Recenzja i testy Samsunga Galaxy S6 Edge. Pierwszy wśród pierwszych

Samsung w 2015 roku wykonał rycerski ruch. Porzuciła wszystkie osiągnięcia ostatnich lat, dała lanie swojemu działowi badań i rozwoju (badań i rozwoju) i zdecydowała się wypuścić naprawdę ciekawe smartfony. W ostatnich latach Koreańczycy starali się nas najbardziej zaskoczyć mocne żelazko i próbowali zrobić ciekawe oprogramowanie, ale w tym roku chyba zostali zastąpieni – na pierwszy plan postawili design urządzeń, nie tracąc przy tym ani kropli z pozostałych składowych sukcesu. I jeśli galaktyka samsunga S6 otrzymał metalową ramkę oraz szklany przód i tył, po czym w kolejnym modelu koreańscy deweloperzy wymyślili coś egzotycznego i niespotykanego dotąd w branży inteligentnych gadżetów.

Samsung Galaxy S6 edge był rewelacją dzięki zakrzywionemu wyświetlaczowi. Piękny, jasny, ciekawy, zachwycał absolutnie wszystkich swoimi gładkimi krawędziami, a wyświetlacz tworzył niesamowitą głośność. Ale Samsung poszedł dalej i równolegle z zapowiedzią Galaxy Note 5, na którą czekali dosłownie wszyscy, pokazał Samsunga Galaxy S6 edge+ – większą wersję swojego flagowca z 5,7-calowym zakrzywionym wyświetlaczem, ale bez rysika. Nieco później na naszym rynku pojawi się Note 5 z autorskim rysikiem S Pen.

Samsung Galaxy S6 edge+ niewiele różni się od urządzenia bez plusa w nazwie. Z wyglądu te dwa urządzenia są trudne do odróżnienia z daleka, ale z bliska różnica w rozmiarze i przekątnych ekranu jest zauważalna: 5,7 cala kontra 5,1. Rozdzielczość ekranu pozostaje taka sama - Quad HD (lub język liczb - 2560 na 1440). W przeciwnym razie jest to to samo urządzenie, to samo wygląd, te same procesory, jednak wersja plus ma o 1 gigabajt więcej pamięci (cztery gigabajty kontra trzy dla młodszego brata). Oczywiście wzrosła pojemność baterii - 3000 mAh wobec 2600 dla młodszej wersji.

Generalnie ci, którzy lubią większy ekran, wybiorą dla siebie wersję plus, reszta zadowoli się mniejszym ekranem, ale z większą gęstością pikseli na cal.

Jeśli chodzi o aparat, w wersji na plus nie ma żadnych zmian. Samsung uznał, że aparatu, który został uznany za udany, po prostu nie trzeba było w żaden sposób zmieniać. Można powiedzieć, że aparat uruchamia się o ułamek sekundy szybciej (0,6 sekundy), ale to wciąż ta sama jednostka z matrycą Sony Exmor IMX240 o rozdzielczości 16 megapikseli, diodą doświetlającą, obiektywem o przysłonie f/1.9 i optyczny system stabilizacji obrazu. To, że blok pozostał ten sam, to plus urządzenia, bo zdjęcia dla całej linii S6 są po prostu świetne jak na smartfona. Przedni aparat jest prostszy - 5-megapikselowy czujnik o stałej ogniskowej, również bardzo wysokiej jakości.

@lock1, Wsparcie jest zupełnie inne. W związku z tym starzenie się i realne warunki komfortowej obsługi. Sprzęt Apple ma aktualizacje oprogramowania układowego i wsparcie dla powiązanego oprogramowania od co najmniej trzech lat.

PS
Ta sama starożytna jabłoń 4 jest dla mnie nadal w użyciu, konkurenci z gnusmas i inni już dawno leżą w śmietniku. W związku z tym pojawiają się pytania – dlaczego produkty gnusmas są lepsze od dobrych chińskich z dokładnie takim samym wsparciem?

@CodeByte , w przeciwnym razie mają. Zapytajmy ludzi, jak tam działa 4s najnowsze oprogramowanie układowe? Czy są jakieś „ondroed” lagi? Ale co najciekawsze, jak niesamowicie rozwinęła się funkcjonalność tego urządzenia, no, w porównaniu z „firmwarem od urodzenia”, że stało się tak „androidowe”?

@stepkin2 Dlaczego ludzie pytają? Mam je tylko nie 4, ale nawet zwykłe cztery, jak napisałem, jeśli tego nie czytałeś. ;)
„Podobny do Androida” to jak i dlaczego? :o) Mam wystarczająco dużo domyślnych funkcji nawet bez więzienia, co jest najważniejsze z wieloma innymi rzeczami - mózg się nie pieprzy. Niektóre zadania wymagające dużej ilości zasobów wykonuję więcej na iPadzie i laptopie, być może dlatego, że nie jestem tak wybredny, jeśli chodzi o inteligentną wydajność.
Co więcej, do debugowania i optymalizacji czegoś wygodniej jest mi torturować na najbardziej ograniczonych zasobach, ale to już moment roboczy, a nie użytkownik.

@CodeByte, „podobny do Androida” jest w kontekście „Android to głupie guano, iPhone jest nieporównywalny”.

@stepkin2, no przez trzy lata nie miał - a to jest do iOS 6. Jak już postawisz siódemkę to oczywiście czwórki nie orzą się po niej tak płynnie, ale ma już 5 lat - ty trzeba pomyśleć. :)
Co więcej, z siódemką, mimo że jabłonie nie są orane tak płynnie, ale prawie wszystkie aplikacje można zainstalować i będą działać, może nie wszystkie tak szybko, ale będą. Inne biura nawet się nie zbliżają.

@stepkin2 Kluczową kwestią jest tutaj sam fakt aktualizacji i wsparcia w ciągu tych trzech lat. Wiadomo, że nowe będą szybsze i wyższe. A pod koniec życia starzec wyraźnie pozostanie w tyle, po nim całkowicie wymrze, nawet w Apple. Ale przez te trzy lata będzie nadal aktualizowany i całe oprogramowanie będzie na nim działać.

Cóż, ogólnie rzecz biorąc, wszystko jest oczywiście względne, ale optymalizacja, jeśli nie przeskoczysz bezmyślnie do nowej, pierwszej wersji osi, jest ogólnie lepsza na iOS, i to nie tylko na poziomie osi, ale także na poziomie poziom aplikacji ze względu na rodzimość i ograniczoność ogrodu zoologicznego, również pod tym względem średnio lepiej sprawdzają się we wszystkich planach. Chociaż Apple oczywiście psuje, inni czasami po prostu głupio zdobywają punkty i wyrzucają swoich użytkowników. ;)

@CodeByte, znowu. Co za taka niezaangażowana funkcja pojawiła się w 4s z aktualizacją do 8? No, żeby tak zabić „niezrównaną gładkość”? I tak, o „Apple też się psuje”. Już piąta aktualizacja jako reflektor punktowy vis i zawiesza się. Jak działa „najbardziej rodzime na świecie” safari, tak to działa, mam na myśli ponowne ładowanie kart. Ale z drugiej strony cyfrowe wersje oprogramowania układowego są klikane tylko po drodze.

@stepkin2 , I tu też grało, że 4s i 5 bez s to urządzenia, które są na styku przejścia na architekturę 64-bitową. Lizanie oprogramowania sprzętowego dla urządzeń, które mają więcej niż 3 lata przy tak zauważalnej różnicy w architekturach, jest problematyczne i nielogiczne. Tutaj chęć wymuszenia nieco szybszego niż zwykle przejścia na nowe urządzenia jest zrozumiała z dość obiektywnych powodów.

@stepkin2 , na przestrzeni lat jest dużo zmian dla 4s, oczywiście ciężko zapamiętać w którym roku co się pojawiło, ale dla mnie oczywistym plusem stało się to co następuje:
1) nowy zwięzły interfejs większości aplikacji, informacje są lepiej postrzegane;
2) breloki do przechowywania haseł i autouzupełniania formularzy;
3) antykradzieżowe poprzez zablokowanie możliwości flashowania telefonu;
4) wiadomości głosowe oraz możliwość udostępniania geolokalizacji;
5) wbudowane możliwości edycji zdjęć (mianowicie edytowanie właściwości, a nie głupie dołączanie filtra);
6) Biblioteka zdjęć iCloud do organizowania zdjęć między wszystkimi urządzeniami;
7) Ciągłość w zakresie integracji z iPadem i Macem poprzez SMS-y i rozmowy;
8) ściślejsza integracja aplikacji między sobą oraz z iOS);
9) centrum kontroli ustawień telefonu;
10) wygodne zarządzanie przeciągnięciami w poczcie oszczędza dużo czasu

Model obrazu na najszybszej możliwej platformie

Smartfonów flagowej serii Samsung Galaxy S nie trzeba specjalnie przedstawiać. Smartfony Samsunga, obok produktów Apple, tradycyjnie cieszą się dużym zainteresowaniem użytkowników w każdym wieku, niezależnie od płci i wyznania. W nowym sezonie koreańska firma przygotowała dla swoich fanów prawdziwą niespodziankę. Można to nazwać przemyśleniem wartości lub restartem, jak kto woli, ale fakt pozostaje faktem: po latach nudnej jednolitości projektanci Samsunga zdecydowali się w końcu na prawdziwą zmianę. Po raz pierwszy od wielu lat można śmiało powiedzieć, że Samsung pokazał naprawdę stylowy, nowoczesny i atrakcyjny design. W zasadzie opcja z dwoma szklanymi panelami i metalową ramką boczną nie jest już tak świeża, na przestrzeni ostatnich kilku lat widzieliśmy ją zarówno w iPhonie, jak i w Sony Xperia, a nawet w modowych modelach serii Huawei P, ale dla smartfonów Samsunga to naprawdę nowość. A biorąc pod uwagę doświadczenia minionych lat, kiedy jeden plastik w koreańskich smartfonach zastępowano innym, tak drastyczne zmiany można nawet nazwać przełomem.

Jednak uczestnikom wystawy MWC 2015 udało się pozytywnie zaskoczyć nie tylko nieoczekiwanymi zmianami w designie i atrakcyjnym wyglądem podczas pierwszego styku z nowościami z rodziny telefonów Samsung. Ci, którzy mieli czas zapoznać się z nadzieniem sprzętowym Galaxy S6 i Galaxy S6 Edge, byli również zdumieni niespotykanym dotąd poziomem wydajności, jaki wykazały te potężne urządzenia mobilne. Dzięki nowemu SoC nowe flagowce Samsunga pewnie wspięły się na najwyższy stopień podium i najwyraźniej nie zostaną z niego szybko wypchnięte.

Oczywiście nie bez rozczarowań. Fanów koreańskiej marki zawsze rozgrzewała myśl, że wybrana przez nich strona w konfrontacji Samsunga z Apple to maksymalna otwartość na zmiany. Gniazdo karty pamięci i wyjmowane akumulator– to trwałe wartości, które przeważyły ​​dla nich szale w porównaniu z polityką bliskości, „rzeczy w sobie”, którą od samego początku kultywowały smartfony „jabłkowe”. Teraz upadły ostatnie bastiony: zgodnie z tymi cechami nowe koreańskie urządzenia są nie do odróżnienia zarówno od iPhone'a, jak i innych. nowoczesne smartfony, których twórcy zmienili orientację szybciej niż inni. W nowych flagowcach Samsunga nie ma ani gniazda do zainstalowania karty pamięci, ani zresztą wymiennej baterii - wszystko to uważane jest za relikt przeszłości. Zabawne jest to, że stało się to dokładnie w tym znamiennym momencie, gdy najnowsza, piąta wersja Androida w końcu pozwoliła użytkownikom na instalowanie aplikacji na karcie pamięci, a nowe urządzenia Samsunga bazują początkowo na Androidzie 5.0. Po raz kolejny twórcy popełnili niefortunny błąd, ale większość użytkowników najprawdopodobniej bardzo szybko o tym zapomni, jakby nic się nie stało – fani zrozumieją i wybaczą. Tylko kolejny ładny i bardzo szybki smartfon, jeden z wielu, pozostanie w pamięci.

Recenzja wideo

Na początek zapraszamy do obejrzenia naszej recenzji wideo smartfon Samsunga Galaxy S6:

Przyjrzyjmy się teraz cechom nowych przedmiotów.

Kluczowe cechy Samsunga Galaxy S6 (model SM-G920F)

• SoC Exynos 7420 (64-bit), dwa klastry czterech rdzeni procesora: ARM Cortex-A57 przy 2,1 GHz i ARM Cortex-A53 przy 1,5 GHz
• Karta graficzna Mali-T760
• sala operacyjna system Android 5.0 Lizak
• Ekran dotykowy Super AMOLED, 5,1″, 2560×1440
• Pamięć o dostępie swobodnym (RAM) 3 GB LPDDR4
• Pamięć wewnętrzna 32, 64 lub 128 GB
• gniazdo dla karty microSD nieobecny
• Komunikacja GSM 850, 900, 1800, 1900 MHz
• Komunikacja 3G WCDMA 850, 900, 1900, 2100 MHz
• Szybkość transmisji danych max 4G LTE Cat6 do 300Mbps
• Hotspot Wi-Fi 802.11a/b/g/n/ac (2,4/5 GHz) Dostęp do Wi-Fi
• Bluetooth 4.1, NFC
• Port podczerwieni, USB OTG
• GPS/A-GPS, Glonass, BDS
• Czujniki położenia, bliskości, oświetlenia, barometr, czytnik linii papilarnych, czujniki Halla i tętna
• Aparat 16 MP (F1.9), stabilizacja optyczna, autofokus, lampa błyskowa LED
• Aparat 5 MP (F1.9), przedni
• Bateria 2550 mAh, niewymienna
• Obsługa ładowania bezprzewodowego
• Wymiary 143×70×6,8 mm
• Waga 138 g

Sprzęt

Samsung Galaxy S6 jest dostarczany w małym kartonowym pudełku z kilkoma zworkami w środku. Na wierzchu pudełka znajduje się okładka wykonana z cieńszej tektury.

Zestaw składa się z miniaturowego, ale potężnego ładowarka(prąd wyjściowy 2 A), łączenie Kabel micro-USB, a także płaskie słuchawki z gumowymi nausznikami, które mają dokładnie taki sam kształt jak słuchawki Apple EarPods.

Wygląd i użyteczność

Samsung Galaxy S6 nie jest zbyt dużym, nawet nieco eleganckim smartfonem. Chociaż prawdopodobnie jesteśmy przyzwyczajeni do posiadania 5-calowego ekranu jako standardu, stało się to normą i nie uważamy już tego rozmiaru za kieszonkowy urządzenie przenośne coś niezwykłego. Smukły profil, mocno zaokrąglone rogi, niska waga - urządzenie całkiem wygodnie leży w dłoni każdego rozmiaru i mieści się w kieszeni każdej odzieży. Jednak ze względu na gładką metalową ramę i szklane powierzchnie, Galaxy S6 okazał się dość śliski, zawsze należy uważać z takim urządzeniem i upewnić się, że nie wyślizgnie się z rąk i nie stłucze się na podłodze.

Gustownie dobrane materiały: oba panele, przód i tył, wykonane są ze szkła hartowanego Corning Szkło Gorilla 4, a ramka boczna, która biegnie po całym obwodzie korpusu, wykonana jest z metalu. Dzięki Bogu, tym razem twórcy nie zamalowali metalu, nie pokryli go plastikiem ani w żaden inny sposób nie ukryli, jak to miało miejsce w przypadku serii Galaxy A. Sama ramka ma dość gruby profil, szlachetną matową powierzchnię i oczywiście to ona, która stopień nadaje urządzeniu wygląd powagi i wysokich kosztów. Dzięki przyjemnemu chłodzeniu i surowemu metalicznemu połyskowi smartfon będzie dobrze wyglądał w każdym z najdroższych garniturów iw każdym z najdroższych środowisk. Być może gdyby obudowa była w całości metalowa, nie wyglądałaby tak chwytliwie i wyraziście, jak obecne połączenie szkła i metalu. Ale i tak się tego nie dowiemy – w końcu gdyby Koreańczycy zrobili swojego S6 w całości z metalu, stałby się on kopię iPhone'a 6, co z oczywistych względów jest niedopuszczalne.

Montaż nie budzi zastrzeżeń, Samsung sobie z tym radzi. Rezygnując ze zdejmowanej pokrywy, twórcy zastosowali powszechne rozwiązanie polegające na umieszczaniu kart w bocznych gniazdach: teraz i tutaj należy nacisnąć tajny przycisk spinaczem, aby wyjąć pojemnik z kartą SIM. Sled jest wykonany z metalu, przeznaczony na kartę w standardzie Nano-SIM i nie ma innego slotu na kartę pamięci. Nawiasem mówiąc, specjaliści ze strony iFixit dali smartfonowi tylko cztery punkty (na dziesięć możliwych) za łatwość demontażu, a co za tym idzie, łatwość konserwacji (sytuacja jest jeszcze gorsza w przypadku S6 Edge: zdobyła trzy punkty).

Korpus smartfona jest dość cienki, moduł aparatu zauważalnie wystaje z tylnej ścianki. Pod tym względem nowe smartfony Samsunga okazały się wcale nie lepsze od tych osławionych. Apple iPhone 6/6 Plus, którego tylko leniwi nie umyli kości dla tej opcji umieszczenia modułu aparatu. Niedaleko obiektywu znajduje się jednostka składająca się z pojedynczej lampy błyskowej LED i czujnika tętna.

Przód smartfona jest całkowicie zakryty szkło ochronne Gorilla Glass 4. Po lewej stronie osłony głośnika widać diodę powiadomień, której duża kropka świeci różnymi kolorami, informując o stanie ładowania i nadchodzących zdarzeniach. Ciekawe, że działanie wskaźnika jest regulowane w sekcji ustawień poświęconej dźwiękowi.

W dolnej części, pod ekranem, umieszczono owalny klawisz mechaniczny oraz dwa przyciski dotykowe po bokach. Przyciski dotykowe mają jasne białe podświetlenie. Skaner linii papilarnych jest ponownie zintegrowany z centralnym klawiszem mechanicznym i należy o nim powiedzieć kilka słów osobno. Wreszcie Samsung zrozumiał, dlaczego nie udało mu się poprawnie wdrożyć tego w poprzednich modelach. najbardziej przydatne narzędzie, który od dawna jest doskonale zaimplementowany w Apple iPhone. W Galaxy S5 musiałem mocno trzymać urządzenie jedną ręką, a drugą powoli i mozolnie przesuwać palcem po skanerze, co było irytujące. W rezultacie właściciele szybko wyłączali skaner ze względu na nieefektywność, choć wygoda odblokowania smartfona bez konieczności pamiętania kody cyfrowe a zygzakowate przejścia są świetne, po prostu trzeba było zrobić to dobrze. W końcu, po pewnym czasie oczekiwania, Koreańczycy postanowili dokładnie zaadoptować ideę skanera, który oryginalnie był osadzony w iPhonie. Teraz w Galaxy S6 przycisk odczytuje odcisk palca jednocześnie z naciśnięciem, odblokowując ekran. Nie trzeba machać palcem, dłoń można trzymać pod dowolnym kątem, wszystko jedną ręką i jednym kliknięciem – wszystko dokładnie tak samo jak w iPhonie. Nareszcie skaner w smartfonach Samsunga stał się wygodny w obsłudze. Szkoda, że ​​koreańskim programistom zajęło to tyle czasu.

Sam proces odczytu linii papilarnych i ustawiania blokady jest identyczny jak w iPhonie: nie trzeba już wielokrotnie przeciągać palcem po całym panelu z przyciskami, wystarczą punktowe dotknięcia. Oczywiście możesz dodać kilka palców do rozpoznania, a dla niezawodności zostaniesz poproszony o wymyślenie kodu. Rozpoznanie jest wyraźne, a jeśli prawidłowo podniesiesz smartfon, wystarczy jedno dotknięcie, aby odblokować ekran, co jest bardzo wygodne.

Klawisze mechanicznej głośności i blokady znajdują się po przeciwnych stronach i również są wykonane z metalu. Warto zaznaczyć, że po raz pierwszy w Samsungu klawisz regulacji głośności został zrealizowany nie jako pojedynczy dwupozycyjny rocker, a jako dwa osobne przyciski (podobnie jak w innych znanych telefonach…). Przyciski są małe, dobrze wystają z korpusu, akcja jest sprężysta i responsywna, tradycyjnie nie ma żadnych skarg na sterowanie w urządzeniach Samsunga.

Na jednym, dolnym końcu zamontowano złącze Micro-USB 2.0 oraz wyjście audio na słuchawki o średnicy 3,5 mm (pod minijack). Micro-USB obsługuje połączenie urządzenia zewnętrzne i dyski flash w trybie OTG.

Na górnym końcu, dokładnie pośrodku, znajduje się małe ciemne okienko portu podczerwieni, które tak jak poprzednio służy do emulacji pilota do sterowania różnymi sprzęt AGD, od telewizorów po centra muzyczne. W smartfonie jest już preinstalowany znajomy program o nazwie Smart Remote z wieloma gotowymi ustawieniami dla każdego typu sprzętu, a do tego można skorzystać z aktualnego przewodnika po programach.

Smartfon nie ma ochrony przed kurzem i wilgocią, na obudowie nie ma mocowania do paska. Ale urządzenie obiecuje wsparcie dla ładowania bezprzewodowego, zgodne ze standardami WPC 1.1 (moc wyjściowa 4,6 W) i PMA 1.0 (4,2 W).

Samsung Galaxy S6 jest dostępny w kilku jasnych kolorach obudowy, a twórcy tradycyjnie nadali tym kolorom własne romantyczne nazwy. Oprócz opcji kolorystycznej białej (biała perła) i czarnej (czarny szafir), kupującemu zaoferowano również „olśniewającą platynę” i „niebieski topaz”, ale opcja zielona (szlachetny szmaragd), która wielu osobom się spodobała, będzie dostępna tylko dla Modyfikacje galaktyki Krawędź S6.

Ekran

Smartfon Samsung Galaxy S6 jest wyposażony w ekran dotykowy Super AMOLED, chroniony przez nowoczesne szkło Gorilla Glass 4. Wymiary fizyczne Wyświetlacz ma wymiary 63 × 113 mm, przekątna wynosi 5,1 cala. Rozdzielczość ekranu w pikselach to 2560×1440 (gęstość kropek 577 ppi), co jest więcej niż godne.

Ramka wokół ekranu jest dość cienka: odległość od krawędzi obudowy do krawędzi ekranu z boków wynosi około 3 mm, a u góry iu dołu - około 15 mm. W tym miejscu warto zaznaczyć, że skoro boczne krawędzie etui są proste i niemal płaskie, to przy opasaniu palce wspinają się po ekranie bardziej niż w smartfonach z mocno ściętymi krawędziami, jak ten sam. W rezultacie rejestrowane były niechciane przypadkowe kliknięcia na ekranie.

Jasność wyświetlacza posiada regulację ręczną oraz automatyczną, ta ostatnia opiera się na działaniu czujnika światła. Jest też czujnik zbliżeniowy, który blokuje ekran po przyłożeniu smartfona do ucha. Technologia multi-touch pozwala na obsługę 10 jednoczesnych dotknięć.

Szczegółowe badanie za pomocą przyrządów pomiarowych przeprowadził redaktor działów „Monitory” oraz „Projektory i telewizory” Aleksiej Kudryavtsev. Oto jego opinia eksperta na ekranie próbki testowej.

Przednia powierzchnia ekranu wykonana jest w formie szklanej tafli o lustrzanie gładkiej powierzchni, odpornej na zarysowania. Sądząc po odbiciu przedmiotów, właściwości przeciwodblaskowe ekranu nie są gorsze niż właściwości ekranu Google Nexus 7 (2013) (dalej po prostu Nexus 7). Dla jasności oto zdjęcie, na którym biała powierzchnia odbija się na wyłączonych ekranach (po lewej Nexus 7, po prawej Samsung Galaxy S6, następnie można je rozróżnić według rozmiaru):

Ekran Samsunga Galaxy S6 jest nieco jaśniejszy (jasność na zdjęciach to 105 w porównaniu do 101 w Nexusie 7) i nie ma wyraźnego zabarwienia. Zwróć uwagę, że odbicia od jasnych obiektów na ekranie Samsunga Galaxy S6 mają słabą niebieskawą otoczkę. Zjawy odbitych obiektów na ekranie Samsunga Galaxy S6 są bardzo słabe, co wskazuje na brak szczeliny powietrznej między warstwami ekranu. Ze względu na mniejszą liczbę brzegów (typu szkło-powietrze) o bardzo różnych współczynnikach załamania, ekrany bez szczeliny powietrznej lepiej prezentują się w warunkach silnego oświetlenia zewnętrznego, jednak ich naprawa w przypadku pękniętej szyby zewnętrznej jest znacznie droższa, gdyż cała trzeba zmienić ekran Na zewnętrznej powierzchni ekranu Samsunga Galaxy S6 znajduje się specjalna powłoka oleofobowa (odpychająca tłuszcz) (bardzo skuteczna, zauważalnie lepsza niż w Nexusie 7), dzięki której odciski palców usuwane są dużo łatwiej i pojawiają się wolniej niż w przypadku etui ze zwykłego szkła.

Podczas wyświetlania białego pola na pełnym ekranie i ręcznego sterowania jego jasnością maksymalna wartość wynosiła 355 cd/m², minimalna wynosiła 1,9 cd/m². Należy również wziąć pod uwagę fakt, że w tym przypadku im mniejszy biały obszar na ekranie, tym jest on jaśniejszy, to znaczy rzeczywista maksymalna jasność białych obszarów prawie zawsze będzie wyższa od określonej wartości. W rezultacie czytelność w ciągu dnia w słońcu powinna być na dość dobrym poziomie (nie mieliśmy okazji sprawdzić możliwości). Obniżony poziom jasności pozwala na bezproblemowe korzystanie z urządzenia nawet w całkowitej ciemności. Automatyczna regulacja jasności działa zgodnie z czujnikiem światła (znajduje się po lewej stronie gniazda przedniego głośnika). Możesz dostosować sposób działania tej funkcji, przesuwając suwak regulacji. Następnie dla trzech warunków prezentujemy wartości jasności ekranu dla trzech wartości tego ustawienia - dla 0%, 50% i 100%. W całkowitej ciemności w trybie automatycznym jasność spada odpowiednio do 1,9, 8,5 i 18 cd/m² (pierwsza jest za ciemna, reszta normalna), w biurze oświetlonym sztucznym światłem (ok. 400 luksów) jasność jest ustawione na 65, 140 i 210 cd/m² (ciemne — w sam raz — w sam raz, co odpowiada określonej korekcji), w jasnym otoczeniu (odpowiada oświetleniu w pogodny dzień na zewnątrz, ale bez bezpośredniego światła słonecznego — 20 000 luksów lub trochę więcej) - wzrasta do 355 cd/m² niezależnie od położenia suwaka. Ta wartość jest równa wartości maksymalnej dla regulacji ręcznej. Ogólnie rzecz biorąc, wynik działania funkcji automatycznej regulacji jasności jest zgodny z oczekiwaniami. Na każdym poziomie jasności występuje znaczna modulacja o częstotliwości 237 Hz. Poniższy rysunek przedstawia jasność (oś pionowa) w funkcji czasu (oś pozioma) dla kilku ustawień jasności:

Widać, że przy maksimum i blisko niego amplituda modulacji nie jest bardzo duża, w wyniku czego nie ma widocznego migotania. Jednak gdy jasność jest obniżona (gdzieś poniżej 75%), pojawia się modulacja z dużą względną amplitudą. Dlatego obecność takiej modulacji widać już w teście na obecność efektu stroboskopowego lub po prostu przy szybkim ruchu gałek ocznych. W zależności od indywidualnej wrażliwości, takie migotanie może powodować zwiększone zmęczenie.

W tym ekranie zastosowano matrycę Super AMOLED - aktywną matrycę na organicznych diodach elektroluminescencyjnych. Pełnokolorowy obraz jest tworzony przy użyciu subpikseli trzech kolorów – czerwonego (R), zielonego (G) i niebieskiego (B), ale subpikseli zielonych jest dwa razy więcej, co można określić jako RGBG. Potwierdza to fragment mikrofotografii:

Dla porównania możecie zobaczyć galerię mikrofotografii ekranów wykorzystywanych w technologii mobilnej.

Na powyższym fragmencie możesz policzyć 4 zielone subpiksele, 2 czerwone (4 połówki) i 2 niebieskie (1 całość i 4 ćwiartki), powtarzając te fragmenty, możesz rozłożyć cały ekran bez przerw i nakładek. Dla takich matryc Samsung wprowadził nazwę PenTile RGBG. Producent bierze pod uwagę rozdzielczość ekranu opartą na zielonych subpikselach, na pozostałych dwóch będzie ona dwukrotnie niższa. Rozmieszczenie i kształt subpikseli w tym wariancie jest zbliżone do ekranu Samsunga Galaxy S4 i kilku innych nowszych urządzeń Samsunga i to nie tylko z ekranami AMOLED. Ta wersja PenTile RGBG jest lepsza niż stara z czerwonymi kwadratami, niebieskimi prostokątami i paskami zielonych subpikseli. Jednak niektóre nierówne kontrastujące granice i inne artefakty są nadal obecne. Jednak ze względu na bardzo wysoką rozdzielczość mają minimalny wpływ na jakość obrazu.

Ekran charakteryzuje się znakomitymi kątami widzenia, choć biały kolor odchylony nawet pod niewielkimi kątami nabiera na przemian jasnoniebiesko-zielonego i różowawego odcienia, za to czarny kolor jest po prostu czarny pod każdym kątem. Tak czarny, że ustawienie kontrastu nie ma zastosowania w tym przypadku. Patrząc prostopadle, jednorodność białego pola jest znakomita, ale jeśli przyjrzysz się uważnie, możesz zauważyć niewielką nierówność w tonacji kolorów na poziomie grup pikseli. Dla porównania oto zdjęcia, na których ekrany Samsunga Galaxy S6 (profil Film AMOLED) i drugiego uczestnika porównania wyświetlały się te same obrazy, przy czym jasność ekranów była początkowo ustawiona na około 200 cd/m², a balans kolorów w aparacie został na siłę przestawiony na 6500 K. Białe pole:

Zwracamy uwagę na doskonałą jednolitość jasności i odcienia białego pola. I zdjęcie testowe (profil Podstawowy):

Odwzorowanie kolorów jest dobre, kolory są umiarkowanie nasycone, balans kolorów ekranów jest nieco inny. Powyższe zdjęcie zostało uzyskane po wybraniu profilu Podstawowy w ustawieniach ekranu są ich cztery:

Profil wyświetlacz adaptacyjny różni się pewnego rodzaju automatycznym dopasowaniem do rodzaju wyświetlanego obrazu i warunków otoczenia, co uzyskuje się poprzez wybranie dwóch pozostałych profili pokazanych poniżej.

Film AMOLED:

Nasycenie i kontrast kolorów są znacznie zwiększone.

Zdjęcie AMOLED:

Nasycenie jest nadal wysokie, ale kontrast kolorów jest bliższy normalnemu. Teraz pod kątem około 45 stopni do płaszczyzny i do boku ekranu (profil Film AMOLED). Białe pole:

Jasność pod kątem na obu ekranach zauważalnie spadła (aby uniknąć mocnego zaciemnienia, czas otwarcia migawki jest zwiększony w porównaniu do poprzednich zdjęć), ale w przypadku Samsunga spadek jasności jest znacznie mniej wyraźny. W rezultacie, przy formalnie tej samej jasności, ekran Samsunga Galaxy S6 wizualnie wygląda znacznie jaśniej (w porównaniu do ekranów LCD), ponieważ często trzeba patrzeć na ekran urządzenia mobilnego przynajmniej pod niewielkim kątem. I zdjęcie testowe:

Widać, że kolory na obu ekranach niewiele się zmieniły, a jasność Samsunga pod kątem jest zauważalnie wyższa. Przełączanie stanu elementów matrycy jest praktycznie natychmiastowe, ale na froncie włączania może występować skok o szerokości około 17 ms (co odpowiada częstotliwości odświeżania ekranu 59 Hz). Na przykład zależność jasności od czasu wygląda tak przy przejściu z czerni na biel i odwrotnie:

W niektórych warunkach obecność takiego stopnia może prowadzić do smug ciągnących się za poruszającymi się obiektami. Jednak dynamiczne sceny w filmach na ekranach OLED wyróżniają się wysoką rozdzielczością, a nawet pewnymi „drgającymi” ruchami.

Dla profili Zdjęcie AMOLED I Podstawowy krzywa gamma zbudowana z 32 punktów w równych odstępach nad wartością liczbową odcienia szarości nie wykazała żadnych blokad ani w światłach, ani w cieniach, a wykładnik potęgi aproksymującej wynosi 2,22, czyli jest nieco wyższy od standardowego wartość 2,2, podczas gdy rzeczywista gamma - krzywa nieznacznie odbiega od zależności potęgowej (w podpisach w nawiasach podano wykładnik przybliżonej funkcji potęgowej i współczynnik determinacji):

dla profilu Film AMOLED Krzywa gamma ma lekko esowaty charakter, co zwiększa pozorny kontrast obrazu, ale w cieniach zachowana jest rozróżnialność odcieni.

Przypomnijmy, że w przypadku ekranów OLED jasność fragmentów obrazu zmienia się dynamicznie w zależności od charakteru wyświetlanego obrazu – zmniejsza się dla obrazów, które są generalnie jasne. W rezultacie uzyskana zależność jasności od odcienia (krzywa gamma) najprawdopodobniej nie odpowiada w niewielkim stopniu krzywej gamma obrazu statycznego, ponieważ pomiary przeprowadzono z sekwencyjnym wyjściem w skali szarości na prawie całym ekranie.

Gama kolorów w przypadku profilu Film AMOLED bardzo szeroki, prawie pokrywa pokrycie Adobe RGB:

Przy wyborze profilu Zdjęcie AMOLED zasięg jest nieco zmniejszony:

Przy wyborze profilu Podstawowy pokrycie jest kompresowane dokładnie do granic sRGB:

Bez korekty widma składników są bardzo dobrze rozdzielone:

W przypadku profilu Podstawowy przy maksymalnej korekcji składniki koloru są już wyraźnie wymieszane ze sobą:

Zwróć uwagę, że na ekranach z szeroką gamą kolorów bez odpowiedniej korekcji kolorów normalne obrazy zoptymalizowane dla urządzeń sRGB wyglądają na nienaturalnie nasycone. Stąd zalecenie – w większości przypadków oglądanie filmów, zdjęć i wszystkiego co naturalne jest lepsze przy wyborze profilu Podstawowy i tylko wtedy, gdy zdjęcie zostało zrobione przy ustawieniu Adobe RGB, ma sens przełączanie profilu na Zdjęcie AMOLED. Profil Film AMOLED, wbrew nazwie, najmniej nadaje się do oglądania filmów czy czegokolwiek innego.

Balans odcieni w skali szarości jest dobry. Temperatura barwowa profilu Film AMOLED powyżej 6500 K, w pozostałych dwóch zbliża się do 6500 K, natomiast w znacznej części skali szarości parametr ten nie zmienia się zbytnio, co poprawia wizualne postrzeganie balansu barw. Odchylenie od widma ciała doskonale czarnego (ΔE) utrzymuje się poniżej 10 jednostek na większości skali szarości, co jest uważane za dobry wskaźnik dla urządzenia konsumenckiego, ale wahania tego parametru są już duże:

(Najciemniejsze obszary skali szarości w większości przypadków można zignorować, ponieważ tam balans kolorów nie ma większego znaczenia, a błąd pomiaru charakterystyki kolorów przy niskiej jasności jest duży.)

Podsumujmy. Ekran ma dość wysoką maksymalną jasność i ma dobre właściwości przeciwodblaskowe, więc urządzenie najprawdopodobniej może być używane na zewnątrz bez żadnych problemów nawet w słoneczny letni dzień. W całkowitej ciemności jasność można zredukować do komfortowej wartości. Dopuszczalne jest korzystanie z trybu z automatyczną regulacją jasności, który działa całkiem poprawnie. Do zalet ekranu należy bardzo dobra powłoka oleofobowa, a także gama kolorów zbliżona do sRGB i akceptowalny balans kolorów (jeśli dobierzemy odpowiednie profile). Przypomnijmy przy tym ogólne zalety ekranów OLED: prawdziwa czerń (jeśli nic nie odbija się na ekranie), doskonała jednorodność pola białego, zauważalnie mniejsza niż w przypadku LCD, spadek jasności obrazu oglądanego pod kątem . Wady obejmują modulację jasności ekranu. Użytkownicy szczególnie wrażliwi na migotanie mogą w rezultacie odczuwać zmęczenie. Jednak ogólna jakość ekranu jest bardzo wysoka.

Dźwięk

Dźwięk Samsunga Galaxy S6 jest bardzo przyzwoity. Smartfon emituje dość głośny dźwięk, nasycony całym spektrum częstotliwości, w tym niskimi. Smartfon gra naprawdę ładnie, na maksymalnym poziomie głośności dźwięk nie jest zniekształcony, nie sapie, nie ma żadnych skarg. Maskownica głośnika jest wysunięta do samego końca, dzięki czemu dźwięk nie nakłada się, gdy smartfon leży na twardej powierzchni. W dynamice konwersacji głos znajomego rozmówcy, barwa i intonacja pozostają rozpoznawalne, rozmowa jest dość komfortowa.

Ze słuchawkami smartfon brzmi również na poziomie nowoczesnych flagowców; markowy odtwarzacz z maksymalną liczbą ustawień jest standardowo używany do odtwarzania melodii. Wszystkie efekty dźwiękowe łączy technologia SoundAlive - jednak niektóre z nich są dostępne tylko po podłączeniu słuchawek. To samo dotyczy funkcji optymalizacji dźwięku. Dla ustawienia ręczne dostępny jest korektor z ustawionymi wartościami, a także oddzielne sterowanie dla tonów niskich i wysokich.

Tradycyjnie w standardowym pakiecie smartfona nie było radia FM, ale jest za to dyktafon. Do dyktafonu poza tym tryb standardowy są też specyficzne „wywiady” i „notatki głosowe” – wszystko to jest nam już znane z poprzednich modeli serii. Rozmowy telefoniczne Smartfon nie może nagrywać z linii.

Kamera

Samsung Galaxy S6 jest wyposażony w dwa moduły aparaty cyfrowe o rozdzielczości 16 i 5 megapikseli. Przedni aparat wyposażono w 5-megapikselowy moduł z przysłoną f/1.9, wideo kręci w maksymalnej rozdzielczości QHD (2560×1440). W przypadku popularnej rozrywki w stylu selfie dostępny jest tryb grupowego selfie, a nawet możliwe jest zrobienie wirtualnego zdjęcia określonego obiektu w celu stworzenia wielokierunkowego widoku obiektu – w tym przypadku najprawdopodobniej własnej głowy. Możesz zrobić zdjęcie przednim aparatem bez dotykania ekranu, gestem wyciągniętej ręki lub poleceniem głosowym. Możliwe jest również wykonanie autoportretu poprzez dotknięcie palcem czujnika tętna znajdującego się z tyłu smartfona.

Główny 16-megapikselowy aparat ma przysłonę f/1.9, śledzący autofokus, stabilizacja optyczna(OIS) i lampę błyskową LED, która w razie potrzeby działa jako latarka. Szybki start kamery jest możliwe po dwukrotnym kliknięciu na środkowy klawisz sprzętowy pod ekranem.

Menu ustawień zostało całkowicie przeprojektowane, teraz nie ma matrycy interaktywnych kwadratowych komórek, jest jeden przycisk do wybierania trybów fotografowania, a reszta ustawień jest połączona w długi scroll, który rozwija się w razie potrzeby. Oprócz zwykłych trybów automatycznych i ręcznych można również wybrać panoramę, selektywne ustawianie ostrości i ten sam tak zwany wirtualny tryb fotografowania, aby stworzyć wielokierunkowy widok obiektów. Nawiasem mówiąc, usunięto tutaj również określone tryby szybkiego i wolnego nagrywania wideo, więc nie można ich znaleźć w ustawieniach samego aparatu (tam ustawiana jest tylko rozdzielczość).

Kamera wideo Samsung Galaxy S6 może nagrywać w dowolnej z najnowszych rozdzielczości do 4K (UHD). Jak zawsze opcja nagrywania w 60 fps jest bardzo ciekawa, podczas gdy rozdzielczość to 1920 × 1080 (Full HD). Kamera doskonale radzi sobie z każdą opcją, nie ma żadnych skarg na jakość uzyskanego obrazu wideo. Jakość nagrania wideo można ocenić na podstawie filmów testowych.

• Klip nr 1 (30 MB, 1920 × 1080 przy 60 kl./s)
• Film nr 2 (43 MB, 3840 × 2160 przy 30 kl./s)
• Film nr 3 (26 MB, 2560 × 1440 przy 30 kl./s)

	Dobra ostrość w całym polu kadru, ale trochę opada w kierunku krawędzi.
	Nawet w cieniu ostrość nie jest zła.
	Doskonała ostrość na duże odległości.
	Kolor nieba i budynku jest dość wyrównany. Na brzegach kadru widać lekkie szumy.
	Aparat dobrze radzi sobie z detalami w cieniach.
	Ostrzenie na drutach jest praktycznie nieobecne.
	Gałęzie drzew są dobrze rozwinięte.
	Numery wszystkich samochodów w kadrze są wyraźnie widoczne.
	A na dość ciemnym kadrze widać dobra ostrość i praca z redukcją szumów.
	Przy oświetleniu pokoju iz lampą błyskową tekst wyszedł dobrze.
	Aparat równie dobrze radzi sobie bez lampy błyskowej.
	Makrofotografia w oświetleniu pokoju dobrze współpracuje z aparatem.

Przetestowaliśmy również kamerę na stole laboratoryjnym zgodnie z naszą metodologią.

Oceniając flagowy aparat, nie sposób nie porównać go z resztą. I jak tylko zacząłem nim robić zdjęcia, to już chcę powiedzieć, że ten konkretny aparat należy odtąd uważać za najlepszy. Oczywiście w maści na pewno będzie mucha, ale aparat jest naprawdę niesamowity. Aby chcieć jeszcze więcej od aparatu w smartfonie, trzeba mieć bujną wyobraźnię lub w ogóle nie mieć pojęcia o fotografii. Trudno znaleźć wady nawet w najmniejszych rzeczach. Cienie nie hałasują, szczegóły są dobrze dopracowane, są drobne defekty, ale to nie jest lustrzanka i to nawet nie kompakt - to jest smartfon. Na zdjęciach można długo szukać braku „duszy” czy „przyjemności”, ale obiektywnie nie ma na co narzekać.

Teraz o locie w maści. Wszystkie obrazy mają obszar rozmycia po prawej stronie. Najprawdopodobniej nie jest to problem zastosowanego modułu aparatu, ale konkretnie naszej instancji, ale wątpliwości zostały zasiane. Posiadanie takiej wady jest oczywiście niegodne flagowca. Aparat jest naprawdę dobry, być może najlepszy, ale problem jest nadal znaczący. Ogólnie rzecz biorąc, przynajmniej sprawdź aparat przy zakupie.

W teście laboratoryjnym Samsung Galaxy S6 zdecydowanie przewyższa swojego głównego konkurenta, iPhone'a 6. I jeśli w centrum kadru ich wyniki nieco się różnią, to na brzegu Galaxy S6 daje to bardzo przyzwoity wynik. Co więcej, zgodnie z tym wynikiem, jest całkiem poważnie lepszy (i nieco -). W centrum kadru wszystkie najnowsze flagowce Samsunga pokazują się mniej więcej tak samo, ale zależność rozdzielczości od oświetlenia w Galaxy S6 jest najbardziej „gładka i piękna”.

Jeśli zapomnimy o strefie rozmycia po prawej stronie kadru, którą jesteśmy gotowi przypisać wadliwej próbce, aparat można nazwać znakomitym. Doskonale nadaje się do fotografii dokumentalnej i artystycznej.

Z nowych „układów” w aparacie jest tryb robienia dwóch klatek z naciskiem na plany dalekie i bliskie, z możliwością późniejszego przełączania się między nimi. Niedawno widzieliśmy podobny w Xiaomi Mi Note.

Dostępny jest również tryb przechwytywania obrazu 3D, który można „obracać”. Powstaje poprzez okablowanie smartfona wokół obiektu. Ponownie, niedawno widzieliśmy podobny w Jiayu S3.

Oba tryby są bardzo wątpliwe pod względem praktycznym, więc mogą pretendować jedynie do miana zabawnego „żetona”.

Część telefoniczna i komunikacja

Smartfon standardowo pracuje w nowoczesnych sieciach 2G GSM i 3G WCDMA, jest też wsparcie dla sieci czwartej generacji LTE Cat6 z maksymalną możliwą prędkością do 300 Mb/s na odbiór. W praktyce, mając kartę SIM krajowego operatora MTS, smartfon pewnie rozpoznaje i współpracuje z sieciami 4G.

Reszta możliwości sieciowych smartfona jest również na topie: jest obsługa technologii NFC, Bluetooth 4.1 obsługuje profile A2DP, LE, apt-X, ANT +. Moduł Wi-Fi 802.11n/ac, HT80 MIMO (2×2) (do 620 Mb/s) obsługuje pasma częstotliwości 2,4 i 5 GHz oraz Technologia Wi-Fi Bezpośredni, możesz skonfigurować bezprzewodowy punkt dostępowy za pośrednictwem kanałów Wi-Fi lub Bluetooth. Istnieje możliwość podłączenia urządzeń zewnętrznych Port USB w trybie OTG.

Moduł nawigacyjny współpracuje zarówno z GPS, jak i krajowym systemem Glonass, a także widzi satelity chińskiego Beidou (BDS). Nie ma żadnych skarg na moduł nawigacyjny, zimny start następuje w ciągu minuty lub szybciej. Urządzenie wyposażone jest również w czujnik pola magnetycznego, na podstawie którego działa kompas magnetyczny programów nawigacyjnych.

Podczas testów nie zaobserwowano spontanicznych ponownych uruchomień / wyłączeń, ale zdarzały się niespodzianki. Tak więc po kolejnym restarcie w normalnym trybie ekran urządzenia nagle przestał reagować na jakiekolwiek dotknięcia - działały tylko mechaniczne przyciski sprzętowe smartfona. Wyjście z sytuacji było możliwe tylko poprzez wymuszone ponowne uruchomienie, przytrzymując przyciski zasilania i zmniejszając głośność przez długi czas, w przeciwnym razie korzystanie z urządzenia było niemożliwe.

Układ i układ klawiszy są standardowe dla smartfonów Samsung: przełączanie języków nie odbywa się poprzez zwykłe naciśnięcie specjalnego przycisku z wizerunkiem kuli ziemskiej, ale poziomym wzdłużnym gestem wzdłuż spacji - nie jest to najwygodniejsze opcja. Standardowy układ ma dedykowany górny rząd z numerami. Dla miłośników Swype przewidziana jest metoda ciągłego wprowadzania z pociągnięciem od litery do litery. Aplikacja telefonu obsługuje Smart Dial, czyli podczas wybierania numeru numer telefonu natychmiast przeprowadzone i wyszukanie pierwszych liter w kontaktach.

System operacyjny i oprogramowanie

Samsung Galaxy S6 od razu działa na świeżym, piątym z rzędu wersje Androida OS, ale własnego interfejsu w stylu Material Design tu nie widać, został całkowicie zastąpiony tradycyjnym designem autorskiej powłoki TouchWiz zainstalowanej na wierzchu. Nowa wersja TouchWiz przeszedł drobne zmiany, ale ogólnie wszystko pozostaje znane z poprzednich smartfonów tego producenta. Jedyną rzeczą, która została przejęta z najbardziej znaczących innowacji piątej wersji systemu operacyjnego Android, są interaktywne panele powiadomień, które pojawiają się nad uruchomionymi aplikacjami, wygodnie przesuwając je w bok za pomocą gestu bocznego.

Gesty są obsługiwane, ale ich liczba jest ograniczona do wygodnego i logicznego minimum. Tryby oszczędzania energii, tryb prywatności, możliwość pracy jednocześnie w dwóch oknach i panel informacyjny Briefing, spowodowany przesunięciem bocznym w lewo, nadal są na swoim miejscu - analog HTC Blinkfeed. Usunięto boczny pasek wirtualnych przycisków, nie ma możliwości zmniejszenia obszaru roboczego ekranu do sterowania palcami jednej ręki. Nowość w Androidzie 5.0, możliwość włączenia trybu gościa została tutaj usunięta i zastąpiona markowym trybem prywatnym. Panel powiadomień również nie ma nic wspólnego z autorskim panelem Androida 5.0, tutaj wszystko pozostaje bez zmian: panel nie rozwija się w dwóch etapach, lista ikon szybki dostęp przewija się poziomym przesunięciem, wbudowane są również markowe przyciski do szybkiego połączenia z innymi urządzeniami i S Finderem.

Czujnik tętna, umieszczony z tyłu obok aparatu, sterowany jest przez ten sam markowy program do globalnego monitorowania własnego zdrowia o nazwie S Health. Serwisowany na podczerwień specjalny program emulacja pilota o nazwie Smart Remote. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma zainstalowanych tak wielu dodatkowych programów, większość z nich jest przydatna, ale byłem zaskoczony preinstalowanym blokiem zastrzeżonych programy Microsoftu(OneDrive, OneNote, Skype).

Wydajność

Platforma sprzętowa Samsunga Galaxy S6 zbudowana jest w oparciu o najpotężniejszy układ jednoukładowy (SoC) własnej produkcji Samsunga Exynos 7420, wyprodukowany zgodnie ze standardami 14-nanometrowego procesu technologicznego. Konfiguracja tego jednoukładowego układu obejmuje dwa klastry czterech rdzeni: ARM Cortex-A57 o częstotliwości 2,1 GHz oraz ARM Cortex-A53 o częstotliwości 1,5 GHz. Potężny akcelerator wideo Mali T760 jest używany jako GPU. Pamięć o dostępie swobodnym urządzenie zapewnia aż 3 GB (LPDDR4). Pamięć wewnętrzna jest zaimplementowana na dyskach spełniających specyfikację UFS 2.0. Pojemność pamięci flash wynosi 32, 64 lub 128 GB i nie można jej rozszerzyć za pomocą kart pamięci. W przypadku modelu z minimalną pojemnością użytkownik początkowo ma dostęp do około 25 GB z nominalnie wyznaczonych 32 GB. Ponadto urządzenie obsługuje tryb podłączania urządzeń zewnętrznych do portu USB (USB Host, USB OTG) - zewnętrzny dysk flash można podłączyć za pomocą adaptera OTG.

Zgodnie z wynikami testów platforma sprzętowa Samsung Galaxy S6 pokazała wyjątkowo wysokie wyniki, wypierając bez wyjątku wszystkich dotychczasowych rekordzistów, w tym Meizu MX4 i Samsunga Galaxy Note 4, który dość długo zajmował pierwsze miejsca w teście AnTuTu .

W efekcie Samsung dał światu kolejnego mistrza mocy – referencyjny smartfon, który przez cały sezon będzie dorównywał, próbując dogonić i dorównać. Urządzenie jest niezwykle wydajne, jego możliwości na długo wystarczą do wykonania dowolnych zadań, w tym najbardziej wymagających gier.

Testowanie w najnowsze wersje kompleksowe testy AnTuTu i GeekBench 3:

Dla wygody wszystkie wyniki uzyskane przez nas podczas testowania smartfona w najnowszych wersjach popularnych benchmarków podsumowaliśmy w tabelach. Do tabeli dodaje się zwykle kilka innych urządzeń z różnych segmentów, również testowanych na podobnych, najnowszych wersjach benchmarków (odbywa się to tylko w celu wizualnej oceny uzyskanych suchych liczb). Niestety w ramach jednego porównania nie da się przedstawić wyników różne wersje wzorców, tak wiele godnych i odpowiednich modeli pozostaje „za kulisami” ze względu na fakt, że kiedyś przeszły „tor przeszkód” w poprzednich wersjach programów testowych.

Testowanie podsystemu graficznego w testach porównawczych gier 3DMark, GFXBenchmark i Bonsai Benchmark:

Podczas testowania w 3DMark dla smartfonów o najwyższej wydajności, możliwe jest teraz uruchomienie aplikacji w trybie Unlimited, gdzie rozdzielczość renderowania jest ustalona na 720p, a VSync jest wyłączony (dzięki czemu prędkość może wzrosnąć powyżej 60 fps).

Testy międzyplatformowe przeglądarki:

Jeśli chodzi o testy porównawcze do oceny szybkości silnika javascript, zawsze należy wziąć pod uwagę fakt, że wyniki w nich zależą w znacznym stopniu od przeglądarki, w której są uruchamiane, więc porównanie może być naprawdę poprawne tylko na tym samym systemie operacyjnym i przeglądarek, a taka możliwość jest dostępna podczas testowania nie zawsze. W przypadku systemu operacyjnego Android zawsze staramy się korzystać z Google Chrome.

Odtwarzanie wideo

Aby przetestować „wszystkożerność” podczas odtwarzania wideo (w tym obsługę różnych kodeków, kontenerów i funkcji specjalnych, takich jak napisy), wykorzystaliśmy najpopularniejsze formaty, które stanowią większość treści dostępnych w sieci. Należy pamiętać, że w przypadku urządzeń mobilnych ważne jest, aby sprzętowe dekodowanie wideo było obsługiwane na poziomie układu scalonego, ponieważ najczęściej nie jest możliwe przetwarzanie nowoczesnych wersji przy użyciu samych rdzeni procesora. Nie oczekuj też, że wszystko z urządzenia mobilnego zdekoduje wszystko, ponieważ przywództwo w zakresie elastyczności należy do komputera PC i nikt nie zamierza go kwestionować. Wszystkie wyniki zebrano w jednej tabeli.

Zgodnie z wynikami testów, badany nie był wyposażony we wszystkie niezbędne dekodery, które są potrzebne do pełnego odtwarzania większości najpopularniejszych plików multimedialnych w sieci. Aby skutecznie je odtworzyć, będziesz musiał skorzystać z pomocy zewnętrznego odtwarzacza - na przykład MX Player. To prawda, że ​​\u200b\u200bmusi także zmienić ustawienia i ręcznie zainstalować dodatkowe niestandardowe kodeki, ponieważ teraz ten odtwarzacz oficjalnie nie obsługuje formatu audio AC3.

¹ Dźwięk w MX Video Player odtwarzany tylko po zainstalowaniu alternatywnego niestandardowego kodeka audio; Zwykły odtwarzacz nie ma takiego ustawienia.

Testowane funkcje wyjścia wideo Aleksiej Kudriawcew.

Interfejs MHL, taki jak Mobility DisplayPort, w którym jesteśmy ten smartfon nie zostały znalezione, więc musieliśmy ograniczyć się do testowania wyjścia plików wideo na ekranie samego urządzenia. W tym celu wykorzystaliśmy zestaw plików testowych ze strzałką i prostokątem przesuwającym się o jedną działkę na klatkę (patrz „Metodyka testowania urządzeń odtwarzających i wyświetlających sygnał wideo. Wersja 1 (dla urządzeń mobilnych) 720/24p

Uwaga: Jeśli obie kolumny Jednolitość I Karnety zielone oceny są ustawione, co oznacza, że ​​najprawdopodobniej podczas oglądania filmów artefakty spowodowane nierównomiernym przeplataniem i gubieniem klatek albo w ogóle nie będą widoczne, albo ich liczba i widoczność nie wpłynie na komfort oglądania. Wskazują czerwone znaki możliwe problemy związane z odtwarzaniem odpowiednich plików.

Zgodnie z kryterium wyjścia klatek, jakość plików wideo odtwarzanych na ekranie samego urządzenia jest dobra, ponieważ klatki (lub grupy klatek) mogą być wyświetlane z mniej lub bardziej równomierną naprzemiennością interwałów i bez gubienia klatek (z wyjątkiem plików z 60 fps - jedna klatka jest zawsze pomijana ze względu na częstotliwość odświeżania ekranu 59 Hz). Podczas odtwarzania plików wideo w rozdzielczości 1920 na 1080 (1080p) na ekranie smartfona obraz samego pliku wideo wyświetlany jest dokładnie na szerokiej krawędzi ekranu. Klarowność obrazu jest wysoka, ale nie idealna, ponieważ nie ma ucieczki od interpolacji do rozdzielczości ekranu. Jednak na potrzeby eksperymentu możesz przełączyć się na tryb jeden do jednego przez piksele, nie będzie interpolacji, ale pojawią się funkcje PenTile - świat pionowy przez piksel będzie w siatce, a poziomy będzie trochę zielonkawy. Dzieje się tak na światach testowych, opisane artefakty są nieobecne na rzeczywistych klatkach. Zakres jasności wyświetlany na ekranie faktycznie odpowiada standardowemu zakresowi 16-235 - w cieniach tylko kilka odcieni łączy się z czernią, ale w światłach wyświetlane są wszystkie gradacje odcieni.

Żywotność baterii

Pojemność wbudowanej niewymiennej baterii zainstalowanej w Samsungu Galaxy S6 jest daleka od rekordu według współczesnych standardów - tylko 2550 mAh. Jednak nawet pomimo najpotężniejszej platformy i dość dużego pięciocalowego ekranu smartfon odpowiednio sprawdził się pod względem czasu trwania. żywotność baterii, wykazując doskonałą autonomię w większości typowych przypadków użycia. Należy zauważyć, że w celu oszczędzania energii w ustawieniach urządzenia tradycyjnie istnieją dwa markowe tryby oszczędzania energii: normalny i ekstremalny. Tryb maksymalnego oszczędzania energii znacznie zmniejsza poziom zużycia energii, wyłączając funkcje drugorzędne i podtrzymując w danej chwili funkcje życiowe, a także np. efekt wizualny, konwertując obraz na ekranie na czarno-biały.

Ciągłe czytanie w programie FBReader (ze standardowym, jasnym motywem) przy minimalnym komfortowym poziomie jasności (jasność została ustawiona na 100 cd/m²) trwało około 20 godzin, aż do całkowitego rozładowania baterii. Podczas ciągłego oglądania wideo wysoka jakość(720p) przy tym samym poziomie jasności przez dom sieć Wi-Fi urządzenie działało 12 godzin. W trybie gier 3D urządzenie pracowało przez 4 godziny. Smartfon obsługuje technologię szybkiego ładowania, dzięki czemu urządzenie ładuje się bardzo szybko. Pełne ładowanie trwa zaledwie około 1,5 godziny, a według zapewnień twórców już 10 minut ładowania pozwala naładować smartfon na kolejne cztery godziny użytkowania.

Wynik

Wraz z wypuszczeniem na rynek swojego kolejnego flagowca Samsung nie dokonał zauważalnego przełomu i rewolucji technologicznej, ale dał na rynek tak dopracowany i dopracowany produkt, że tym razem po prostu nie ma na co narzekać. Wygląda na to, że smartfon stara się zadowolić wszystkich swoją przemyślaną praktycznością. Ani jednego niepotrzebnego szczegółu, wszystko, co zbędne, jest usuwane, czesane i przycinane, kleszcze są umieszczane przed dosłownie każdą pozycją z listy życzeń przeciętnego użytkownika. Wymiary nie są duże i nie małe, są wygodne, podobnie jak waga urządzenia. Jakość dobranych materiałów i montażu nie jest zadowalająca, powierzchnie metalowe w końcu ukazały się w całej okazałości, nie zamalowane i nie zasłonięte. Wszystko specyfikacje- maksymalnie czujniki - dowolne do wyboru. Czytnik linii papilarnych, podczerwień, czujnik tętna, bezprzewodowa ładowarka- dostępne wszystkie dodatkowe flagowe supermoce. Być może przychodzi na myśl brak ochrony przed wodą, ale w Ostatnio podekscytowanie użytkowników związane z potrzebą takiej funkcjonalności zaczęło słabnąć, a Koreańczycy natychmiast to wykreślili. Smartfon jest prawie idealny, ale daleko mu teraz do tego, by był dostępny dla każdego. Cena za nowy Flagowiec Samsunga zainstalowany tak, że nawet zatwardziali miłośnicy gadżetów bledną. Nie dla każdego nowy smartfon za 50 tysięcy rubli możesz sobie na to pozwolić, ale nawet tutaj Samsung jest w trendzie: bez wyjątku wszyscy gracze z najwyższej półki stopniowo, ale pewnie, dzięki wspólnym wysiłkom, podnoszą tę poprzeczkę coraz wyżej. Tak więc w nowym sezonie jeszcze nie raz musimy dać się zaskoczyć, ale na razie pozostaje tylko podziwiać takie nowości, przyzwyczajając się przy tym do nowych cen.