowo, z cienką ramką wokół ekranu, nie tylko po bokach, ale także nad i pod nim. Zaokrąglone rogi dodatkowo wzmacniają ten efekt. W rzeczywistości jest to oszustwo wizualne. Porównanie z pokazało, że jedyną różnicą w wymiarach pomiędzy urządzeniami jest nieco wyższa wysokość wcześniejszego modelu.

W liczbach wygląda to tak:

LG Optimus L7 II Dual - 122,2 x 66,6 x 9,7 mm, 115 g
LG Optimus L7 II - 121,5 x 66,6 x 9,7 mm
LG Optimus L7 - 125,5 x 67 x 8,7 mm

I tak na zdjęciach

Porównanie wymiarów z innymi smartfonami DualSIM z 4,3-calowym wyświetlaczem

W żadnym wypadku wymiary nie wpływają na atrakcyjny wygląd LG Optimus L7 II Dual patrząc od przodu. Warto spojrzeć na jego tylną stronę, gdyż odciski znikają. To zabawne, ale wykonane z tego samego stopu, L7 i L7 II to urządzenia z dwóch różnych segmentów cenowych. Pierwszy model wygląda na droższy i bardziej stylowy dzięki podłużnym liniom ze wzorem warkocza, harmonizującym z prostymi liniami koperty. Inaczej jest w przypadku Optimusa L7 II. Rogi etui są zaokrąglone, a wzór na zdejmowanym pokrowcu przypomina plaster miodu, co nie dodaje atrakcyjności projektowi. W obu modelach tylny panel jest śliski.

Ale różnica 1 mm grubości pozwoliła na umieszczenie w Optimusie L7 II Dual baterii o pojemności 2460 mAh, czyli o około 45% więcej niż w poprzedniku! Najwyraźniej nie na próżno Ken Hong (dyrektor ds. komunikacji LG Electronics) w jednym z wywiadów powiedział, że nikt nie widzi różnicy między telefonem o grubości 8 a 9 milimetrów, co potwierdza praktyka na przykładzie L7 i L7 II, które mają różnicę w grubości to ten sam milimetr.

Biorąc pod uwagę zastosowanie wyświetlacza o tej samej przekątnej, Optimusowi L7 II udało się zyskać dodatkowe 4 mm wysokości dzięki odrzuceniu srebrnej wstawki otaczającej ściankę boczną obudowy, która występuje w Optimusie L7. Jeśli nie weźmiemy pod uwagę tej ramki, wysokość smartfonów zrówna się nawet z milimetrem, więc nie ma tu żadnej magii.

Z przodu LG Optimus L7 II Dual znajduje się obiektyw aparatu VGA po lewej stronie siatki głośników i czujnik zbliżeniowy po prawej stronie. Pomiędzy siatką a wyświetlaczem umieszczono logo producenta. Pod wyświetlaczem od lewej do prawej znajdują się cztery klawisze dotykowe – „Wstecz”, „Dom”, „Menu” i „Zmień priorytet karty SIM”. W naszym egzemplarzu klawisze nie są podświetlane, więc w ciemności trzeba ich używać na chybił trafił. Lokalizacja klucza do zmiany priorytetu kart SIM pod wyświetlaczem nie jest najlepszy pomysł. Podczas korzystania ze smartfona zdarzało się, że sami, nie zauważając tego, zmienialiśmy priorytety operatorów, tym samym dzwoniąc i wysyłając SMS-y z „niewłaściwą” kartą SIM. Biorąc pod uwagę, jak łatwo było producentowi dodać osobny klawisz sprzętowy „Szybki przycisk”, nie rozumiemy, dlaczego nie udostępnić tego samego do zmiany priorytetu karty SIM. Wyeliminowałoby to przypadkowe wyzwalanie i umożliwiłoby bardziej przemyślane rozmieszczenie klawiszy sterujących interfejsem. Przynajmniej tak, jak to zrobiono w LG Optimusie L7, z jednym mechanicznym przyciskiem pośrodku i dwoma klawiszami dotykowymi po bokach.

Podobnie jak w LG Optimus L7, plastik zasłania przód obudowy. Biorąc to pod uwagę, a także brak powłoki oleofobowej, będziesz musiał często wycierać odciski palców, a nie jest to łatwe nawet przy użyciu specjalnej ściereczki, takiej jak mikrofibra. Maksymalna jasność podświetlenia wyświetlacza ledwo radzi sobie ze światłem dziennym nawet o tej porze roku, aż strach wyobrazić sobie, co się stanie w jasny, słoneczny dzień.

Boki obudowy są obramowane plastikiem, który wystaje ponad panel przedni w kolorze obudowy. Środek koperty, patrząc z boku, oddzielony jest srebrną wstawką „pod metalem”. Zawiera wszystkie mechaniczne klawisze i złącza obecne w smartfonie. Uwagę zwracają programowalny „szybki klawisz” na lewej ścianie bocznej oraz nieco niższy klawisz regulacji głośności. Po prawej stronie znajduje się klawisz blokady zasilania. Klawisze dźwięku i zasilania znajdują się na tym samym poziomie nad obudową, natomiast klawisz programowalny prawie nie wystaje ponad jej powierzchnię. Znalezienie go na ślepo nie jest łatwe, ale z pozostałymi dwoma nie ma takiego problemu. Wszystkie przyciski mają krótki i namacalny skok.

Na górnym końcu znajdują się dwa otwory, jeden do podłączenia słuchawek, a drugi do redukcji szumów podczas rozmowy. Na dole znajdują się również dwa otwory. Środkowe to złącze interfejsu Micro-USB do podłączenia kabla do ładowania lub transmisji danych, prawe to główny mikrofon, służący także do rozmów i nagrywania dźwięku za pomocą dyktafonu.

Tylna strona koperty jest zaokrąglona. Jak już pisaliśmy, jego główna część posiada wzór w postaci plastrów miodu. Jest tam obiektyw aparatu 8 MP, lampa błyskowa LED, logo i dwa gniazda głośników z niewielkim występem między nimi, zaprojektowane tak, aby uniknąć przytłumionego dźwięku, gdy telefon leży na stole. Nie ma osobnego wgłębienia do zdejmowania tylnego panelu. Jego zadanie realizuje otwór na spodzie (Micro-USB). Pod spodem ukryto akumulator o pojemności 2460 mAh, slot na kartę pamięci oraz dwa sloty na karty SIM. Konstrukcja umożliwia wymianę karty pamięci bez wyjmowania baterii. Jego gabaryty są porównywalne z zastosowanymi w Optimusie L7, są tylko nieznacznie grubsze. Bateria przeszkadza w płynnej instalacji kart SIM.

Jakość wykonania LG Optimus L7 II Dual jest trudna do oceny. Nasza wczesna próbka testowa nie grzeszy poza przerwami między częściami, obecne są w niej wszystkie inne „uroki”. Na podstawie LG Optimus L7 możemy założyć, że w komercyjnych próbkach nie powinno być problemów ze skrzypieniem i luzem.

System operacyjny i powłoka

Biorąc pod uwagę, który mamy rok, nie ma się co dziwić, że smartfon działa pod kontrolą systemu operacyjnego. wersja na Androida 4.1.2. W powłoce Google wykorzystuje zastrzeżony interfejs Optimus UI 3.0. Z wyjątkiem kilku drobiazgów, ten sam interfejs mogliśmy zaobserwować w . Zastanówmy się nad różnicami.
Pierwszy zaczyna się już od ekranu blokady. Nie ma możliwości wyboru trybu odblokowania ekranu. Są tylko te, które są w - czyli zwykłe i już nie tak atrakcyjne po tych dostępnych w LG Optimus G. Do zwykłych należą: "Przesuń", "Odblokuj twarzą", " Klucz graficzny”, PIN i „Hasło” lub w ogóle bez blokowania.

Pulpit może zawierać od jednego do siedmiu okien. Pasek etykiet u dołu ekranu zawiera od jednej do sześciu etykiet. Powłoka obsługuje tworzenie folderów poprzez przeciąganie skrótów jeden na drugi. Panel powiadomień zawiera linię z konfigurowalnymi przełącznikami (11 sztuk), suwak jasności, datę, godzinę oraz przycisk umożliwiający przejście do menu „Ustawienia”. Ze względu na niską rozdzielczość ekranu nie ma linii z aplikacjami QSlide.

W ustawieniach Pulpitu można wybrać rodzaj efektu podczas przełączania okien, jeden z czterech motywów, ustawić cykliczne przewijanie, a także aktywować możliwość pracy interfejsu w trybie poziomym. Kolejną cechą, której nie było w LG Optimus G, jest wybór rozmiaru ikon, mogą być albo standardowe, zajmujące jedną komórkę, albo duże, zajmujące cztery. Być może programiści chcieli uczynić interfejs wygodniejszym dla osób słabo widzących, ale umieścili taką etykietę na dolnej linii szybki start nie wydaje się możliwe. W rezultacie, poza rozpieszczaniem, nie ma żadnych korzyści z tej możliwości.

Klawiatura numeryczna obsługuje tylko znaki łacińskie. Listę aplikacji można przedstawić w postaci macierzy 4x5 lub 5x6. W razie potrzeby użytkownik może ukryć niektóre skróty, wybrać obraz tła i posortować aplikacje alfabetycznie lub według daty ich pobrania. Oddzielne etykiety wyświetlają pobrane aplikacje i widżety.

Wśród aplikacji pojawiła się Safety Care. Umożliwia wysłanie współrzędnych jako wiadomość tekstową na podany numer w przypadku wybrania numeru pogotowie. Wyślij powiadomienie ze współrzędnymi, jeśli telefon jest nieaktywny przez określony czas (od 12 godzin do 3 dni lub okres ustawiony ręcznie), w tym przed wyczerpaniem baterii lub po wybraniu jednego z zapisanych numerów z książka telefoniczna. Ta aplikacja może się naprawdę przydać w sytuacjach awaryjnych, najważniejsze jest to, że w tej chwili nie pozostajesz bez komunikacji i / lub pieniędzy na koncie. Chciałbym zobaczyć coś podobnego we wszystkich smartfonach. Być może uratuje to komuś życie.

W wiadomości SMS usunięto możliwość wyboru okna z konwersacjami i dynamicznym skalowaniem, pozostawiając jedynie zmianę obrazu tła. Galeria nadal obsługuje gest szczypania w celu zmiany ilości wyświetlanych treści, ale ta funkcja nie jest już dostępna w odtwarzaczu wideo.

Ustawienia SIM pozwalają na korzystanie z kart z pierwszego i drugiego slotu, przypisanie do nich jednej z pięciu ikon, ustawienie kolorystyki, umożliwienie transferu danych poprzez wybór jednej z dwóch kart SIM oraz pozwalają nie zostać odciętym nawet podczas roamingu. Oddzielnie w sekcji „ Sieci komórkowe» możesz zmienić, która z kart będzie działać w trybie 2G i 3G. W menu „Przesyłanie danych”, „Ustawienia połączeń”, „Dźwięk” i „Informacje o telefonie” można wprowadzić dokładniejsze ustawienia, w tym dzwonek i przekierowywanie, lub wyświetlić dokładna informacja o karcie SIM.

Zestaw aplikacji QSlide składa się z jednego odtwarzacza wideo. Podobnie jak LG Optimus G, możesz regulować przezroczystość odtwarzacza, przesuwać go po ekranie, ale nie możesz pauzować ani powiększać. Ale w przeciwieństwie do Optimusa G interfejs smartfona obsługuje orientację poziomą, co oznacza, że ​​​​możesz oglądać filmy w trybie poziomym. Nie da się uruchomić przeglądarki, kalendarza, kalkulatora czy notatek, co jest nieco dziwne, bo jednoczesna praca tych aplikacji wymaga oczywiście mniej zasobów niż podczas oglądania wideo w osobnym oknie. Miłym i przydatnym drobiazgiem była możliwość czytania i odpowiadania na wiadomości bez wchodzenia do samej aplikacji. Wiadomość przychodząca jest wyświetlana w wyskakującym okienku w lewym górnym rogu ekranu. Aby na nie odpowiedzieć, musisz kliknąć pustą linię pod tekstem, co doprowadzi do pojawienia się klawiatury QWERTY.

Platforma sprzętowa

Smartfon ma układ Qualcomm Snapdragon S4 Play MSM8225 na chipie. To samo jest używane w i . Jest produkowany przy użyciu technologii procesowej 45 nm i zawiera maksymalnie dwa rdzenie procesora Cortex-A5 częstotliwość zegara 1 GHz, rdzeń graficzny Adreno 203 i 768 MB pamięci RAM, z czego system widzi około 620 MB. Biorąc pod uwagę fakt, że nawet po włączeniu, czyli przed uruchomieniem jakiejkolwiek aplikacji, maksymalnie 295 MB pozostaje wolne. To oraz skromne możliwości graficzne procesora uniemożliwiają wykorzystanie LG Optimus L7 II Dual jako urządzenia do uruchamiania nowoczesnych gier 3D. Świadczą o tym również szczerze mówiąc słabe wyniki wydajnościowe w testach możliwości graficznych smartfona. Ale żeby nie być przesadnie wymagającym i zapomnieć na chwilę o cenie LG Optimus L7 II Dual, a także o tym, że LG Optimus L7 z 512 MB pamięci RAM, z czego tylko 390 MB jest dostępne dla systemu, a jeszcze mniej na aplikacje, około 135 MB, nowość nie jest taka zła. Ponadto, jak już powiedzieliśmy, na dokładnie tej samej platformie sprzętowej, HTC Desire X i dwusymbolowy HTC Desire SV. Wyniki wydajnościowe tego ostatniego są w pełni zgodne z wynikami smartfona LG.

Jakość odbioru sygnału nie powoduje trudności w komunikacji w obrębie miasta. Głośność głośnika wystarcza do komunikacji w cichym postoju, ale bez marginesu na rozmowy w hałaśliwych miejscach. Głośność drugiego głośnika jest przeciętna, alarm wibracyjny jest ledwo wyczuwalny.

Szybkość wyszukiwania satelitów GPS i poziom odbioru sygnału Wi-Fi są typowe dla nowoczesnych urządzeń, bez wyraźnych słabych i mocnych stron.

Siłą LG Optimus L7 II Dual jest żywotność baterii. Test Antutu wykazał 769 punktów, czyli 4 godziny i 17 minut. Z takim wynikiem można śmiało liczyć na dwa dni pracy przy niewielkiej liczbie połączeń, korzystanie z Wi-Fi i 3G do czytania wiadomości z portali społecznościowych i przeglądania, 10-15 minut pracy z GPS i słuchania muzyki przez półtorej godziny dziennie. W trybie oglądania wideo HD z serwisu YouTube przez Wi-Fi przy 70% jasności ekranu, czas pracy LG Optimus L7 II Dual wynosi 6 godzin 30 minut. Przy jasności 50% - 8 godzin 45 minut. Przy jasności 0% (wygodne do oglądania w ciemności) 11 godzin i 50 minut. Czas pracy w trybie odtwarzacza (MP3, bitrate 192-320 kb/s, głośność na 12 z 15 możliwych poziomów) to nieco ponad 23 godziny. W trybie czytania (FBReader) możesz liczyć na 8 godzin i 45 minut przy jasności 50% lub 15 godzin i 41 minut przy jasności 0%.

Odtwarzanie plików wideo

* - praca w trybie programowym

Wyświetlacz i aparat

Model wyposażono w 4,3-calowy wyświetlacz True IPS o rozdzielczości 800x480 pikseli i zagęszczeniu pikseli 217 ppi. Jakość obrazu przegrywa z LG Optimus L7. Jak powiedział nam LG, wrażenie to powstało dzięki próbkom testowym, w obrazach komercyjnych nie powinno być problemów. Główny zarzut sprowadza się do obecności różowej otoczki na białym tle, a także tych nie charakterystycznych dla matryc IPS niskie kąty recenzja. Chciałbym w to uwierzyć, ponieważ ten wyświetlacz ze wszystkimi swoimi właściwościami bardziej przypomina matrycę TN niż IPS.

Kolejnym irytującym drobiazgiem jest brak czujnika światła, przez co trzeba ręcznie regulować jasność podświetlenia. Wydawało się, że w taki czujnik wyposażone były nawet smartfony za 250 dolarów, nie mówiąc już o tych, za które trzeba zapłacić 330 dolarów. Wartości jasności wahają się od 5,9 cd/m² do 284 cd/m². Połowa jasności odpowiada wartości 66 cd/m².

100% jasności wyświetlacza na pierwszych dwóch zdjęciach i 50% na dwóch ostatnich zdjęciach

Podobnie jak w przypadku HTC Desire V i HTC Desire SV, LG zaktualizowało główny aparat, zastępując moduł 5 MP modułem 8 MP. To prawda, że ​​w przeciwieństwie do podwójnych symboli HTC, oba L7 są wyposażone w przednią kamerę VGA.

Pomimo faktu, że L7 II Dual wykorzystuje podświetlany czujnik (BSI), jakość obrazu pozostaje mniej więcej taka sama. Interfejs stał się nieco inny. Dodano możliwość robienia zdjęć za pomocą poleceń głosowych oraz możliwość edycji lokalizacji skrótów. W trybie wideo dodano ustawienie jasności. Maksymalna rozdzielczość nagrywanego wideo to 740x480 pikseli. Dla Porównanie HTC Desire SV może pochwalić się wyższą rozdzielczością 800x480 pikseli.

Możesz ocenić zdjęcia zrobione przez LG Optimus L7 II Dual na poniższych przykładach

Przykład wideo 720x480 pikseli nagranego smartfonem LG Optimus L7 II Dual

Porównanie aparatu LG Optimus L7 II Dual i LG Optimus L7.

Wyniki

Nowa generacja L-Style jest lepsza od poprzedniej pod każdym względem. Smartfon LG Optimus L7 II Dual otrzymał bardziej kompaktową obudowę, a pojemność wbudowanego akumulatora niemal się podwoiła. Platforma sprzętowa została ulepszona, teraz jest to bardziej aktualny Qualcomm Snapdragon S4 Play z dwurdzeniowym procesorem 1 GHz i 768 MB pamięci RAM. Zwiększyła się rozdzielczość aparatu, choć nie wpłynęło to znacząco na ostateczną jakość zdjęć i filmów. Udoskonalono interfejs, który praktycznie w niczym nie ustępuje topowemu LG Optimus G. Ogólnie smartfon pozostawia przyjemne wrażenie, a biorąc pod uwagę, że jego cena na starcie jest niższa niż LG Optimus L7, możemy założyć, że popularność LG Optimus L7 II Dual będzie znacznie wyższa.
Optimus L7 II Dual ma więcej niż wystarczającą liczbę konkurentów. Główny jest zbudowany na tej samej platformie sprzętowej, z wyświetlaczem o tej samej przekątnej i rozdzielczości aparatu. Po stronie HTC lepsze materiały i montaż. Po stronie LG czas pracy, wymiary, obecna wersja system operacyjny i funkcjonalna powłoka, a także obecność dodatkowego programowalnego klawisza i łatwość konfiguracji kart SIM. Wśród innych silnych konkurentów warto zwrócić uwagę na popularnego

Charakterystyka ogólna

Wybór rodzaju urządzenia (telefon czy smartfon?) jest dość prosty. Jeśli potrzebujesz prostego i niedrogiego urządzenia do rozmów i SMS-ów, zaleca się zatrzymać wybór na telefonie. Smartfon jest droższy, ale oferuje szeroki wachlarz możliwości: gry, filmy, Internet, tysiące programów na każdą okazję. Jednak jego żywotność baterii jest znacznie krótsza niż w przypadku zwykłego telefonu.

Ekran

Funkcje multimedialne

Połączenie

Pamięć i procesor

Styl L drugiej generacji, teraz z obsługą dwóch kart SIM

Wiosną tego roku w telewizji odbyła się jasna wspólna reklama smartfonów LG i Euroset drugiej generacji „stylowej” serii L-Style. Na początek słynny aktor Konstantin Khabensky oczarował sprzedawczynię Euroset, kupując telefon LG Optimus L7 II Dual i mówiąc, że „wydajna bateria jest ważna”. Później na ekranach pojawiła się reklama tego samego LG Optimus L7 II, ale bez obsługi dual SIM. I co zaskakujące: te dwa pozornie powiązane modele (nigdzie bardziej powiązane) okazały się być od siebie zupełnie różne. Co więcej, różnice leżą tutaj nie tylko w strukturze wewnętrznej (co byłoby logiczne): nawet zewnętrzne podobieństwa nie można znaleźć w tych dwóch modelach.

Jeśli model jednosymbolowy nadal można słusznie nazwać przedstawicielem i następcą tego samego L-Style, który kiedyś był powiązany z prawie wszystkimi smartfonami LG ze średniej i niższej kategorii cenowej, to w wyglądzie opisywanej dziś nowości - LG Optimus L7 II Dual - użytkownik nie będzie mógł znaleźć żadnych funkcji podobnych do L-Style. Ten „styl” ucieleśniał typową konstrukcję o ostrych kątach z nutą przemysłowej szorstkości, a jednosymbolowy LG Optimus L7 drugiej generacji nadal całkiem do niego pasuje. Wersja dual-sim nowej „siódemki” wygląda zupełnie inaczej: nadwozie jest absolutnie opływowe ze wszystkich stron, bez ostrych narożników, ostrych przejść i prostych ciętych rys – wszystko jest gładkie i zaokrąglone. Nawet sama „metalowa” luneta, która biegnie wzdłuż całego bocznego obwodu koperty, nie jest płaska, a dodatkowo wypukła, tworząca jedną całość z resztą detali, gładko zaokrąglonych na krawędziach. Kolejny zauważalny wyróżnik: LG Optimus L7 II Dual nie ma mechanicznego klawisza sprzętowego pośrodku pod ekranem, jak reszta rodziny L, ale tutaj, obok trzech innych przycisków dotykowych, jest jeszcze jeden - czwarty taki, który odpowiada za błyskawiczną zmianę karty SIM.

Kluczowe cechy telefonu LG Optimus L7 II Dual (P715)

• SoC Qualcomm MSM8625, 1,0 GHz, 2 rdzenie Cortex-A5
• GPU Adreno 203
• System operacyjny Android 4.1.2 Jelly Bean
• Wyświetlacz dotykowy IPS, 4,3″, 800×480, 217 ppi
• Pamięć o dostępie swobodnym (RAM) 768 MB, pamięć wewnętrzna 4GB
• Obsługa kart pamięci microSD do 32 GB
• Komunikacja GSM GPRS/EDGE 850, 900, 1800, 1900 MHz
• Transfer danych HSDPA do 7,2 Mb/s
• Bluetooth
• Wi-Fi 802.11b/g/n, hotspot Dostęp do Wi-Fi, DLNA, WiFi Direct
• GPS, A-GPS
• Aparat 8 MP, autofokus, lampa błyskowa LED
• Aparat 0,3 MP (przód)
• Bateria 2460mAh
• Wymiary 122×66,6×9,7 mm
• Waga 115 g

Wygląd i użyteczność

Czym więc jest LG Optimus L7 II Dual? To dość mały jak na dzisiejsze standardy smartfon, którego obudowa wykonana jest w obudowie typu monoblock z części, w produkcji których nie było miejsca na metal. Wszystko tutaj jest wykonane z plastiku: zarówno ramka, jak i tylna pokrywa, którą można zdjąć, aby dostać się do wnętrza smartfona, a nawet ramka na opisanym powyżej obwodzie, imitująca metal. Jednakże, szkło ochronne zakrywający wyświetlacz ciekłokrystaliczny, tutaj mineralny, tj. dość wysokiej jakości, ale ze słabą powłoką oleofobową.

Dzięki niewielkim gabarytom i użytym do produkcji materiałom smartfon okazał się dość lekki, a dzięki dobrze dobranym kształtom i niskiej wadze idealnie leży w przeciętnej dłoni i wygodnie się w niej trzyma.

Nie ma tu praktycznie żadnych śliskich i łatwo brudzących się elementów: tylną obudowę, która generalnie zajmuje większą część obudowy, wykonano z matowego plastiku z teksturami naniesionymi na zewnętrzną powierzchnię. Główna część wieczka wygląda, jakby została obebrana dużą skórą, a jej boczne części ozdobione są wzorem o drobnej pryszczowatej strukturze. Przy okazji warto w tym miejscu zaznaczyć, że w zależności od koloru obudowy inna jest faktura zewnętrznej powłoki tylnej obudowy: wersja biała ma pryszczatą całą powierzchnię obudowy, a nie tylko krawędzie boczne.

Ale powierzchnia ochronna ekranu tutaj bardzo łatwo się brudzi i najwyraźniej nie jest wyposażona w powłokę oleofobową, ponieważ wyświetlacz bardzo szybko pokrywa się odciskami palców i dość trudno jest z nich zetrzeć. Zgodnie z tą cechą obudowa, która pod innymi względami jest całkiem dobra, „opada” w stosunku do większości innych smartfonów, które testowaliśmy wcześniej: ekran LG Optimus L7 II Dual niezwykle łatwo się brudzi i nic nie da się z tym zrobić. To. Naprawdę możesz to tutaj wkleić? folia ochronna, ale to już zupełnie osobna rozmowa.

To prawda, jeśli chodzi o jakość materiałów samego korpusu, z czasem mieliśmy również na nie skargi. Przez kilka miesięcy użytkowania miękki plastik tylnej pokrywy urządzenia był pokryty ogromną liczbą dużych i małych zadrapań, szorstkości i szczerych otarć, więc miłośnikom nieskazitelnego piękna można doradzić tylko zakończenie od pierwszych dni użytkowania ten smartfon w futerale ochronnym i nosić urządzenie tylko w nim.

Osłona jest pewnie zamocowana i można ją łatwo zdjąć, wystarczy podważyć ją paznokciem w miejscu, w którym znajduje się złącze Micro-USB. Pod nim otwiera się zupełnie znajomy obraz: obie karty SIM, umieszczone jedna pod drugą, są podparte bateria podczas instalacji, więc wymiana na gorąco nie wchodzi w rachubę. Ale gniazdo karty pamięci jest tutaj dość dostępne w dowolnym momencie, wystarczy zdjąć zewnętrzną osłonę.

Nawiasem mówiąc, używane są tutaj karty SIM „starego” modelu Mini-SIM, więc niektóre osoby, którym udało się „przenieść” na Micro-SIM (lub Nano-SIM), mogą potrzebować adaptera. A w szczególnie ciężkich przypadkach - nawet dwa, ponieważ smartfon LG Optimus L7 II Dual, jak już wspomniano, obsługuje dwie karty SIM. Tutaj też bateria jest wyjmowana, jak na takiego maluszka ma ogromną pojemność (2460 mAh), więc smartfon mile zaskoczy wytrzymałością w rozsądnych trybach pracy. Ale porozmawiamy o tym później, ale na razie będziemy kontynuować egzamin zewnętrzny.

Na obudowie LG Optimus L7 II Dual jest więcej elementów sterujących niż zwykle. Po pierwsze, w dolnej części panelu przedniego pod ekranem znajdują się nie trzy, a cztery przyciski, z których jeden dodatkowo odpowiada za szybką zmianę priorytetowej karty SIM. Piktogramy tych przycisków są pomalowane srebrną farbą i nie są podświetlane. Jest to dość duży minus, ponieważ w warunkach zmierzchu trzeba kilkakrotnie wciskać przyciski, aż zapamiętasz ich lokalizację na pamięć. Absolutnie absurdalna i logicznie niewytłumaczalna decyzja.

Po drugie, i to już jest przyjemniejsza wiadomość, po lewej stronie urządzenia umieszczono jeden dodatkowy klawisz mechaniczny, który może wykonać dowolną funkcję przydzieloną mu przez samego użytkownika. Aby przypisać tryb działania tego „szybkiego” klawisza (przycisku szybkiego dostępu) w Ustawienia systemowe ma nawet osobną pozycję w menu.

Reszta klawiszy znajduje się jak zwykle: rocker głośności po lewej stronie, przycisk zasilania i blokady po prawej. Klawisze, jak mówią, są „poprawne”: są duże i wystają z obudowy na taką długość, że można je łatwo wyczuć na ślepo. Ruch jest miękki, prasy reagują, nie ma tu żadnych skarg, zwłaszcza że przycisk blokady w LG Optimus L7 II Dual znajduje się nie na górze, ale z boku, co jest wygodne zarówno dla osób praworęcznych, jak i osoby leworęczne.

Jeśli chodzi o resztę elementów, wyjście audio na słuchawki i zestaw słuchawkowy (3,5 mm) tradycyjnie znajduje się tutaj na górnym końcu urządzenia, a uniwersalne złącze Micro-USB znajduje się na dole, obok głównego otworu mikrofonu . Drugi, dodatkowy mikrofon znajdziemy na górze, obok wyjścia audio.

LG Optimus L7 II Dual ma dwa aparaty, jak przystało na każdy szanujący się nowoczesny smartfon, a jeden z nich - tylny - ma obok siebie pojedynczą diodę doświetlającą LED na tylnej ściance. Okienko aparatu nie ma wystającej ramki i nie wystaje poza powierzchnię korpusu, przez co szkło można porysować, ale łatwiej też zetrzeć z niego brud. Maskownica głośnika ma jedną gałązkę wygiętą na zewnątrz, która służy do uniesienia pokrywy smartfona w tym miejscu nad powierzchnię stołu. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, aby dźwięk wydobywał się z głośnika.

I ostatnia rzecz, na którą chciałbym zwrócić uwagę czytelników w tej części artykułu: choć smartfon LG Optimus L7 II Dual wygląda przyzwoicie i atrakcyjnie w każdym z wariantów kolorystycznych – czarnym lub białym – to jednak zdecydowanie widać jako bardziej praktyczna, niebrudząca i trwała opcja biała. Większość opisanych powyżej rys i przetarć na pokrywie, a także tłuszcz i odciski palców nie powinny być na niej widoczne, więc urządzenie w bieli powinno dłużej zachować swój wygląd.

Ekran

LG Optimus L7 II Dual wyposażony jest w bardzo ładnie wyglądający ekran IPS o dobrej rozdzielczości jak na tak małe dziecko i doskonałym odwzorowaniu kolorów. W najdrobniejszych szczegółach i wzdłuż krawędzi czcionek widać oczywiście piksele przy zagęszczeniu punktów 217 ppi, ale w ogólnym obrazie nie ma nieprzyjemnej dla oka kruchości. W liczbach fizyczne parametry ekranu smartfona przedstawiają się następująco: wymiary ekranu - 57 × 94 mm, przekątna - 109 mm (4,3 cala), rozdzielczość - 800 × 480 pikseli.

Użytkownik może jedynie ręcznie regulować jasność wyświetlacza LG Optimus L7 II Dual, nie ma tutaj automatycznego sterowania. Technologia multi-touch pozwala na jednoczesne przetwarzanie do dziesięciu dotknięć, co potwierdzają testy. Jest też czujnik zbliżeniowy, który blokuje ekran po przyłożeniu smartfona do ucha. Urządzenie może również podążać za Twoim wzrokiem przednia kamera i trzymaj ekran włączony przez cały czas, dopóki nie odwrócisz wzroku.

Szczegółowe badanie za pomocą przyrządów pomiarowych przeprowadził redaktor działów „Monitory” oraz „Projektory i telewizory” Aleksiej Kudryavtsev. Oto jego ekspertyza na ekranie testowanej próbki.

Ekran smartfona pokryty jest szklaną taflą o lustrzanej powierzchni i sądząc po odbijaniu się w nim jasnych źródeł światła, nie posiada filtra przeciwodblaskowego. Na zewnętrznej powierzchni ekranu znajduje się specjalna powłoka oleofobowa (odporna na tłuszcz) (niezbyt skuteczna), przez co odciski palców usuwane są łatwiej i wolniej niż w przypadku zwykłego szkła.

Podczas ręcznego sterowania jasnością maksymalna wartość wynosiła 380 cd/m², minimalna wynosiła 7 cd/m². Jasność jest na tyle wysoka, że ​​ekran pozostaje mniej lub bardziej czytelny w ciągu dnia, a zmniejszona jasność pozwoli na komfortowe korzystanie z urządzenia nawet w całkowitej ciemności. Przy dowolnej wartości jasności nie ma modulacji podświetlenia (do 100 kHz), więc nie ma migotania.

Ten smartfon ma matrycę typu IPS. Mikrofotografia pokazuje typową strukturę subpikseli IPS:

Ekran ma dobre kąty widzenia bez inwersji kolorów i bez znacznego przesunięcia kolorów nawet przy stosunkowo dużych odchyleniach wzroku od prostopadłej do ekranu. Czarne pole odchylone po przekątnej jest mocno podświetlone, ale pozostaje zbliżone do neutralnej szarości. Przy widoku prostopadłym jednorodność czarnego pola jest przeciętna - wzdłuż granicy ekranu występują miejscowe obszary o podwyższonej jasności czarnego pola. Kontrast jest wysoki - około 950:1. Czas reakcji dla przejścia czarno-biało-czarnego wynosi 21 ms (10,5 ms wł. + 10,5 ms wył.), przejścia między półtonami 25% i 75% (zgodnie z wartością liczbową koloru) i wstecz zajmuje łącznie 35 SM. Krzywa gamma zbudowana na 32 punktach ujawniła niewielkie zatory w światłach, aw cieniach jasność rośnie zbyt wolno. Wykładnik przybliżonej funkcji potęgowej okazał się równy 2,21, co w rzeczywistości jest równe standardowej wartości 2,2, ale rzeczywista krzywa gamma odbiega zauważalnie od zależności potęgowej:

Gama kolorów zbliżona do sRGB:

Widma pokazują, że filtry matrycowe umiarkowanie mieszają ze sobą składniki:

W rezultacie kolory na tym ekranie są zbliżone do naturalnego w nasyceniu. Balans odcieni w skali szarości nie jest idealny, ponieważ temperatura barwowa jest wyższa od standardowej 6500 K. Jednak odchylenie od widma ciała doskonale czarnego (delta E) nie jest bardzo duże, a zmienność temperatury barwowej i delta E jest bardzo mały, co pozytywnie wpływa na wizualne postrzeganie balansu kolorów. (Ciemne obszary skali szarości można zignorować, ponieważ balans kolorów nie ma tam większego znaczenia, a błąd pomiaru charakterystyki kolorów przy niskiej jasności jest duży.)

Ogólnie ekran ma nie najgorsze odwzorowanie kolorów i stosunkowo wysoki współczynnik kontrastu, reszta cech plasuje się gdzieś pośrodku.

Dźwięk

O dźwięku LG Optimus L7 II Dual nie można powiedzieć nic specjalnego. Przeciętna jakość dźwięku z obu głośników, średnia głośność, brak niskich częstotliwości, a także brak sapania w głośnikach z powodu niskiego maksymalnego poziomu głośności - tak w skrócie można scharakteryzować podsystem dźwiękowy testowanego urządzenia scharakteryzowany. Mimo to oba głośniki całkiem przyzwoicie spełniają swoje funkcje domofonowe i konwersacyjne. Mowa rozmówcy jest wyraźnie rozpoznawalna, barwa głosu i intonacja znajomych głosów są rozpoznawalne.

Kamera

LG Optimus L7 II Dual jest wyposażony, jak większość nowoczesne smartfony, dwa moduły aparaty cyfrowe. Przednia kamera VGA jest wyposażona w najprostszy moduł 0,3 megapiksela i może fotografować tylko w jednej rozdzielczości - 640 × 480. Jakość powstałych zdjęć można ocenić na podstawie poniższego zdjęcia testowego.

Główny, tylny aparat LG Optimus L7 II Dual wyposażono w sensor 8 MP z podświetleniem. Domyślnie aparat robi zdjęcia w trybie standardowym z maksymalną rozdzielczością 3264×2448 - użytkownicy LG Optimus L7 II Dual takie zdjęcia otrzymają od razu po wyjęciu z pudełka. Aby robić zdjęcia o szerokim współczynniku proporcji, należy ręcznie przełączyć się na rozdzielczość 6 megapikseli, wtedy zdjęcia będą robione w rozdzielczości 3200×1920. Poniżej kilka ujęć testowych wykonanych w różnych warunkach z różnymi rozdzielczościami w trybie automatycznym.

	Ostrość całkiem dobra, ale małe obiekty psują szum.
	Ostrość spada w kierunku prawej krawędzi kadru.
	Dom i napisy są dobrze opracowane, ale drzewa stanowią jednolitą masę.
	Nawet małe cyfry na tarczy są wyraźnie widoczne, ale numery samochodów nie są widoczne.
	Aparat dobrze dobiera ekspozycję, ale znowu szum jest wszędzie.
	Ogólnie rozdzielczość obrazu jest całkiem dobra.
	Wiele napisów w tle jest rozpoznawalnych. Trawa w dość dużej odległości nadal przypomina trawę, a drzewa wyglądają jak drzewa.
	Makro jest interesujące, a bokeh wyszedł dobrze.
	Warto jednak nieco zmienić oświetlenie, gdyż aparat podnosi światłoczułość, a szum od razu wszystko psuje.
	Aparat dobrze fotografuje w pomieszczeniach.
	Tekst jest mocno zniszczony.

Na pierwszy rzut oka aparat wydaje się niezły, ale potem zaczynają nawiedzać myśli, że może to jednak nie 8 megapikseli. Jednak wiele ujęć potwierdza parametry aparatu. Być może, jak w większości przypadków, jego głównym problemem jest program. Być może aparat dostał też zbyt hałaśliwą matrycę, co w niektórych miejscach psuje bardzo dobry obraz produkowany przez optykę. Być może to może wyjaśnić tak nierówną ostrość i rozdzielczość w całym polu obrazu.

Aparat nie wie, że wysokie wartości ISO są dla niego przeciwwskazane. A jego wysokie wartości zaczynają się już od ISO 300, jak w drugim ujęciu świerkowej gałęzi. Porównaj to ujęcie gałęzi jodły (czas otwarcia migawki 1/100 s, ISO 300) wykonane na zewnątrz z ujęciem zegara (czas otwarcia migawki 1/50 s, ISO 200) w pomieszczeniu. Oczywiście kompozycja z samym zegarem jest jaśniejsza, a na zdjęciu jest mało naturalnych kolorów, ale mimo to - jaka duża różnica w szumie! W strzelaniu tekstowym LG Optimus L7 II Dual również nie powiodło się. Strzelając zbyt małą czcionką ryzykujemy, że później nie zrozumiemy tekstu.

Aparat jest dość niespójny. Słabo radzi sobie z bardzo drobnymi szczegółami, więc nie ciągnie dobrego dokumentu. Hałas słabo się kontroluje, dlatego nie może rościć sobie miana artystycznego. Można go określić jako dobry aparat do fotografowania dużych, dobrze oświetlonych obiektów, co oczywiście mocno zawęża zakres jego zastosowania. Aparat jako całość nie jest taki zły, ale bardzo wybredny jeśli chodzi o warunki fotografowania.

Smartfon może kręcić wideo, ale nie jest dostępna ani rozdzielczość Full HD, ani nawet 720p. Maksymalna rozdzielczość, z jaką może nagrywać podwójny aparat LG Optimus L7 II, to 720×480 pikseli, a ten format jest oznaczony jako tryb TV w ustawieniach. Domyślnie aparat nagrywa wideo w rozdzielczości VGA (640 × 480). Wygląda na to, że ten smartfon nie miał być telefonem z aparatem, chociaż w swoich przekazach marketingowych skierowanych do ludzkości przedstawiciele LG nadal wymieniają możliwość fotografowania w słabym świetle wśród wyjątkowych funkcji smartfona (nawiązując do możliwości BSI z powrotem -podświetlany czujnik). Jest to jednak po prostu logiczne, ponieważ przy zmniejszonej rozdzielczości szum luminancji nie jest widoczny, a aparat nie ma szumu kolorów nawet na 8-megapikselowych zdjęciach. Poniżej znajduje się kilka klipów testowych nakręconych przy maksymalnych ustawieniach i niższej rozdzielczości ustawionej fabrycznie. Klipy są zapisywane w kontenerze MPEG-4 (wideo - AVC, [e-mail chroniony], dźwięk - AAC LC, 96 Kb/s, 44 kHz, 1 kanał).

• Film nr 1 (3,19 MB, 720 × 480)
• Film nr 2 (3,32 MB, 640 × 480)

Ustawienia sterowania aparatem są standardowe dla smartfonów opartych na system operacyjny Android. Ikony są narysowane wyraźnie i duże, w jasnym słońcu są dość rozpoznawalne. W ustawieniach możesz powiązać geotagowanie, dodać efekty graficzne i kolorystyczne, wybrać scenę, zdjęcia panoramiczne, zdjęcia seryjne i kontrola głosu zwalniając migawkę i wypowiadając różne słowa, od „chiiz” po narodowe koreańskie „kimchi”. Dźwięku migawki niestety, jak w wielu azjatyckich urządzeniach, nie da się wyłączyć. LG Optimus L7 II Dual ma kilka opcji sterowania strzelaniem. Można to zrobić albo klikając ikonę na ekranie, albo za pomocą sprzętowego klawisza regulacji głośności, który w trybie fotograficznym zamienia się w przycisk migawki. Dodatkowy, konfigurowalny klawisz sprzętowy można też zaprogramować dla funkcji wyzwalania migawki, ale w tym urządzeniu z oczywistych względów jest to już strata, skoro obok znajduje się przycisk głośności, który robi zdjęcia. Z pozytywnej strony można również zauważyć możliwość zrobienia zdjęcia podczas nagrywania wideo.

Oprogramowanie

LG Optimus L7 II Dual działa obecnie na platformie oprogramowania Google Android w wersji 4.1.2. Oprócz standardowego interfejsu systemu operacyjnego firma zainstalowała niestandardową powłokę graficzną o nazwie Optimus UI w wersji 3.0. Obudowa jest tutaj dokładnie taka sama, jak większość testowanych wcześniej smartfonów LG - na przykład ubiegłoroczny Optimus L9.

W chwili pisania recenzji firmware naszej instancji testowej został maksymalnie zaktualizowany Ostatnia wersja. W tym miejscu warto to zauważyć nowe oprogramowanie wersji P71510f interfejs smartfona zaczął działać zauważalnie szybciej i płynniej. Teraz aplikacje otwierają się szybciej, a spowolnienia zniknęły. Pozostaje więc tylko doradzić, aby od razu po zakupie LG Optimus L7 II Dual rozpocząć komunikację z tym urządzeniem za pomocą aktualizacji oprogramowania (aktualizacja „przelatuje w powietrzu” w kilku etapach).

Tradycyjnie dla LG dodatkowych aplikacji jest całkiem sporo, a większość z nich znowu jest nam znana z poprzednich modeli serii L-Style. Najbardziej przydatne z nich to menedżer plików, menedżer zadań, menedżer aplikacji, program dla Kopia rezerwowa, a także słownik tłumacza z jednym darmowym preinstalowanym słownikiem. Ale fundusze na pełnowartościowa praca z dokumentami biurowymi nie ma tutaj - tylko widza.

Część telefoniczna i komunikacja

Smartfon standardowo pracuje w nowoczesnych sieciach 2G GSM i 3G WCDMA, urządzenie nie obsługuje sieci czwartej generacji (LTE), nie ma też możliwości komunikowania się na krótkie odległości z wykorzystaniem technologii NFC. Część radiowa testowanego smartfona jest stabilna, nie doszło do samoistnych zaników sygnału i przerw w sieci operatora telekomunikacyjnego. Rysowanie klawiszy, cyfr i liter tarczy numerycznej i Wirtualna klawiatura do pisania wiadomości SMS jest całkiem wygodne.

Podczas testów nie zaobserwowano spontanicznych restartów / wyłączeń, ale raz zdarzyło się, że urządzenie „zamroziło się”. Problem został rozwiązany przez proste ponowne uruchomienie, chociaż w szczególnie ciężkich przypadkach można również wyjąć baterię tutaj. Możesz samodzielnie zrestartować smartfon, przytrzymując dłużej klawisz zasilania i wybierając odpowiednią pozycję z wyskakującego menu. Nic Kontrolka Smartfon nie ma zdarzeń przychodzących, co wraz z brakiem podświetlenia przycisków należy zapisać jako zdecydowaną wadę urządzenia. Z przyciskami wszystko jest naprawdę źle: tutaj możesz przypadkowo nacisnąć ten, który odpowiada za zmianę priorytetowej karty SIM o zmierzchu, a wtedy połączenie zostanie wykonane ze złego numeru, z którego zamierzałeś zadzwonić, więc w ciemności należy zachować szczególną ostrożność przy tej maszynie.

Poza tym specjalnym przyciskiem do szybkiej zmiany priorytetowej karty SIM, standardem jest implementacja pracy z dwiema kartami SIM: aktywna może być tylko jedna rozmowa, tylko jedna z kart pracuje w trybie 3G, druga jest ograniczona do 2G, choć możesz zmieniać tryby kart bez fizycznej zmiany slotów, po prostu tylko jeden z nich może obsługiwać 3G na raz.

Wydajność

Platforma sprzętowa LG Optimus L7 II Dual jest oparta na jednoukładowym układzie (SoC) Qualcomm MSM8625. procesor ma dwa rdzenie ARM Cortex-A5 pracujące z częstotliwością 1,0 GHz. Pamięć o dostępie swobodnym urządzenie ma 768 MB, a przestrzeń dyskowa dostępna dla użytkownika do przesyłania własnych plików wynosi około 1,7 GB z nominalnie wskazanych 4 GB. Istnieje również możliwość rozszerzenia pamięci flash o karty microSD, ale tryb hosta USB nie jest obsługiwany przez smartfon.

Dla wygody wszystkie liczby uzyskane przez nas podczas testów smartfona LG Optimus L7 II Dual w popularnych benchmarkach podsumowaliśmy w tabelach. Wydajność platformy sprzętowej badanej próbki okazała się we wszystkich testach dość niska, wszelkie dodatkowe komentarze są tutaj chyba zbędne - liczby mówią same za siebie.

Jeśli chodzi o testowanie podsystemu graficznego w teście cross-platformowym 3DMark, podmiot również wykazał się wynikiem dalekim od rekordu – 2441 punktów.

Oprócz tajemniczego wyniku w SunSpider, gdzie debiutant LG zaprezentował się na poziomie najlepsze rozwiązania konkurenci, reszta testów jest jednogłośna: w przypadku LG Optimus L7 II Dual zastosowano platformę o niskiej wydajności, a według testów ten smartfon zdecydowanie przegra z jakimkolwiek flagowcem z tego lub zeszłego roku.

Odtwarzanie wideo

Aby przetestować „wszystkożerność” podczas odtwarzania wideo (w tym obsługę różnych kodeków, kontenerów i funkcji specjalnych, takich jak napisy), wykorzystaliśmy najpopularniejsze formaty, które stanowią większość treści dostępnych w sieci. Należy pamiętać, że w przypadku urządzeń mobilnych ważne jest, aby sprzętowe dekodowanie wideo było obsługiwane na poziomie układu scalonego, ponieważ najczęściej nie jest możliwe przetwarzanie nowoczesnych wersji przy użyciu samych rdzeni procesora. Także nie oczekuj urządzenie przenośne dekodowanie wszystkiego, ponieważ przywództwo w zakresie elastyczności należy do komputera PC i nikt nie zamierza go kwestionować. Wszystkie wyniki zebrano w jednej tabeli.

W przeciwieństwie do syntetycznych testów porównawczych, testy odtwarzania wideo, które również wykazały niewystarczającą wydajność urządzenia, rozczarowują. Jedną rzeczą jest nieuzyskanie 10 000 punktów, a zupełnie inną mieć szarpane odtwarzanie filmów, które sprawia, że ​​smartfon nie nadaje się do popularnej aktywności w drodze. Jednak tutaj trzeba zrobić rezerwację, że rozdzielczość ekranu smartfona to tylko 800 × 480, a ponieważ wyświetlanie wideo na zewnętrzne urządzenie LG Optimus L7 II Dual nadal nie wyświetla, więc w zasadzie wystarczy, że odtworzy pliki w rozdzielczości SD. Z tym, według naszych testów, też nie wszystko jest idealne, ale nadal, jeśli wybierzesz odpowiedni odtwarzacz i zgrasz, będziesz mógł obejrzeć odcinek swojego ulubionego serialu w drodze bez poważnych skarg na jakość.

Żywotność baterii

Pojemność baterii zainstalowanej w LG Optimus L7 II Dual to pokaźne 2460 mAh. Jednak ku naszemu zdziwieniu obiekt pokazał tylko średni czas żywotność baterii, w przybliżeniu jak inne smartfony, które testowaliśmy wcześniej w podobnym standardowe tryby używać.

Ciągłe czytanie w programie FBReader przy minimalnym komfortowym poziomie jasności (jasność została ustawiona na 100 cd/m²) przez 2 godziny zużywało 13% całkowitego naładowania baterii, a przez dwie godziny oglądania filmów z YouTube w wysoka jakość(HQ) przez dom sieć Wi-Fi Urządzenie zużyło 23% pojemności baterii. I tylko przy maksymalnym obciążeniu w ciągłym trybie gry 3D (100% jasności, 60 kl./s), które zwykle testujemy za pomocą GLBenchmark, smartfon wytrzymał dłużej niż zwykle - aż 5 godzin. Pełne naładowanie LG Optimus L7 II Dual również trwa dość długo i trwa około 2 godzin i 50 minut.

Tutaj jesteśmy zmuszeni stwierdzić, że platforma tego smartfona o niskiej wydajności okazała się również niezbyt ekonomiczna: po załadowaniu podwójnego procesora LG Optimus L7 II „żyje” mniej więcej tak samo, jak nowoczesne flagowce o podobnej pojemności baterii , a mniejszy ekran temu nie pomaga (na szczęście znormalizowaliśmy jasność poświaty). Jedynym zwycięskim trybem dla tego smartfona są gry 3D przy maksymalnej jasności ekranu, w których flagowce z potężnym akceleratorem 3D, wyświetlaczem o wysokiej rozdzielczości i dużym jasnym ekranem „opadają” natychmiast, a bohater naszej recenzji, podobnie jak bohater słynnych reklam , wszystko działa i działa.

Wynik

W tej chwili oficjalna cena LG Optimus L7 II Dual jest ustalona w naszych sklepach na poziomie 10 990 rubli. Jak na tak prosty pod każdym względem smartfon, to z pewnością cena zawyżona. Kupujący nie może tu znaleźć ani elitarnych materiałów obudowy, ani potężnego wypełnienia sprzętowego, a szczere „błędy” twórców, takie jak przyciski, które nie są podświetlane w ciemności, dodają negatywu. Jednak uczciwie trzeba zaznaczyć, że telefon ma swoje plusy. Przede wszystkim jest to wysokiej jakości responsywny ekran o jasnych kolorach i bogatym odwzorowaniu kolorów. Do zalet należy zaliczyć bardzo kompaktową obudowę z ekranem o przekątnej ponad czterech cali, a także dodatkowy klawisz sprzętowy z możliwością przypisania funkcji. Niemniej jednak tak wysoką cenę tego urządzenia, jaką LG ustala w naszym kraju, trudno wytłumaczyć – chciałbym zobaczyć ten smartfon na naszych półkach w bardziej przystępnej cenie odpowiadającej poziomowi produktu.