Klawisz nawigacyjny. Usunięcie przycisku nawigacji z ekranu Huawei

10.12.2017

• Aplikacja na Androida Mapowanie kluczy, wersja: 1.12.0, cena: Bezpłatna

Historycznie tak się złożyło, że na smartfonach wygodniej jest mi mieć przycisk nawigacyjny „Wstecz” po prawej stronie. A w moim BQ Aquaris U Plus jest po lewej stronie i sięgam po niego „och, jakie to niewygodne”. Przyzwyczajenie się do tego nie stanowi problemu, ale jest już za późno, aby moje palce urosły, a niedogodności związane z przyzwyczajaniem nie zniknęły. Producent smartfonów BQ Aquaris niestety nie udostępnił narzędzia umożliwiającego zmianę funkcjonalności przycisków nawigacyjnych, nawet tych ekranowych, więc musieliśmy sięgnąć po aplikacje firm trzecich.

Najbardziej preferowana aplikacja – GravityBox – nie poradziła sobie z postawionym przed nią zadaniem. Pozwalał przypisać dowolną akcję do naciśnięcia przycisków „Wstecz” i „Strona główna”, ale nie mógł w żaden sposób wpłynąć na przycisk „Ostatnie”. Pomysł był szalony, aby całkowicie zablokować przyciski „Wstecz” i „Ostatnie”, przypisując wszystkie obowiązki pozostałemu przyciskowi „Strona główna”, ale GravityBox nie mógł po prostu wyłączyć przycisku „Ostatnie”. Hiszpanie generalnie w jakiś sposób chronili swoje smartfony „przed głupcami” i, o ile mi wiadomo, jak dotąd nikomu nie udało się uzyskać praw root do podstawowego oprogramowania tych smartfonów.

Zostawiając GravityBox w spokoju, sięgnąłem po inne oprogramowanie, które specjalizowało się w ponownym przypisywaniu funkcjonalności przycisków nawigacyjnych. W walce z oprogramowaniem hiszpańsko-chińskiego gadżetu zwyciężyło tylko jedno oprogramowanie o oryginalnej nazwie „Key Remapping”. Używam tego.

Wśród twórców oprogramowania mobilnego popularne stało się dzielenie ich funkcjonalności na dwie nierówne części. Pierwsza część – darmowa – pozwala na korzystanie z oprogramowania w miarę normalnie, zgodnie z jego przeznaczeniem. Drugi – płatny – przynosi trochę dodatkowe funkcje i wygoda. I to, moim zdaniem, jest słuszne. Podobnie aplikacja „Ponowne przypisanie klawiszy” ma zarówno funkcje podstawowe (ponowne przypisanie pojedynczych krótkich i długich naciśnięć do maksymalnie dwóch przycisków nawigacyjnych), jak i funkcje premium (przypisywanie akcji do kombinacji przycisków, usuwanie limitu liczby ponownych przypisań). Przy okazji, Ostatnia wersja Aplikacja pozbyła się reklam nawet w wersji darmowej.

Bez wątpienia należy wspomnieć, że do działania oprogramowania nie są potrzebne prawa roota. W Ostatnio Zacząłem zauważać, że markowe oprogramowanie stało się bardziej funkcjonalne i konfigurowalne (nie mówimy o AOSP), więc prawa roota zaczęły być wymagane coraz mniej... A różne usługi płatnicze tak naprawdę nie lubią ROOT, chociaż można je ukryć . Ale to już inna historia...

Interfejs aplikacji jest minimalistyczny.

W Darmowa wersja Istnieją tylko cztery elementy sterujące. Są to trzy kropki, pod którymi zwykle ukryte są ustawienia. Jest to przełącznik umożliwiający aktywację i dezaktywację usługi. Jest to pole wyboru „Szybkie wyłączenie”, umożliwiające wyświetlanie stanu aplikacji na panelu powiadomień (z możliwością wstrzymania/wznowienia usługi jednym dotknięciem). A to jest okrągły przycisk ze znakiem plus, służący do dodawania nowego przypisania. W tej aplikacji tak naprawdę nie ma żadnych ustawień, a po kliknięciu przycisku z trzema kropkami pojawia się tylko jeden element - „O programie”.

Aby aktywować usługę, musisz włączyć te specjalne funkcje dla aplikacji w ustawieniach gadżetu w sekcji „Funkcje specjalne”.

Aby wyłączyć usługę, musisz wykonać dokładnie te same kroki, należy wyłączyć jedynie specjalne funkcje aplikacji „Key Remapping”. Logiczne, prawda? Bardzo dobrze, że nie trzeba ręcznie wyszukiwać wyżej wymienionych „specjalnych” funkcji w gąszczu ustawień systemowych: samo oprogramowanie przeniesie Cię do niezbędnych punktów.

Możliwość szybkiej dezaktywacji aplikacji (bez wchodzenia do ustawień systemowych) pojawiła się dopiero w najnowszej wersji. Czy to naprawdę potrzebne? Ja nie, ale może komuś się przyda (potrzebne). Po zaznaczeniu pola wyboru „Szybkie wyłączenie” w panelu powiadomień pojawia się kafelek (pasek?) poświęcony oprogramowaniu „Przypisz klucze”. Dotykając go, możesz szybko wyłączyć i włączyć aktywne ponowne przypisanie oprogramowania.

Część informacyjna głównego i jedynego okna aplikacji prezentowana jest w dwóch sekcjach: „Funkcje premium” i „Aktywne przypisania”. Zostawmy na razie to pierwsze i skupmy się na drugim. Aktywne przeniesienia to lista przeniesień zrealizowanych na naszą prośbę. W wersji darmowej, jak już wspomniano, możliwe są tylko dwie zmiany przypisań, ale to mi wystarczyło. Akcję „Wstecz” przypisałem do przycisku „Ostatnie aplikacje” (w aplikacji nazywa się to „Ostatnie aplikacje”, ale znaczenie jest takie samo), czyli funkcjonalność przycisku „Wstecz”. A dla przycisku „Wstecz” przypisałem akcję „Ostatnie_aplikacje” (prawdopodobnie „Ostatnie aplikacje”). Tym samym przyciski „Wstecz” i „Ostatnie aplikacje” w moim smartfonie zamieniły się miejscami. Brawo!

Swoją drogą, o programie dowiedziałem się już prawie rok temu, ale zacząłem z niego korzystać dopiero jakieś dwa miesiące temu. Dlaczego? Ponieważ nie cała funkcjonalność przycisków została przeniesiona do Androida 6. To znaczy wszystko, ale tylko zapasy. Pozwól mi wyjaśnić. Funkcja taka jak przejście do poprzedniej aplikacji poprzez dwukrotne dotknięcie przycisku „Ostatnie aplikacje” została zaimplementowana przez zespół Google tylko w systemie Android Nougat. Hiszpańscy programiści z zespołu BQ zaimplementowali to w swoich smartfonach i systemie Android Marshmallow. Ale podczas przenoszenia funkcjonalności przycisku „Ostatnie aplikacje” na szósty Android za pomocą opisanego oprogramowania, przetwarzanie dwukrotnego dotknięcia zostało utracone (nie zostało przeniesione do nowego przycisku, ale zniknęło na starym), ponieważ tak było, jakby wprowadzone z zewnątrz. Nie chciałem stracić tak wygodnej „sztuczki”, więc oprogramowanie „Ponowne przypisywanie klawiszy” nie przypadło mi do gustu. Jednak nadal nie mogłem przyzwyczaić się do przycisku „Wstecz” po lewej stronie, więc po przejściu na Nugę spróbowałem ponownie skorzystać z oprogramowania. I nie na próżno próbowałem. Teraz przejście do poprzedniej aplikacji poprzez dwukrotne dotknięcie jest również przenoszone na nowy przycisk wraz z główną akcją („Ostatnie aplikacje”).

Procedura dodawania nowego przypisania jest prosta i jasna; Myślę, że kilka zrzutów ekranu wystarczy. Usuwam jedno z moich przypisań (dla przycisku „Ostatnie aplikacje”) i dodaję je ponownie. Po kliknięciu przycisku dodaj ponowne przypisanie należy wybrać akcję bezpłatną lub premium. W drugim przypadku zostaniesz poproszony o wpłatę pieniędzy, jeśli nie zostało to jeszcze zrobione.

Wybieram „Krótkie i długie naciśnięcie”. W wyświetlonym formularzu wybieram przycisk „Ostatnie_aplikacje” z rozwijanej listy, a akcja dla niego to „Wstecz”. Zaznaczam checkbox „Zastępuje standardową akcję”, ale wręcz przeciwnie, nie zaznaczam checkboxu „Długie naciśnięcie” (w końcu potrzebuję reakcji na regularne szybkie dotknięcie przycisku). To wszystko, możesz nacisnąć „OK”.

Po dotknięciu aktywnego przeniesienia otwiera się zupełnie podobny formularz zmiany akcji (ponownego przypisania), uzupełniony tylko o jeden przycisk - „Usuń” - umożliwiający usunięcie wybranego ponownego przypisania. Po długim dotknięciu aktywnego ponownego przypisania otwiera się menu kontekstowe „Edytuj” i „Usuń”.

Listy przycisków i akcji są naprawdę ogromne. Po pierwsze, gdy wybierzesz na przykład przycisk, zobaczysz listę siedmiu przycisków i pozycję „Inne”. Tak więc pod tym punktem kryje się ogromny dodatkowa lista, w którym przyciski są reprezentowane zarówno przez oficjalne nazwy (używane w kodzie przez programistów), jak i reprezentacje numeryczne i alfabetyczne.

Możesz podłączyć zewnętrzną klawiaturę dla dorosłych (jeśli Twój gadżet to potrafi) i przypisać wszystkie jej klawisze według własnego uznania. To samo tyczy się możliwych akcji, choć tutaj wszystko jest trochę na odwrót: początkowa lista składa się z nieco ponad 20 akcji, a dodatkowa (ukryta pod pozycją „Inne...”) składa się tylko z dwóch linijek („Otwórz aplikację ” i „Skrót”). Jak mówią, szpula jest mała, ale droga: w tych dwóch punktach możesz upchnąć prawie całą funkcjonalność swojego gadżetu.

Istnieje również ograniczenie: gdy ekran jest zablokowany, oprogramowanie nie śledzi naciśnięć przycisków. Są tu zarówno zalety, jak i wady. Do wad można zaliczyć brak możliwości odblokowania ekranu wybranym przyciskiem przy jednoczesnym uruchomieniu aplikacji (np. Telefonu). Plusem jest to, że oprogramowanie nie będzie stale zużywać energii baterii podczas monitorowania stanu przycisków.

Koszt oprogramowania (koszt odblokowania funkcji premium) wynosi 0,99 dolara, czyli nieco mniej niż sześćdziesiąt naszych rubli.

Po dokonaniu zakupu dostępny staje się checkbox „Pokaż ikonę aplikacji”, który umożliwia ukrycie ikony aplikacji na liście wszystkich aplikacji zainstalowanych w systemie (a nawet na liście ostatnio używanych aplikacji). Aby przywrócić ikonę należy dziesięć razy z rzędu nacisnąć przycisk „Wstecz” (przycisk systemowy, a nie ten przypisany przez aplikację).

Cóż, najważniejsza rzecz, choć nie każdemu potrzebna, to możliwość korzystania z kombinacji przycisków. Pod tym terminem kryją się trzy pojęcia: „Podwójne kliknięcie”, „Potrójne kliknięcie” i „Dwa przyciski”.

Nie interesują nas podwójne i potrójne kliknięcia, bo niewiele różnią się one od szybkich i długich naciśnięć. Jednak użycie dwóch przycisków zwiększa liczbę różnych przypisań. Uważam to już za pobłażanie sobie, ale niektórym pomysł zamiany „Wstecz” i „Ostatnie” może również wydawać się szalony.

Dodatkowo recesje premium mają jedną istotną wadę - nie zastępują działań systemowych. Oznacza to, że jeśli przypiszę dowolną żądaną akcję do dwukrotnego dotknięcia przycisku zwiększania głośności, głośność dźwięku najpierw wzrośnie, a dopiero potem zostanie wykonana określona przeze mnie akcja. Nie, jasne jest, że podwójne dotknięcie nie powinno całkowicie anulować działania systemu (w przeciwnym razie jak wyregulować głośność?), Ale programista musi coś zrobić w tym kierunku.

I jeszcze jedno: akcja przypisana do jednoczesnego naciśnięcia dowolnych dwóch z trzech przycisków dotykowych („Strona główna”, „Wstecz”, „Ostatnie aplikacje”) nigdy u mnie nie działała. Mechaniczne - bez problemu, sensoryczne - bez problemu. Albo coś w aplikacji, albo na moim telefonie.

Dzięki temu mogę i polecam korzystanie z oprogramowania na Waszych smartfonach, zwłaszcza jeśli zachodzi potrzeba zmiany funkcjonalności krótkich naciśnięć na przyciski dostępne na gadżecie. Tutaj oprogramowanie działa niesamowicie dobrze. Jeśli tak jak ja chcesz zamienić „Wstecz” i „Ostatnie”, nie musisz nawet kupować oprogramowania: bezpłatna opcja wystarczy Twoim oczom. Jeśli chcesz dokonać więcej niż dwóch zmian przydziału, możesz już sponsorować programistę. Ale reszta funkcji premium nie jest warta nawet pieniędzy, o które proszą, IMHO.

To wszystko, powodzenia i zdrowia. Przeczytaj Helpix.

Na niektórych Smartfony Huaweia w szczególności Ascend D2, Mate, P6 i tablet Huawei Mediapad 10 FHD, zwykłe klawisze dotykowe zostały zastąpione klawiszami wirtualnymi. To rozwiązanie techniczne jest na pewno bardzo ciekawe, jednak znaczącym mankamentem jest wykorzystanie części ekranu dla tego jakże wirtualnego paska nawigacyjnego. Inżynierowie Huawei znaleźli rozwiązanie tego problemu i zaimplementowali możliwość minimalizacji klawiszy wirtualnych (Wstecz, Strona główna i Menu) w oprogramowaniu opartym na systemie Android 4.1.2.

Dla Twojej informacji Google zaimplementowało tę funkcję tylko w Androidzie 4.4 KitKat, a Huawei zakazał jej używania w swoim oprogramowaniu sześć miesięcy temu.

Ale ponieważ ta funkcja została już zaimplementowana w oprogramowaniu, można ją dość łatwo aktywować.

Metoda pierwsza:

Aby aktywować zwijanie panelu w ten sposób, musisz otrzymać prawa roota i zainstalowany menedżer plików, zdolny do pracy z folderami systemowymi, na przykład Root Explorer.

1. Przejdź do folderu /system/ za pomocą Eksploratora root.
2. Znajdź i otwórz plik build.prop za pomocą edytora.
3. Znajdź ciąg ro.config.hw_shownavisettings=false i zmień wartość FAŁSZ NA PRAWDA .
4. Zapisz zmiany w pliku.
5. Uruchom ponownie smartfon.
6. Iść do Ustawienia->Pasek nawigacji->Zwiń pasek nawigacji i umożliwiają możliwość sterowania panelem.

Metoda druga:

Ta metoda jest odpowiednia dla tych, którzy nie mają możliwości lub chęci zrootowania swojego urządzenia. Jedynym wymaganym oprogramowaniem jest SQLite Database Editor.

1. Z pomocą standardowa aplikacja AllBackup do 2 kopie zapasowe Ustawienia systemowe systemy z wyłączonym szyfrowaniem.
2. Otwórz folder za pomocą ES Explorer/Root Explorer/Huawei File Manager lub dowolnego innego menedżera plików
   /HuaweiBackup/backupFiles/RRRR-MM-DD_HH-MM-SS/ na karcie pamięci, gdzie RRRR-MM-DD_HH-MM-SS odpowiada dacie i godzinie utworzenia kopii zapasowej.
3. Otwórz plik ustawienia systemowe.db z pomocą Edytor bazy danych SQLite.
4. Na stole system znajdź zmienną hide_virtual_key i zmień jej wartość 0 NA 1 .
5. Przejdź do narzędzia AllBackup i przywróć dane z karty SD z edytowanej kopii zapasowej.
6. Uruchom ponownie smartfon.

Podczas resetowania ustawień do ustawień fabrycznych lub po aktualizacji oprogramowania, te manipulacje będą musiały zostać wykonane ponownie.

Zwykłą klawiaturę można podzielić na kilka obszarów.

W górnej części klawiatury znajdują się klawisze, które nie służą do wprowadzania danych do komputera. Klawisze te wykonują czynności pomocnicze, które przedstawiono w poniższej tabeli.

Klawisz Esc – ten klawisz służy do anulowania akcji, wyjścia z programów, gier, aplikacji itp.

Funkcje klawisza „Esc”. .

Jego główną funkcją jest anulowanie poprzedniego polecenia. Jeśli ty kliknij prawym przyciskiem myszy myszą otwórz menu na pulpicie lub na pasku zadań, a następnie naciśnij klawisz „Esc”, menu zostanie natychmiast zamknięte. Jeśli zaczniesz grać w grę i przypadkowo naciśniesz klawisz Esc, prawie zawsze zakończysz tę grę. Jednak ponowne naciśnięcie tego klawisza przeniesie Cię z powrotem do gry.

Będąc w Internecie, wpiszesz adres kolejnej witryny, a następnie przypadkowo naciśniesz klawisz „Esc”, natychmiast powrócisz do adresu poprzedniej witryny, którą już sprawdziłeś.

Górny rząd klawiatury zawiera klawisze funkcyjne (na rysunku ograniczone czerwonym prostokątem).

Klawisze funkcyjne FI – F12 przeznaczone do wykonywania określonych, przypisanych im czynności. Działania zależą od programów aktualnie uruchomionych na komputerze, ale zwykle klawisz F1 służy do wywoływania systemu pomocy aktualnie uruchomionego programu.Jeśli jakiś program jest uruchomiony, wyświetlana jest pomoc dotycząca tego programu.

„F2” Uruchomienie komputera z naciśnięciem tego klawisza lub klawisza „Del” umożliwia skonfigurowanie BIOS-u komputera.

„F3” Wywołuje okno wyszukiwania.

„F5” Ponownie ładuje otwartą stronę przeglądarki.

„F8” Uruchomienie komputera przy naciśnięciu tego przycisku umożliwia pracę tryb bezpieczeństwa system operacyjny.

Działania pozostałych klawiszy funkcyjnych oznaczonych symbolem F są najczęściej możliwe w połączeniu z klawiszami modyfikującymi i mogą się różnić w zależności od marki i modelu komputera. Jeśli działanie dowolnego klawisza na klawiaturze Twojego komputera różni się od opisanego tutaj, możesz dowiedzieć się o jego przeznaczeniu w instrukcji obsługi.

"Przerwa" . Podczas uruchamiania komputera umożliwia „wstrzymanie” komputera – wstrzymanie procesu uruchamiania.

Funkcje klawisza „Pauza/Przerwa”. Wykonując Uruchomienie systemu Windows, najpierw na monitorze pojawiają się informacje o Twoim komputerze, o dysku twardym, o jego stanie pamięć o dostępie swobodnym, o wszystkich komponentach. Informacje wyświetlane na monitorze pojawiają się i znikają dość szybko i są niezwykle trudne do zrozumienia. Aby sobie z tym poradzić wystarczy wcisnąć przycisk „PAUZA”. Aby zakończyć proces ładowania systemu operacyjnego, należy nacisnąć dowolny przycisk na klawiaturze. Czasami używany przez niektóre programy.

Klawisz „Print Screen/SysRq”.

Naciśnięcie tego klawisza umożliwia wykonanie zrzutu ekranu monitora. Po naciśnięciu tego klawisza, który znajduje się na zdjęciu w czerwonej ramce, w chwili jego naciśnięcia obraz aktualnie widoczny na monitorze zostaje zapisany w pamięci komputera. Następnie pobieramy zapisany obraz z pamięci komputera za pomocą zwykłego edytora graficznego, można skorzystać z edytora graficznego „Paint”, który jest już wbudowany w system operacyjny System Windows. Jeśli użyjesz zestawu klawiszy „Alt+PrintScreen”, to zrobisz tylko zdjęcie aktywne okno, ale są to całkowicie cały ekran. Na zdjęciu klawisze „Alt” są otoczone niebieską ramką.

Klucz przełącza tryb wyświetlania informacji na ekranie wyświetlacza, w którym naciśnięcie klawiszy kursora powoduje przesuwanie samego ekranu, a nie kursora. Po naciśnięciu tego przycisku lampka kontrolna natychmiast się zaświeci. Używając tego klawisza do sterowania kursorem, możesz przesuwać obraz na ekranie. Ta funkcja jest używana w programach Microsoft Excel, LotusNotes. Szczególnie widać to w programu Excela. Można go używać do przewijania tekstu, chociaż wygodniej jest to robić za pomocą kółka myszy. Inne programy wykorzystują ScrollLock do specjalnych funkcji, np. Przeglądarka Opera klawisz służy w połączeniu z cyframi do przełączania sygnałów głosowych.Obecnie klawisz ten praktycznie nie jest używany, dlatego istnieją klawiatury, które go nie posiadają.

Klawisz Shift. Jednoczesne naciśnięcie tego klawisza i klawisza z symbolem umożliwia tymczasowe przejście do trybu wpisywania wielkich (wielkich) liter lub wprowadzenie innego symbolu znajdującego się na tym samym klawiszu. Na klawiaturze znajdują się dwa takie klawisze - lewy i prawy, a w niektórych programach ich działanie jest inne. Na przykład, aby wprowadzić wielką literę „I”, należy nacisnąć klawisz Shift i nie zwalniając go, nacisnąć klawisz I.

Klawisz TAB. Wskazuje na to ikona w postaci dwóch przeciwstawnych strzałek, a naciśnięcie jej powoduje wcięcie od początku wiersza – akapit. Umożliwia tabulację - poziome wyrównanie znaków. Znak tabulacji jest równy ośmiu zwykłym znakom. Tabulacja jest używana podczas tworzenia dokumentów tekstowych. Zaprojektowany do przesuwania kursora:

1. podczas edycji tekstów służy do przejścia do następnego tabulatora, tj. przesunięcie kursora o kilka pozycji do przodu;
2. w oknach dialogowych przechodzi do następnego pola żądania;
3. w tabeli przesuwa kursor do następnej komórki.

W innych programach jego celem jest przełączanie pomiędzy oknami na ekranie.

Poniżej znajduje się Klawisz CapsLocka. Naciśnięcie tego klawisza poprawia pisanie wielkimi literami. Po ponownym naciśnięciu ponownie zapisywane są wielkie litery. Tryb ten sygnalizowany jest wskaźnikiem świetlnym w prawym górnym rogu klawiatury. Ponowne naciśnięcie anuluje tryb. Gdy włączony jest klawisz CapsLock, naciśnięcie klawisza wprowadza małe litery.

Klawisz NumLock włącza i wyłącza cyfry znajdujące się po prawej stronie klawiatury. Jeśli klawiatura jest włączona, można jej używać do wprowadzania liczb i operacji arytmetycznych.

Po włączeniu tryb ten sygnalizowany jest także wskaźnikiem w prawym górnym rogu klawiatury, sygnalizującym pracę dodatkowej klawiatury. Teraz oprócz wpisywania liczb z pola klawiatury głównej, możesz je także wprowadzać z pola dodatkowego. To prawda, że ​​\u200b\u200bte symbole, które są wydrukowane na klawiszach dodatkowej klawiatury w tym samym czasie co liczby, nie będą działać.

W większości przypadków opisane pola klawiatury są wystarczające do pracy, jednak dla tych, którzy lubią pracować z kompaktową klawiaturą numeryczną i sterującą „a la kalkulatorem”, dostępne jest jeszcze jedno dodatkowe pole kluczowe – to po prawej stronie. Pole to nazywane jest klawiaturą dodatkową, w odróżnieniu od pola klawiatury głównej.

Po naciśnięciu tego bloku klawiszy z cyframi cyfry zostaną wydrukowane, ale pod jednym warunkiem - gdy klawisz „NumLock” jest włączony. Gdy klawisz NumLock jest wyłączony, klawisze numeryczne pełnią inne funkcje. Klawisz „End” jest duplikowany poprzez naciśnięcie klawisza „1” na klawiaturze głównej, a klawisz „Home” jest duplikowany przez klawisz „7” również na klawiaturze głównej.

Te same klawisze przesuwają kursor na koniec i początek linii. Po naciśnięciu klawiszy „3” i „9” klawisze „PageUp” i „PageDown” zostaną zduplikowane odpowiednio na klawiaturze głównej. Te same klawisze przesuwają kursor w górę i w dół o jeden ekran. Po naciśnięciu klawiszy „2”, „4”, „8”, „6” następuje sterowanie kursorem, co oznacza, że ​​praca klawisza strzałki jest powielana.

Spacja – ten klawisz tworzy spację pomiędzy literami.

Najbardziej jest spacja duży klucz, znajdujący się pod blokiem klawiszy alfanumerycznych, służy do wpisania znaku spacji, niezależnie od przełączenia rejestru.

Funkcja spacji.

Podczas korzystania z klucza słowa lub symbole są od siebie oddzielone. Ale ten klucz ma dodatkowy tryb. W trybie zastępczym, który można włączyć za pomocą klawisza „Wstaw”, naciśnięcie klawisza „Spacja” udostępnia funkcję analogiczną do naciśnięcia klawisza „Usuń” (klawisz ten kasuje znaki po prawej stronie).

Klawisz Backspace – naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie znaku znajdującego się na lewo od kursora.

Funkcje klawisza BackSpace lub strzałki w lewo.

Naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie wybranego znaku lub całego tekstu po lewej stronie. Użycie tego klawisza w menedżerze plików powoduje przejście o jeden poziom wyżej. A przeglądając zdjęcia naciskając ten klawisz cofamy się o jedno zdjęcie.

Łącznie używając klawiszy „Alt+BackSpac” cofamy wcześniej wykonaną akcję.

Klucz dokonuje wprowadzenia danych lub potwierdzenia akcji w zależności od kontekstu:

Podczas pracy na komputerze korzystasz z klawiatury numerycznej, która znajduje się po prawej stronie, wtedy znacznie lepiej jest użyć klawisza „Enter”, który znajduje się w tym samym bloku.

Usuń klucz służy do usuwania obiektu, takiego jak folder, plik itp.:

1. w tekście usuwany jest znak na prawo od aktualnej pozycji kursora (z przesunięciem linii w lewo);
2. w oknach folderów wybrane obiekty systemu plików są usuwane do Kosza.

Usuń także niepotrzebny plik możliwe poprzez jednoczesne naciśnięcie klawiszy „Shift + Usuń”. Klawisze Shift są oznaczone zieloną ramką. Pamiętaj tylko, że plik w tym przypadku nie zostanie usunięty przez kosz i w tym przypadku nie można go przywrócić.

Klawisz „Usuń”, oznaczony niebieską ramką, znajdujący się w bloku klawiatury numerycznej, wraz z „.” wykonuje te same czynności, gdy klawisz „NumLock” jest wyłączony.

Można otworzyć „Menedżera zadań”, naciskając kombinację klawiszy „Ctrl+Alt+Del”. Te klawisze Ctrl i Alt są oznaczone beżowymi ramkami.

Klucz , oznaczony czerwonym prostokątem, jest powiązany z trybem wstawiania:

1. w tekście przełączasz pomiędzy trybami wstawiania i zastępowania znaków lub wklejania fragmentu ze schowka (w zależności od ustawień Microsoft Word). Jeśli tryb wstawiania jest włączony, podczas pisania pomiędzy dwoma słowami prawe słowo zostanie przesunięte w prawo, a wprowadzony tekst rozsunie słowa i wydrukuje je między nimi. W tym trybie tekst jest niejako wstawiany, a cały koniec frazy przesuwany jest w prawo.

Ale w trybie „zastępowania”, jeśli wstawisz słowo między dwoma słowami, słowo po prawej stronie zostanie zastąpione słowem, które wstawiłeś.;

1. w programach takich jak Total Commander zaznaczane są obiekty.

Jeśli naciśniesz klawisz Inset, tekst zostanie wydrukowany na tym, co wpisałeś, usuwając ostatni. Ponowne naciśnięcie tego klawisza spowoduje zakończenie tej akcji.

Klawisz „Wstaw”, umieszczony w niebieskiej ramce, który znajduje się na bloku klawiatury numerycznej, wraz z cyfrą „0”, działa tylko wtedy, gdy klawisz „NumLock” jest wyłączony.

Tekst możemy skopiować po jego zaznaczeniu, jeśli użyjemy kombinacji klawiszy „Ctrl+Insert”. A kiedy użyjemy razem klawiszy „Shift+Insert”, możliwe stanie się wstawienie tekstu.

Klawisze PgUp, PgDn, End, Home przeznaczony do sterowania kursorem.

Klucz do domu przesuwa kursor na początek linii i Klawisz zakończenia do końca linii”), a także na początek lub koniec listy.

Skrót klawiszowy + przenosi kursor na koniec całego dokumentu.

Skrót klawiszowy + przenosi kursor na początek całego dokumentu.

Klucz PgUp przesuwa kursor na początek strony i Klucz PgDn - do końca.

Funkcje klawiszy „PageUp” i „PageDown”.

Użycie tych dwóch klawiszy jest wykorzystywane podczas pracy z redaktorzy tekstu lub podczas pracy z dokumentami, w których wysokość informacji jest znacznie większa niż wysokość ekranu i konieczne jest przewijanie na wysokość. Klawisze te są oznaczone czerwonym prostokątem.

Natomiast klawisze „PageUp” i „PageDown”, które są oznaczone niebieskim prostokątem i znajdują się na bloku klawiatury numerycznej tylko wtedy, gdy klawisz „NumLock” jest wyłączony, wraz z cyframi „3” i „9” przewijają ekran w dół lub w górę. Stan klawisza NumLock jest kontrolowany przez lampkę kontrolną (lampka kontrolna świeci, gdy klawisz jest włączony).

Klucz służy do rozszerzenia możliwości klawiatury. Często używany w połączeniu z innymi klawiszami, aby aktywować jakąś akcję w programie.

Klucze podobnie jak Ctrl, jest używany w połączeniu z innymi klawiszami.

Funkcje za pomocą klawiszy „Ctrl” i „Alt”.

Używając tych kluczy, rozszerzasz możliwości innych kluczy. Używając tych klawiszy w różnych odmianach, wykonujesz różne działania.

Klawisze Ctrl+Alt+Del Te skróty klawiaturowe otwierają menedżera zadań.

Połączenie klawisze Ctrl+A zaznacza wszystkie obiekty na raz, takie jak foldery, pliki, tekst itp.

Połączenie klawisze Ctrl+X wycina do schowka zaznaczony obiekt, taki jak test, pliki, foldery itp.

Skrót klawiszowy Ctrl+C kopiuje obiekt do schowka, taki jak pliki, foldery itp.

Skrót klawiszowy Ctrl+V wkleja skopiowany plik lub folder ze schowka.

Skrót klawiszowy Ctrl+N umożliwia utworzenie nowego dokumentu w różnych programach.

Skrót klawiszowy Ctrl+Z anuluje ostatnią akcję.

Używanie klawiszy Ctrl+S bieżący dokument zostanie zapisany.

Używanie klawiszy Ctrl+P Dokument zostanie wydrukowany.

Ctrl+Esc – otwórz menu Start. Można to również zrobić, naciskając klawisz Windows.

Używanie klawiszy Alt+Enter następuje przejście do trybu pełnoekranowego i z powrotem, na przykład, jeśli naciśniesz te klawisze w KMPlayer, WindowsMediaPlayer, MediaPlayerClassic, rozwiną się one do pełnego ekranu.

Klawisze Alt i klawisze od 0 do 9 umieszczone po prawej stronie klawiatury umożliwiają wprowadzenie dowolnych znaków, których nie ma na klawiaturze. Aby wprowadzić dowolne znaki, należy nacisnąć klawisz Alt i nie zwalniając go, nacisnąć żądaną cyfrę znajdującą się po prawej stronie klawiatury.

Skrót klawiszowy Alt+F4 zamyka aktywną aplikację.

Klucze Alt+Tab pozwalają na przełączanie pomiędzy Otwórz okna. Na środku ekranu pojawi się panel ze wszystkimi otwarte aplikacje, a wybierając aktywne okno, należy, nie zwalniając klawisza Alt, nacisnąć kilkakrotnie klawisz Tab.

Połączenie Alt + Spacja (spacja) Otwiera menu systemu okiennego, które umożliwia przywracanie, przesuwanie, maksymalizację, minimalizowanie i zamykanie okna bez użycia myszy.

Alt+Shift Lub Ctrl + Shift – zmień układ klawiatury.

Klucz Windowsa zwykle znajduje się pomiędzy klawiszami Ctrl i Alt. Po jego naciśnięciu pojawia się menu Start.

A używając klawisza w różnych ustawieniach razem z innymi klawiszami, przyspieszasz uruchamianie programów.

Podczas naciskania klawiszy Wygraj + E Otworzy się eksplorator Mój komputer.

Podczas naciskania klawiszy Wygraj + D Wszystkie aktywne okna zostaną zminimalizowane.

Skrót klawiszowy Wygraj + L umożliwia przełączanie użytkowników lub blokowanie stacji roboczej. Kombinacja klawiszy Win+F1 otwiera Centrum pomocy i obsługi technicznej.

Podczas naciskania klawiszy Wygraj + F otworzy się okno wyszukiwania.

Podczas naciskania klawiszy Wygraj + Ctrl + F Otworzy się okno Wyszukaj komputery.

Z pomocą Wygraj + D możesz zminimalizować wszystkie okna i wyświetlić pulpit oraz klawisze Wygraj + M minimalizuje wszystkie okna z wyjątkiem okien dialogowych.

Wygraj + E otwiera folder Mój komputer.

Wygraj + F – otwiera okno wyszukiwania pliku lub folderu.

Podczas naciskania klawiszy Wygraj + PauzaPrzerwa Otworzy się okno dialogowe Właściwości systemu.

Klucz<Контекст> wywołuje menu kontekstowe obiektu, na którym aktualnie znajduje się wskaźnik myszy.

Za pomocą klawisza wywołujemy menu w taki sam sposób, jak po kliknięciu prawym przyciskiem myszy. To menu odpowiada programowi, który jest włączony do Twojej pracy. Jeśli znajdujesz się na „Pulpicie”, to naciśnięcie tego klawisza otwiera menu odpowiadające aktywnemu elementowi Pulpitu.

Klawisze kursora (nawigacja) . Wykonuj różne czynności związane z ruchem kursora:

1. w tekście przesuń kursor o jedną pozycję we wskazanym kierunku;
2. na Pulpicie i w oknie folderu przenieś zaznaczenie do innego obiektu;
3. w menu przesuń zaznaczenie do następnego polecenia;
4. w tabelach przesuwaj kursor między komórkami.

Klawisze te są również używane w wielu grach do kontrolowania obiektów.

Klawisze te wykorzystywane są także w wielu programach np. do poruszania się po stronach dokumentu czy podczas przeglądania zdjęć do przejścia do następnego obrazu.

Skróty klawiszowe w przeglądarce

Aby powiększyć lub pomniejszyć stronę, po prostu przytrzymaj Klawisz Ctrl i zakręć kółkiem myszy. W górę - skala wzrośnie, w dół - odpowiednio zmniejszy się. To samo można zrobić, naciskając + lub – i jednocześnie naciskając klawisz Ctrl. Aby przywrócić rozmiar czcionki, użyj skrótu klawiaturowego Ctrl + 0 .

I użycie Klawisze Shift a kółko myszy pozwala na poruszanie się po historii zakładek: Shift – przewiń kółkiem w górę – poruszaj się w przód po historii, Shift – przewiń kółkiem w dół – cofnij się w historii.

Jeśli chcesz otworzyć nową stronę w osobnej zakładce w przeglądarce, możesz przytrzymać Klawisz Ctrl i kliknij żądany link. Nowa strona otworzy się w osobnej zakładce.

Alt+klawisze domowe wrócić do strona główna, A Ctrl + R (lub F5) Odśwież stronę. Aby wymusić odświeżenie bez korzystania z danych buforowanych, użyj klawiszy Ctrl+F5 Lub Ctrl + Shift + R .

Naciskanie klawiszy Ctrl+S , możesz zapisać stronę na swoim komputerze i kluczach Ctrl+P umożliwiają wydrukowanie żądanej strony. Skróty klawiszowe Ctrl + G, Ctrl + F, Shift + F3, Ctrl + K przeznaczone są do wyszukiwania na bieżącej stronie lub w Internecie.

Funkcje klawiatury laptopa.

Ponieważ klawiatura laptopa z założenia powinna zajmować niewiele miejsca, wiele funkcji jest na niej „ukrytych”. Aby je znaleźć, istnieje magiczny klucz . Nie występuje na wszystkich typach klawiatur, chociaż prawie zawsze jest obecny na laptopach. Zwykle znajduje się w lewym dolnym rogu klawiatury, ale mogą istnieć inne opcje, tutaj nie ma standardów. Napis na kluczu wyróżnione kolorem (zwykle niebieskim) lub otoczone ramką. Na tych klawiszach, które współpracują z stosowane są napisy lub symbole w kolorze zgodnym z napisem na kluczu lub też są otoczone ramką.

Napisy lub symbole w tym samym kolorze co , aktywowane po połączeniu + (klucz), tj. podczas naciśnięcia i przytrzymania klawisza Naciskamy klawisz, na którym potrzebna nam funkcja jest przedstawiona w stylizowanej formie. Połączenie tego klawisza z klawiszami funkcyjnymi (klawiszami w górnym rzędzie klawiatury) zmienia podstawowe działanie tych klawiszy. Zatem połączenie go z klawiszem F1 powoduje przejście komputera (laptopa) w tryb uśpienia;

• z F2 – włącza i wyłącza adapter komunikacja bezprzewodowa(Wi-Fi);
• z F3 – otwiera program pocztowy;
• z F5 – zmniejsza jasność monitora;
• z F6 – zwiększa;
• z F7 – włącza i wyłącza monitor;
• z F10 – włącza i wyłącza wbudowane głośniki;
• z F11 – zmniejsza głośność głośnika;
• z F12 – zwiększa;
• Jasność ekranu zwiększa się poprzez naciśnięcie klawisza w miejscu, w którym znajduje się „duże słońce” (ikona „słońce” może występować w połączeniu z ikoną „zwiększ”);
• malejący - wręcz przeciwnie, ten z „małym słońcem” (a może jest ikona „słońca” w połączeniu z ikoną „zmniejsz”);
• klawisze z ikonami „głośnik” w połączeniu z ikonami „więcej” lub „mniej” - zwiększanie/zmniejszanie głośności;
• przekreślona mysz – wyłącz/włącz panel TouchPad;
• przekreślony głośnik – wyciszenie/włączenie dźwięku itp.

Działania podczas łączenia klawiszy funkcyjnych z klawiszem Fn mogą się różnić w zależności od różne rodzaje klawiatury, dzięki czemu można je doprecyzować w instrukcji obsługi urządzenia lub kierować się ikonami (zwykle w innym kolorze) znajdującymi się na klawiszach obok lub poniżej jego głównej wartości.

Przyjrzyj się uważnie, powoli, klawiaturze swojego laptopa, połóż obok niej dołączoną do niej instrukcję, poświęć trochę czasu na opanowanie tych wszystkich cudów, a staną się Ci znajome.

Krótkie podsumowanie: Należy stworzyć dostępne rozwiązania nawigacji za pomocą klawiatury dla odwiedzających, którzy nie korzystają z myszy.

Wiele osób surfuje po Internecie, używając klawiatury, a nie myszy – z różnych powodów. Technicy i zaawansowani użytkownicy wolą polecenia klawiaturowe, ponieważ zwiększa to szybkość i wydajność. Są jednak osoby niepełnosprawne, dla których klawiatura jest jedynym dostępnym urządzeniem wejściowym.

Na przykład osoby z upośledzeniami ruchowymi mają trudności z umiejętnościami motorycznymi niezbędnymi do korzystania z myszy, a osoby słabowidzące mają trudności z używaniem myszy ze względu na małe elementy na stronie i korzystanie z programów wspomagających.

Największą różnicą między nawigacją za pomocą klawiatury a nawigacją za pomocą myszy jest dostęp do łączy za pomocą klawiatury spójny- czyli aby dostać się do żądanego linku należy przewinąć wszystkie poprzedzające go elementy, a użytkownicy myszy mogą przesunąć kursor bezpośrednio do żądanego linku. Dzięki temu mysz zapewnia bezpośredni dostęp do interaktywnych elementów strony docelowej lub serwisu.

Nawet najpiękniejszy i najnowocześniejszy projekt jest całkowicie bezużyteczny, jeśli nie da się z nim współdziałać. Dlatego optymalizacja nawigacji na klawiaturze pozwoli tym, którzy z wielu powodów nie mogą używać myszy, pracować z zasobem.

Jest całkiem możliwe, że ta konkretna grupa docelowa jest wypłacalną grupą docelową Twojej firmy.

Jak sprawdzić dostępność witryny do nawigacji za pomocą klawiatury?

Jeśli czytasz ten artykuł na komputerze stacjonarnym lub laptopie w Przeglądarka Firefox, IE, Chrome lub Safari, a następnie wykonaj następujący algorytm:

• Naciskać pasek adresu przeglądarka;
• zdejmij rękę z myszy;
• użyj klawisza Tab, aby poruszać się do przodu po łączach (lub Shift+Tab, aby przejść do tyłu).

Być może zauważyłeś 3 rzeczy:

• Podczas nawigacji za pomocą klawiatury fokus przesuwa się na aktywny obiekt na stronie;
• za pomocą klawiatury możesz wybrać dowolny link na stronie;
• linki są przewijane zgodnie z układem strony: od lewej do prawej i od góry do dołu w kolumnach.

Nawigacja za pomocą klawiatury może być powolna i trochę denerwująca, ale przynajmniej istnieje.

Wskaźnik ostrości podczas nawigacji za pomocą klawiatury

Wyobraź sobie, że używasz myszy podczas surfowania po Internecie, ale nie widzisz kursora na ekranie. Czy to wygodne? Raczej okropne. Tego samego uczucia doświadczają użytkownicy klawiatur, gdy wybrany element niczym się nie wyróżnia.

Strony internetowe muszą zapewniać odpowiednik informacja zwrotna zarówno dla myszy, jak i klawiatury. Fokus klawiatury jest domyślnie wbudowany we wszystkie główne przeglądarki. Niektóre z nich zaznaczają wybrane elementy szarą przerywaną linią, inne niebieską linią, nie ma to znaczenia – w każdym przypadku użytkownik widzi, który element strony jest aktualnie aktywny.

Czasami ta wbudowana funkcjonalność jest celowo usuwana w trakcie tworzenia strony internetowej - taka inicjatywa prowadzi do tragicznych konsekwencji. Z reguły podstawą tego jest przestrzeganie zasad użyteczności i niezgodność z projektem strony. W takim przypadku nie usuwaj zaznaczenia z klawiatury, ale po prostu je zmień, dostosowując do ogólnego projektu witryny.

MailChimp.com domyślnie używa podświetlania. Zrzut ekranu wyraźnie pokazuje, że użytkownik wybrał link „Email Designer”, po którym należy nacisnąć Enter.

Dostępne są wszystkie elementy interaktywne

Użytkownicy klawiatury powinni mieć dostęp do wszystkich interaktywnych elementów strony, a nie tylko do głównej nawigacji i linki wewnętrzne. Oznacza to, że menu rozwijane, przyciski, okna dialogowe i inne elementy sieciowe powinny być aktywne po naciśnięciu Tab.

Największym problemem są widżety oznaczone JavaScriptem